Cheerleader Is Back

tarafından **Ryu Yong Ah** Ptsi Ara. 17, 2012 11:32 am

Ryu Yong Ah & Park Jong Hwa

Okul bahçesinde adeta yeniden yükselecek olmanın sevinci ile başı dik bir şekilde ilerliyordu. Tabi son zamanlarda kazandığı meleksi duyguları ile kendisine bakanlar ile karşılaştığında kibirlenip, saçlarını geriye fırlatmak yerine tebessüm ediyordu. Bu değişime alışmaları uzun sürecekti ama... Alışacaklardı. Kendisini gerçekten canlı hissettiği söylenebilirdi. Çünkü kışın kasveti sonunda bitmişti. Gökyüzü fazlasıyla açık ve masmaviydi. Güneş dik konumuna doğru yavaşça ilerlerken kendiside tam olarak hazır vaziyette spor kompleksine gidiyordu. Okulun üniforması içerisinde garip hissediyordu her zaman ponpon kız üniforması giymişti. Bacaklarının bir kısmını -sadece bir kısmını- kapatan eteğini hafifçe çekiştirdi ve ellerini ceketine sokuşturup hızlı adımlar ile spor kompleksine ilerlemeye devam etti. Yeni dönem, yeni öğretmenler. İlk dönemde ki koçlarını bir şekilde ikna edebileceğini kesinlikle biliyordu. Birinci sınıftayken koçu etkilemek dahi fazla kolay olmuştu kendisi için ama şimdi yeni bir koç vardı ve onu tanımıyordu. Tabi işleri her zaman kendi tarafına yöneltmesini iyi bilirdi. Yeni koç çoktan belli girişimlerde bulunmuştu. Ponpon kızlar ve takım bariz değişiklikler içine girmişti. Spor salonun ana kapısını yavaşça açtı ve aralıktan içeriye girdi. Salonun merkezinden yükselen top seslerini duyabiliyordu. Sahada gördüğü kadarı ile -Na Sun'dan öğrendiği kadarı ile adı Jong Hwa olan koç- basketbol oynuyordu. Fazla gençmiş.. İstemsizce dudağını kıvırdı. Merdivenlerden aşağıya inmeye başladı. Jong Hwa'nın aklı fazlasıyla oyundaydı. Sahaya indi ve bir süre koçu izledi. Mi Ko'nun elinden ponpon kızların liderliği alacaktı. Aptal kız. Okula gelmemekle büyüj hayat yapıyor. Önüne düşen açık sarı saçlarını omzundan geriye savurdu. Kamptan bu yana kendine garip şekilde söz verdirmeye çalışıyordu. Tam olarak vermemişti kesinlikle. Yongyoo'u incetecek şeyler yapmak istemiyordu. Kendisine olan bağlılığın farkındaydı. Her ne kadar yılbaşı gecesi ona kendisinden uzak durmasıı söylesede Yongyoo bunu kesinlikle yapmayacaktı. Zaten yapmasınıda istemiyordu. Sanırım. Bu yüzden... Koçun altına ponpon kızlığın liderliğini almak için girmeyecekti. Yoo'nun daha önce söylediği gibi. Yeteneklerini kullan Yongah... Akrobasi, jimnastik yeteneklerini. " Aniyenseyo!~~ " Muhtemelen kullanabildiği kadarı ile en kibar ve sempatik halini kullanacaktı. En azından ilk bakış için.

