"Hiç mi yorulmayacaksın?"

tarafından **Kim Jung Hwan** Paz Kas. 11, 2012 8:47 am

K i m J u n g H w a n & K a n g N a G i
"Hiç mi yorulmayacaksın?"
Öğretmen olmanın zorlukları ve atarlı liselilerin haşin tuzağına düşmüş ahlaklı
öğretmenlerin kahramanlık dolu dramatik hikayesi.
Ünlü şarkı sözü yazarından yeni single; Hiç mi Yorulmayacaksın kahpe?
Yakında tüm müzik marketlerde.
_____________________________________

Koridorda koşuşturup rehabilitasyon merkezinden kaçmış gibi sesler çıkarmayan liselilerin etrafta olmaması çok huzurlu bir gerçekti aslında. Öğleni terk etmeye karar vermiş güneşin tonlarına bezenirken sınıf, haliyle loş bir ortama dönüveriyordu. Artık sınıf sonrasına kalmayı hobi bilmiş Nagi'nin karşısında dururken aklından geçen şey sinirlilik değildi kesinlikle. Aksine ortamın ıssızlığından aldığı keyifle kendini şanslı bile saymalıydı.
El ayalarını sıranın kenarına dayamış, hiçbir şey demeden yarım bir gülümsemeyle bakıyordu gence. Nagi oraya oturduğundan beri tek kelime etmemişti. Öyle ki kendisinden çıkan tek belirgin sesler derin iç çekişleri oluyordu. Nagi'nin de sessizliğine sessizlikle karşılık vermesi de çok minnettar olunası bir şeydi. Sınıfta ileri geri yürüyüşlerinin en sonunda da o pozisyonu almıştı işte;
Çocuğa doğru eğilmiş, onun suratına sinir bozucu sayılabilecek -böyle olması için özel bir çaba göstermemişti- sadece suratına bakıyordu gözleriyle onu yargılıyormuş gibi. En sonunda derin bir nefes aldı ve omuz silkti.
"Yok canım ne darılacaksın, elbette buraya yerleşmen sorun olmaz." Gözlerini kısıp yüzünü buruşturdu sanki çok nazik bir teklif sunmuş gibi, yüzüyle "hayır kesinlikle, bak kalbimi kırıyorsun" dercesine... Yeniden eski ciddi ifadesine dönünce gözlerini duvarlara döndürdü. Tek tek süzmeye başladı duvarları. Kaşlarını çattı hayal meyal seçilen bir tebessümle. Ciğerlerinden nefesi geri verdi, dışarı çıkan nefesini kullanmış gibi kısık bir sesle çıktı ağzından kelimeler.
"Ben seninle ne yapacağım Nagi?"
Ona kaçıncı cezasını vereceğini bilmiyordu. Hoş, öğrencilerine ceza vermek genel olarak hoşuna giden bir şeydi ama... Az öğrencilerin iyiliğini isteyen, çok sevilen öğretmen tribi kesmenin kimseye zararı olmazdı canım.

tarafından **Kang Na Gi** Paz Kas. 11, 2012 9:02 am

Lanet olasıca üçüncü sınıfı ikinci kere okuyordu. Kaçıncı kez girdiğini bile unutmuştu bu salak derse. Sadece saf ve katıksız bir şekilde nefret ediyordu bu dersten ve bu dersin öğretmeninden. Onun adı anıldığında bile tüyleri diken diken olurken şimdi yine bir ceza alarak ders sonrasına kalmıştı. Dudaklarını sinirle bükerken elindeki kalemi önündeki deftere vuruyor ve arada bir şeyler karalıyordu onun yüzüne bile bakmadan. Neden bakacaktı ki? Kendisine ceza veren adamın önünde eğilip " LÜTFEN ÖĞRETMENİM! BENİ BİR KERE DAHA CEZALANDIRIN! Oyş, çok güzel cezalandırıyorsunuz!" diyecek değildi. Tek kelime dahi etmeden etrafına bakınıyor ve sakin olmaya çalışarak düşünüyordu. Nasıl kaçabilirdi bu ders sonrası cezalandırılmalarından? Bilemezdi bunu tabii ki. Üstelik "çok yakışıklı" olan öğretmeninin yüzünü dağıtmak istiyor oluşunun da pek yardımcı olduğu söylenemezdi. Sürekli gidip öğrencilerin sesi olan rap öğretmeni Jae Ki' ye onu şikayet etmek istese de bir şekilde ağlak çocuk olmak istemiyordu. Başını kaldırıp sinirli bir ifadeyle ona baktı. Kasılan çenesini gevşetirken kalemi masaya vurarak konuşmaya başladı. " Şaka mı yapıyosun? " Kalemi ona batırmak istercesine uzattı ve ayağa kalkarak tam yüzünün önünde durdu. " Zaten senin yüzünden sınıfta kaldım ve şimdi ne yapacağını mı soruyorsun? Sana ne yapacağını söyleyeyim öğretmen bozuntusu, gidip o notlarını bi tarafına sokacaksın ve ben de buradan gidiyorum." Eşyalarını toplayarak kapıya doğru hızlı bir hamle yapmasına rağmen onun da kendinden aşağı kalmayacak şekilde savunmaya geçmiş olması üzerine deli gibi tepinmeye başladı ve çığlığı basarak kendini yere attı. " BENİMLE UĞRAŞMAKTAN VAZGEÇMEYECEK MİSİN BE ADAM?! " Öğretmeninin onu kafasına taktığını, sürekli kendisini gördüğünü düşünüyordu. Bıkmıştı bu durumdan. Gerçi o olmasa neyle uğraşıyor olacağını bile bilmiyordu. Sadece derslikten çıkmak ve gidip uyumak istiyordu.

tarafından **Kim Jung Hwan** Paz Kas. 11, 2012 9:42 am

Gencin kendisini hiç şaşırmayarak atarlanması üzerine gülümsemesi büyüyecekti ki çantasını toplamaya başlamasıyla ciddileşti suratı -içten içe hala ciddi olmasa dahi. Ellerinin sıradan çekip sırtını dikleştirdi.
"Cezayı yok sayıp öğretmene ağır laflar etmek disiplin suçudur şampiyon, yavaşla biraz." dedi gayet sakin bir sesle. O adımı atmadan hemen önüne geçip gözlerinin içine baktı çocuğun. Evet, elinden geçmeyen öğrencisi kalmamıştı, en azından bir kere mutlaka ceza vermişti hepsine. Ne var ki çocuk, kesinlikle diğerleri kadar basit değildi. Belki de bu nedenle diğerlerine laf ettiğinden çok daha ayrı bir haz alıyordu.
"Lütfen bak. Bir dur. Tanrıyı düşün, lütfen, ben mi sen mi kalmanın sebebi? Bak darılacağım, lütfen düşün. Benim yüzümden mi kaldın cidden?" ~~Elbette.~~ Bir elini çocuğun göğsüne koydu ben senin kalbine ulaşmak istiyorum edasında. Hayır, aslında Jung Hwan çok iyi bir öğretmendi. Sadece Nagi ona olan sevgisini anlamıyordu o kadar.
Çocuk kendisini yere atıncı kaşlarını çattı, sakince ellerini cebine koydu. İzlemeye başladı belgesel izliyormuş gibi. "Şuraya da yuvarlan az. Orada da toz kaldı çünkü, bir iş yapacaksan düzgün yap. Sonra yok hoca bana taktı da vikvik." Çocuğun yanına iyice yaklaşıp tepeden bakmaya başladı. Gülümsedi gayet masum ve içten bir şekilde. Evet, onun üzerine gitmekten ayrı bir haz alıyordu çünkü... Hadi ama, kim zevk almazdı ki bu işten? Bu genç, ayakkabısını annesi bağlamadı diye kafasını salıncak demirine vurarak tepinen minik anaokulu çocuklarından farksızdı. Aslında her seferinde mutlaka sınıfta sesli okuyup dalga geçtiği şarkı sözlerinin arasından gayet iyi şeyler çıkıyordu. Ne var ki bu iyi yazılmış şarkı sözlerinin sadece kendisinde kalmasını istiyordu. Çekmecesinde, aklına geldikçe okuduğu birkaç buruşmuş kağıt parçası olarak kalırsalar, Jung Hwan için en iyisi seçenekti. Dizlerinin üzerine çöküp dirseklerini dizlerinin üstüne koydu hala onu izlemeye devam ederek. Tam o anda, bir şey unutmuş gibi anlık şaşırmış gibi bir ifadeyle duraksadı, derin bir nefes alıp ekledi diyeceklerine. "Ha bir de sorunun cevabını gerçekten merak ediyorsan..." Omuz silkti. "Hayır, vazgeçmeyeceğim."