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 4:30 am

Uzun zamandır eline almadığı basketbol topunu sahada sektiriyordu. Gençlik yıllarında basketbolda ne kadar iyi de olsa bir seçim yapıp beyzbola geçmişti. Aslında pişman değildi. Ama şimdiki okulunda beyzbol takımının koçluğunu alamamıştı. Sorunlu bir kişilik değildi ama bir önceki okulunda yaşadığı sıkıntıları yaşamak istemiyordu. Verilen göreve razı olup okulun futbol ve amigo kızlar takımının koçluğunu almıştı. Sıkıntı çeker miydi? Evet. Bir sorun var mıydı? Hayır. Ne de olsa öğretmen olan oydu. Belki hıncını yeni öğrencilerinden çıkarabilirdi. Ne de olsa ona itiraz edemezlerdi. Kolundaki saatine baktı. Hala kendine ayırabileceği vakti vardı. Eliyle ter içinde kalmış saçlarını geriye attı. Tribüne doğru gidip sandalye üzerinde bulunan su şişesini eline alıp kocaman bir yudum içti. Gerçekten daha yeni ısınmaya başlamıştı. Elindeki topu tekrar sektirmeye başladı. Basketbol sahasında tek başına olması aslında iyi olmuştu. Öğrencilerin çıkardığı gürültüden kafasını oyuna vermekte genellikle zorlanırdı. Basket potasına doğru yaklaştı. Bir üçlük atmak niyetindeydi. Kollarını gerdi ve zıpladı. Top parmaklarının arasından kayıp basket potasını buldu. Evet! Bu işte paslandığını zannetmişti ama formunu kaybetmemiş olduğunu sevinmişti. Sahanının ortasına doğru topu tekrar sektirmeye başlamıştı ki konsantresi bir bayan bir öğrenci tarafından bölündü. Kendisine selam vermişti ama ilk başta duymamazlıktan geldi. Ne zaman öğrencilerle uğraşmak istemese böyle yapardı. Elindeki topu tekrar sektirdi, biraz önceki gibi üçlük atma niyetindeydi. Topu potaya sürdü ama bu sefer istediği sonucu alamamıştı. Top potaya bile değmeden yere sekerek düştü. Gerçekten sinirlenmişti. Sakin olmaya çalışıp hala kendisinden cevap beklediğini düşündüğü öğrencisine döndü. "Bütün konsantrem yerle bir oldu. Umuyorum ki önemli bir konuda konuşacaksındır. Yoksa sonunu iyi görmiyorum."

tarafından **Ryu Yong Ah** Salı Ara. 18, 2012 6:54 am

" Elbette önemli bir konu. " Koçun tepkisinden dolayı sadece yüzünü kıvırdı ama yeniden samimi bir ifadeye dönmeye çalıştı. Anlaşılan zor olacak. Bu kadar kasıntı olması gerekmezdi. Ellerinin ceketinin cebinden çıkardı ve birkaç adım daha koça doğru yaklaştı. " Ponpon kızlar hakkında konuşmaya geldim. Ben Ryu Yong Ah. E-Eski ponpon kız lideri. Ayrıca Anyang'a hoşgeldiniz. " Bir kez daha eğildi ve yüzünde hafif bir tebessüm konuşmaya devam etti. İçten içe kendini sıkıyordu. Adamın kendini beğenmiş bakışları ve konuşma tarzı hiç hoşuna gitmemişti. Ama... Onu da ellerinin arasına almanın yolunu biliyordu. Ellerini birleştirdi. " Ponpon kızların yapısal bozukluğundan haberiniz vardır. Dönem başında... Ponpon kızlığı bıraktım. Ancak sahip oldukları düzen benim gidişimle beraber sekteye uğradı. Anyang'a başladığımdan beri -ki bu tam olarak üç yıl oluyor- ponpon kızlar ile ilgilenmişimdir. Sadece bu yıl... Özel sebeblerden dolayı bıraktım. Park Mi Ko. Bu yıl ponpon kızların liderliğini üstlendi ancak şayet sizde ponpon kızların durumları hakkında bilgilendirildiseniz Mi Ko'nun kızlara hiç bir yararı olmadı. Ayrıca liseler arası ponpon kız turnuvaları bahar ayının ortalarında gerçekleşecek. Ponpon kızların böyle bir durumda yarışmaya katılmasını beklemezsiniz. Kısacası... Ponpon kızlarımı geri istiyorum... Efendim. " Birinci sınıfa başladığında herkesin gözünde normal öğrenciydi. Aslında zengin olan sarışın kızdı. Saçlarını daha orta okulda boyatmıştı sanki doğal bir sarışınlığa sahip gibiydi. Korelilerin genetiği. Siyah saç, siyah göz. Birinci sınıfta ponpon kızların arasına girmişti. Tabi kendi yaşıtı olarak yakınında tuttuğu tek kişide Mi Ko'ydu. Birlikte ponpon kızlara girmişlerdi. Bildiği her şeyi Mi Ko'ya aynen geçirmişti. Erkekler, seks, ponpon kızlar, partiler, eğlenceler... Garip. Sanırım Mi Ko kardeşim gibiydi. Tabi bunu hayatta dile getirmezdi. Onca olan şeyden sonra. Birbirlerine nefret kusmuşlardı ve şimdi o halen ortaya çıkmamışken elinden aldıklarına yeniden sahip olma yoluna girmişti. İhanet. Oysa kimseye güvenmezdi. Sadece Mi Ko gerisindeydi ve onu da kendisini gibi görürdü. Onunla konuşurdu, onunla pis işler yapardı. Tabi birde arkalarında ponpon kız süvarileri. Kimseye güvenme. Mi Ko söylediği bu söz şimdi kulaklarınada yankılanıyordu. Hafiföe boğazını temizledi ve derin bir nefes aldı.