tarafından **Kang Na Gi** Paz Kas. 11, 2012 9:57 am

Adamın kendisiyle uyuz bir tavırla konuşması hiç hoşuna gitmiyordu işin aslı. Eğer bir öğretmen olmasa ağzını burnunu kırmış ve hastanede serumunun içine tükürmüş olurdu, bu kadar basitti ona göre. Ancak bir öğretmen oluşu ve elinde not kozunu bulunduruşu yapacaklarını az da olsa geciktiriyordu. Mezun olduğu gün ağzını burnunu kıracak ve serumuna tükürecekti. Yanına eğildiğinde aslında onun yüzüne tekme atarak bir Koreliye benzemeyen burnunu dümdüz etmek istiyordu ama sadece kaşlarını çatıp "tsch" sesi çıkarmakla yetinmişti. " Ya sana kimin öğretmenlik sertifikası falan verdiğini merak ediyorum. Öğrencilerle taşak geçmek için okula gelen bir adamdan ne kadar öğretmen olabilir?! NASIL Bİ ADAMSIN SEN ?!" Sinirleri git gide gerilirken sakinleşme işini sonraya bırakmıştı. Tüyleri kabarmış bir kedi gibi üstüne atlayarak tüm gücüyle onu yere yatırmış ve öldürmeyecek seviyede kolunu ve bacağını bağlamaya çalışmıştı. Tabii öğretmeninin kendisinden uzun ve "yaşlı" oluşunu göz önünde bulundurmuyor olması ise ayrı bir mevzuydu. " ARTIK SEN ÖLÜ Bİ ADAMSIN KIM JUNG HWAN! ANLADIN MI BENİ!? MEZUN OLDUĞUMDA Bİ DAHA DERS ANLATAMAYACAKSIN! ARRGHH!" Tam olarak üstüne çıkmış ve kasıklarına oturmuştu. Bunu asla farketmeyecek olması ise işin komik yanıydı. Normalde arkadaşlarıyla tepiştiğinde böyle şeyler umrunda bile olmazdı. Oturduğu pozisyona baktığında birden duraksadı. Tanrım... Beni sınıyorsan söyle, kızmıycam. " Tabii bu garip oldu şimdi. Ben gidiyorum." Adamın kasıklarından kalkarak kapıya doğru tekrar bir hamle yaptı.

tarafından **Kim Jung Hwan** Paz Kas. 11, 2012 10:25 am

Pis pis sırıtırken çocuğa birazdan gelecek haraketi hiç tahmin etmemişti. Kim bilir belki de şimdiye kadar ardındaki kapı gibi öğretmenlik mesleği bulunduğu için bu kadar sülalesi rahat davranıyordu fakat... Yolda da kimsenin kendisine böyle saldırabileceğini hiç düşünmezdi şimdiye kadar.
Yerde kaşları çatık, elleri Nagi'nin kollarından tutmuş cebelleşirken bir dizini kaldırıp onu da sıkıştırdı en azından ayaklarını özgürce kullanabilmek adına. "Öğretmene küfretmek disiplin suçudur! Yüz kere bir daha küfretmeyeceğim diye deftere yazmalısın Kang Na Gi!" dedi hala çocuğun altında çırpınmıyormuş gibi. Güçsüz biri değildi, ne var ki avantaj üsttekinde olunca ve birisine çırpınırken aynı zamanda ibnelik yapıyorsa üstündeki kişiyi yere yatıracak konsantreyi bulamıyordu kendinde. Gayet normaldi. Sonunda biraz olsun hareketsiz durup ne halde olduklarına gelen fankındalığın verdiği sessizlikle kaşları çatık bir şekilde kaldı öylece. Kucağında bir öğrencisiyle yerde yuvarlanmak mı? Cidden? Tamam pek çok defa güzel suratlı veletle oynamak geçmişti içinden -hayır bunu tuhaf bulmazdı o. Ama... Cidden? Onun kendinden daha fazla pozisyonlarına takılmasıyla sırıttı yattığı yerden. Ah, bir de utansaydı ya? Bu çocuk gününü gün etmekte sahiden ustaydı. O sırıtışını gülüşe çevirirken kalkınca çocuk olabileceği en atik şekilde atıldı ona yapıştı bacağına sülük gibi.
"Hayır, gitmiyorsun. Hop! Daha yeni başladı- ah-a!" Bacağını çekerek Nagi'nin diz kapağına vurup çöktürdü onu da yere. İyice üzerine yüklenip onu da yere yatırmış, savaştaymış gibi yerde sürünerek onun kapıya doğru ilerlememesi her türlü bacağa abanma eylemini yapmaya başlamıştı. "HIAAH!" diye bağırdı çocuğun yakasından tutup kendine çevirirken yüzünü. Sonunda onu yeterince etkisiz ettiği kanaatine varınca nefes nefese bir şekilde gözlerini çocuğun gözlerinin içine dikti. Suratında zafer ifadesi vardı, gülümsemesinde açık açık seçilebilen... Bir kolunu çocuğun göğsünün üstünde tutarken, diğeriyle çocuğun kolunu yere mıhlamıştı. Bacağı ise hazır bekliyordu herhangi bir hareketine karşı hemen bacaklarını da bloke etmek adına.
"Bence çok hızlı gidiyoruz. Önce formalite icabi bir-iki randevuya çıksak çok daha iyi olmaz mıydı? Henüz ilk ayımıza bile girmedik." dedi nefes nefese, gayet sakince ve olağan bir şey anlatır gibi.
"Aşk vakit ister. Aşık olduğun kişiye öyle canın sıkıldı mı saldıramazsın. Ayıp."

tarafından **Kang Na Gi** Paz Kas. 11, 2012 10:47 am

Bacağına sülük gibi yapışmış olan ve kendi yaşından oldukça büyük olan öğretmenini tabiri yerindeyse arkasında sürükleyerek yürümeye çalışırken yere kapaklanması bir olmuştu. " AHHH!" diyerek yere çökerken dirseklerini ve diz kapaklarını sert zemine vurmuş olması yüzünden oldukça canı acımış ve bu acı içindeki Hulk' ı uyandırmıştı. Üstelik onun altındayken onun sözlerini dinliyor olmasından dolayı olsa gerektir ki utanmaya başladığı söylenebilirdi. Hangi erkek böylesine düşüncesizce ve gayce konuşabilirdi ki? Cevap kesinlikle Kim Jung Hwan' dı. " SENDEN NEFRET EDİYORUM ADİ HERİF! " Bacağını büktü ve diz kapağıyla onun apış arasına hızlı bir darbe indirdi. Oldukça başarılı bir tekme olduğu rahatça söylenebilirdi. Öyle ki onun acıyla kıvranmasını sağlamıştı. " Hiçbir canlı türü sana aşık olamaz pislik!" Sinirle üstüne atlayıp onu sola doğru savurduktan sonra ne yapacağını bile karıştırmıştı. Kendisini gerçek anlamda box maçlarındaki adamlar gibi hissediyordu ve bu histe ona inanılmaz bir güç veriyordu. " VER! CEZA VER! N' OLUCAK?! OKULDAN MI ATILIRIM?! " Videoları çekilip Youtube'a düşse izlenme rekorları kırılacağından emindi. Son kez dirseğiyle onun üstüne atlarken bağırıyordu. " VE BENİM LANET ŞARKI SÖZLERİM SENİNKİLERDEN DAHA İYİ!" Bunu içinde bir yara haline getirmişti. Duygularını kağıda aktarması yetmiyormuş gibi üstüne üstlük onlarla dalga geçiliyor ve içine sıçılıyordu. Bundan bıkmış olduğu söylenebilirdi ve onun yüzünü bu yüzden dağıtacaktı. Onun kafasını koparmak istiyor olsa da bir yandan da " Ağır ol oğlum, okuldasın. Onun bölgesi." diyerek kendini sakinleştiriyordu. Diz kapaklarının ve dirseklerinin acıması geçmemiş olsa da sıyrılmış olan deriden dolayı soğuğu daha iyi algılıyor ve bu da acıyı donduruyordu.