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 7:31 am

Okula geldiğinde ponpon kızlarda bir sorun olduğunu fark etmişti ama yakın zamanda bunları da düzeltmeyi planlıyordu. Bu kızı daha önce etrafta gördüğünü zannetmiyordu. Görmüş olsa bile ki hatırlamazdı. Öğrencilerle hiç bir zaman arası olmamıştı. Doğrusu bazen onlardan tiksindiğini bile söyleyebilirdi kendine. Kızın kendisine söylediği şeylerden çıkardığı tek şey hırslı biri olduğuydu. Hırlsı ve kendine güvenen öğrenciler diğerlerine oranla gözündeki değeri daha yüksekti. Kızın söyledikleri ilgisini çekmişti. Zaten ponpon kızlarda yeniden seçmeler yapacaktı. Takımı tam olarak olmasada bir kısmını değiştirmeyi planlıyordu. Lider olan kız -sanıyordu ki kızın bahsettiği uzun bir süredir ortalıkta yoktu. Gerçekten çok sorumsuzcaydı. Sorumluluğunu bilmeyenlerde bir o kadar değersizdi. Ellerini göğsünde birleştirdi. Kıza küçümseyen bir bakış attı. "Öncelikle benimle konuşurken efendim yerine koç diyeceksin. İkincisi yeteneklerini bilmiyorum. Takımda değişiklik yaptığımı eminim duymuşsundur. Şu lider, ismi neydi? Ha, Mi ko. Sorumsuz biri ve ben sorumsuz öğrencileri sevmem." "Kıza tekrar bir bakış attı. "Kendine güveniyorsan yeteneklerini göster. Sana sadece 10 dakikamı ayırıyorum Ne eksik, ne fazla."

tarafından **Ryu Yong Ah** Salı Ara. 18, 2012 7:55 am

İstemsizce yüzünde alaycı bir tebessüm oluştu. Sanki sana efendim demek hoşuma gitmiş gibi konuşma aptal. Tanrım. Böyleleri ile uğraşmak oldukça yorucu. " Koç. " Koç kelimesini ağzında geveleyerek hatta sanki alt sınıftan birilerine hitap edermişçesine söylemişti. Ellerini kavuşturdu. " Sanırım okul formaları içerisinde bir yetenek gösterisi sergilememi beklemiyorsunuz... Hem... Benden başkasını lider yapamayacağınız fazlasıyla açık. Kızlardan hiç biri benim karşıma çıkmaz. Haa. Şayet yeteneklerini sergilememi istiyorsanız bunu ponpon kızların çalışma (!) saatlerinde yapmayı yeğlerim. Hem kızlar hemde siz neden lider olmam gerektiğini göreceksiniz. " Bileğinde ki ince saate baktı. " Anyang'ın ders saatleri içerisindeyiz ve dans dersine yetişmem gerekiyor açıkçası. Sadece sizinle tanışmak için bu zaman fazlasıyla yeterliydi. Çalışma saatinde... " Bu adama karşı büyüklük taslamak kesinlikle hoşuna gitmişti. Eski koçun neden gittiğini bilmiyordu ve bu kazma cinsi herif ile muhatap olmak. Son derece yorucu geliyordu kendisine. İsteğinin ikiletilmesinden hiç hoşlanmazdı. Sakin ol Yongie.