tarafından **Kim Jung Hwan** Paz Kas. 11, 2012 11:21 am

Miniğine gelen tekmeyle inleyerek hızla çekti kollarının çocuğun üstünden, yana doğru düştü. "Oohohohoh." diye acı içinde kıvranırken dudakları hala gülüyormuş gibi yana kıvrılmaya çalışıyordu. Evet, aldığı nefesini sikmişti az önceki tekmesiyle Nagi, yine de aklı yavşaklıktan geri durmayacaktı. Muhtemelen sevgi dolu kavgaları son bulunca eve giderken adam gibi adım atamayacaktı ama... bardağın dolu tarafından bakmalıydı. Sonunda ellerini kazazede bölgesinden çekip harekete geçecek gücüne kavuşunca dirseklerinden güç alarak yeniden çocuğa atladı hala vücudunun yarısı yerdeyken. "Okuldan atmam! Okulda bırakırım! Hah!" dedi kötü adam gülüşüyle bağırarak. Tam o anda çocuk dirseğiyle karnının üstüne düşmüş, yeniden kuyruğuna basılmış kedi gibi inlemişti bol bol "o" harfi kullanarak. O "o" harfi daha sonra "rospu çocuğu" kelimesini tamamlamak için bir kez daha ağzından çıkmıştı ama o'dan sonra gelen harfler ağzında yuvarlanmış, olası bir Nagi tetikleme kelimesi çok yazık ki bu sefer kendi içinde kalmıştı.
"Kang Na Gi! Cezalısın! Bir daha egoistlik yapmayacağım diye 1000 defa deftere yazacaksın! Hem de yarına kadar!" diye haykırdı bu sefer hareket sırasını kendinde bulunca. Omzuyla çocuğa dalıp bileğinden tuttuğu gibi ters çevirerek sırtına çekti. Herhangi bir tekme daha yememrek için hiç beklemeden çocuğu tahtanın altında kalan duvara yapıştırmış, bir başka savaş narası daha atmasının ardından derin nefeslerinden birini salmıştı dışarı. Aslında çocuğa haksız diyemezdi. Cidden. Tamam, kendisi kadar olamasa da diğerlerinin arasından hemen seçebileceği derecede güzel dizilmiş şarkı sözleri bir-iki defa ağzına takılmıştı. Diğer öğrencilerinin aksine onun yazdığı birkaç söz yeniden tekrar ediyordu ki sadece çekmecesinde değil, çekmecesindeki kağıtların en üstünde duruyordu. Yine de çok iyi biliyordu ki, bu tutkusuz atarlı çocuğun tetiğini çekmenin en iyi yolu onu hırslandırmak olurdu. Hayır canım, elbette sadece onu sinirlendirmek hoşuna gittiği için değildi. Sene sonunda zaten ona tebriğini ederdi zaten. Mutlaka. Eğer unutmazsa.
"Ben sana şarkı yazamazsın demedim! Adam olamazsın dedim!" dedi sesi az önceki dirseği yüzünden ağrıyan karnının acısıyla bir yükselip bir alçalırken. "Ah, hergeleye bak. Karnımı delmeyi falan mı düşünüyordun?" dedi farkında olmadan kollarının tutan elleri gevşerken git gide.

tarafından **Kang Na Gi** Cuma Kas. 16, 2012 11:43 am

Karşısındaki attan bozma adamın aksine kendisi bu dövüşten zevk almıyordu ve bunu oldukça belli ediyordu. Hadi ama, kimin karşısında böyle bir adam olsa dövüşmekten çok ondan uzak durmak isterdi. Üstelik Na Gi elinin ayarı olmayan birisi olduğu için bu adam karşısında daha da dikkatli olması gerekiyordu. Elinden çıkabilecek ufak bir kaza yüzünden bile okuldan atılabilir ve tüm hayatı başlamadan sona erebilirdi. Üstelik çok çabalamışken... Kimi kandırıyordu, bu duruma kendisi düşmüştü. Kaşlarını sertçe çatarken vücudunun her noktasının git gide ağrımaya başladığının farkındaydı. Buna rağmen ne geri adım atabiliyor, ne de ileri gidebiliyordu. Karşısındakinin bir öğretmen oluşu onu oldukça kısıtlıyordu. Şanslı piç... Gevşeyen ellerinin ardından onun elleri arasından kolunu çekerek hızla ayağa kalktı ve derin nefesler alırken ona baktı. " Sen... SEN ŞEREFSİZİN ÖNDE GİDENİSİN! MAHALLE KARISI!" Olayın koptuğu nokta buydu. İlkokul çocuklarının kavgasına dönmeye başlamıştı bile. " Mahalle Karısı" benzetmesinden sonra bunun olacağının farkındaydı. Sıraları geriye doğru iterek aralarından geçmeye çalıştı. " Yeter. Ben gidiyorum. Cidden, benden uzak dur. " An itibariyle gerçekten sinirli olduğu belli olmaya başlamıştı. Üstelik kırılma seviyesine yaklaşmış kolları için revire gitmek istiyordu. Buradan sonra duracağı ilk yer revirden başka bir yer olamazdı. " Apış arandaki o devasa zımbırtı için de revire gitsen iyi edersin pislik." İltifat mı, hakaret mi etmişti, belli bile değildi. Aslında kendisi de ne dediğini anlamamıştı zaten.

"Hiç mi yorulmayacaksın?"

"Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"

Geri: "Hiç mi yorulmayacaksın?"