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 8:11 am

Bu kızdan hiç hoşlanmamıştı. Tamam kabul ediyordu yine her zamanki gibi fazla çıkışmıştı. Bunu her öğrencisine yapardı özellikle kendini beğenmiş ve ukala olanlara. Kızın sözleri gerçekten hiçte hoşuna gitmemişti. Tamam yine kabul ediyordu. Üzerinde ki okul kıyafetleriyle -eğer bu üzerindeki bez parçasına öyle diyorlarsa- çalışamazdı. Elinin birini alnına götürdü. Bu kız gerçekten sinirini bozmuştu. Kendisiyle konuşurken saygıya dair tek bir tını bile hissetmemişti. Kibar olmaya çalışıyor olabilirdi ama o bu tür tipleri iyi tanırdı. Kendini beğenen, zengin bir çocuk olduğuna kariyeri üzerine bahse girebilirdi. Yüzüne yayılan kibirli bir gülümsemeyle tekrar kıza odaklandı. " Peki ponpon kızlar çalışmasında seni göremek istiyorum. Bayan? Her neyse o kadar da önemli değil. Sonuçta her önüme gelen her öğrencinin ismini aklımda tutamam. Bugün okul çıkışı olacak olan çalışmaya katıl. Yeteneğini görmeden seni takım lideri seçemem ."

tarafından **Ryu Yong Ah** Salı Ara. 18, 2012 8:50 am

İki Saat Sonra

Ponpon kızların kibirli bakışlarını üzerinde hissediyordu. Aylardır Mi Ko ile idare edilmelerinden sonra böyle davranacaklarından emindi. Ama muhtemelen yeniden lider olduğunda kendisine yapışacaklardı. Her zaman böyle olurdu. Ne de olsa lidere ihtiyaç duyan küçük insancıklardan farkları yoktu. Dans dersinden çıktığı gibi spor salonuna gelmiş ve üstünü değiştirmişti. Tabi ki haber hızla yayılmıştı. Yongah ponpon kız lider seçimlerine katılıyor. Spor salonun bir köşesinde ponpon kızlar duruyordu. Birkaç kız çoktan koç tarafından bariz şekilde atılmıştı. Artıkları kendisi de ayıklayacaktı elbet. En azından koçun bu işe başlaması iyi olmuştu. Baharın etkisi ile kısa ponpon kız eşortmanlarını giymişti. Kahverengi ve kırmızı tonların hakim olduğu bir eşortmandı. Çizgiler, okulun amblemi ve Anyang Ponpon Kızların yazılı olduğu mont. Tabi montu giymemiş ve demirliklere asmıştı. Bacaklarını açıkta bırakan kısa bir şortu ve sporcu atleti ile beraber ısınmaya çalışıyordu. Yanında gelen -aslında şaşırmıştı- ve oturup onu izleyen tek kişi ise Na Sun'dı. Hemen yanında ki tribün koltuklarından birine yerleşmiş sakız çiğniyor ve ponpon kızlara çirkef bakışlar atıyordu. Kız kollarını demirliklerden sarkıttı ve sakızını spor salonunda yankılanacak şekilde patlattı. " Ponpon kız liderliğine başvuracağını kimse düşünmüyordu. Mi Ko'nun halen bir anda ortaya çıkacağını düşünüyorlar ve senide postalayacağını. Ama anlaşılan umutları köreliyor gibi. Zaten... Kimseye güvenmemelisin. " Ellerini beline yerleştirdi ve yarım bir gülümseme ile kıza baktı. " Sen katılırken kimse liderliğe aday olmaz. Tabi şu.. Koç. Fazla... Acemi. Bizi tanımıyor. " Kafasının tepesinde sarı saçlarını sıkıca toplamıştı. Özgürlüğüne kavuşan bir kaç saç tutamını kulağının arkasına sıkıştırdı ve demirliklere doğru ilerleyip vücudunu yasladı. " İşte bizi tanımasına fırsat veriyoruz. " Koçun işaretini fark ettiğinde doğruldu ve yavaş adımlar ile spor salonun merkezine doğru ilerledi. Kollarını gererek açtı. Spor salonunda çıt çıkmıyordu. Muhtemelen kızların umutlarında düşmesi, dengesini kaybetmesi yer alıyordu ama bu gerçekleşmeyecekti. Okulun ne iyi jimnastikçilerinden biriydi ve akrobaside bir numara olduğu söylenebilirdi. Tabi bunu onlarda biliyordu ama... Umut ediyorlardı. Zavallılar. Gene elime düşecekler. Koçun işareti ile jimnastik aletlerine doğru ilerledi. İşte başlıyoruz.

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 9:22 am

Takım resmen çürüklerden ibaretti. Kimseyi beğenmiyordu. Resmen rezillikti, bu kadar kötü olacaklarını düşünmemişti. Elinden geldiğince elememeye çalışıyordu ama şimdiden beş-altı kişiyi postalamıştı. Önüne gelen herkes katılmış olmalıydı. Hatta en çok güldüğü ki bu sinirdendi düz çember atmayı bilmeyen bir kız bile katılmıştı. Beceriksizler! dedi kimsenin duyamayacağı bir tonda. Gerçekten hiç birinde en ufak bir umut kırıntısı görmüyordu. Hepsi güzelliğine güvenip katılmış olmalılardı. Yüzlerine bir ton makyaj yapıp hazırlanacaklarına elemeler için çalışsalardı kimse zor durumda kalmazdı. Bileğindeki saatine baktı. Elemelerin sonlarına gelmişlerdi. Bir kaç kişi daha kalmıştı. Şükürler olsun ki bu işkence bitecekti. Stres olduğunda her zaman yaptığı gibi elini alnına götürdü. Sıradakinin gelmesi için yüksek sesle seslendi. Sıradaki öğrenci sabah konuştuğu ukala kızdı. Üzerine her amigo kız gibi üniformalarını giymişti. Gözleri kızın vücuduna kaydı. Fiziği kadar acaba bu işte de iyi mi? diye düşündü. Oturduğu yerden kalktı. Ukala bir gülümsemeyle bulunması gereken yere geçti. Onu daha yakından izleyecekti. Genç kızın konumunu alması için işaretini çaktı. Bakalım nasıl hünerleri varmış? Başlamasını için boynunda asılı olan düdüğünü çaldı. İlk başlarda gerçekten kötü bekliyordu. Ama kızda yetenek vardı bunu kabul ediyordu. Vücudunu iyi kullanmayı biliyordu. Belirtilen hareketleri zarif bir şekilde yapıyordu. Bozuntuya vermemeye çalıştı ama kızı beğenmişti. Bileğindeki saatine tekrar baktı. Süresi dolmuştu. Sanırım kız bugün katılan herkesten iyiydi. Süresinin dolduğunu belirten boynundaki düdüğü dudaklarına götürüp çaldı.

tarafından **Ryu Yong Ah** Salı Ara. 18, 2012 10:30 am

Tatminkar bir ifadele ile gülümsedi. Derin bir nefes aldı ve omuzlarını gevşetti. Ponpon kızlarının somurtan ifadelerine sadece tebessüm etmekle yetinmişti. Evet. Kesinlikle egosu tatmin olmuştu ve kibirlenmişti ama bunu kızlara göstermeyecekti. En azından eski Yongah değildi... Ama yine gücünü ortaya koyacaktı. Lider olacağı apaçıktı. Hatta kızlardan birkaç tanesinin tebessümüne karşılık şimdiden yağcılık yapmaya çalışarak gülümsediğini fark etti. Koça eğilerek selam verdikten sonra yavaş adımlar ile Na Sun'ın yanına döndü. Kız geriye doğru yaslanmış ve onu birkaç kez alkışlamıştı. " Formundan hiç bir şey kaybetmemişsin anlaşılan. Liderlik yeniden senindir. " Na Sun'ın yanında ki sandalyedeki çantasını karıştırdı ve havlu çıkarıp boynuna astı. " Koçun ilan etmesini bekleyeceğim. Ne de olsa bu kadar iyi olacağımı muhtemelen düşünemeyecek kadar kendinden emin bir hali vardı. " Kızın yanına oturdu ve ayaklarını demirliklere uzattı. Oldukça keyiflenmişti. " AMAN TANRIM! " Na Sun'ın ciyaklaması ile irkildi ama bunu belli etmemeye çalıştı. " Traniee listesine yeni bir ekleme... İnanılmaz. " Tek kaşını kaldırarak Na Sun'a baktı. Na Sun ise sakızını patlatmakla yetindi. " Sasa'ya traniee olarak seçildiğimi biliyor musun? Gerçekten hayret verici. " Kafasını geriye doğru yatırdı. " Ama... Mi Ko'nun da traniee'lerden biri olacağını tahmin etmezdim. " Na Sun sözleri kulaklarına yankılandı. Sanki bir yerlerden kutup rüzgaları esmişçecine titredi. O anda garip bir migren, mide bulantısı sanki üzerine yüklenmişti. MI KO!? TRANINEE? Hızla doğruldu ve Na Sun'ın parmakları arasında duran telefnu kaptı. Her zaman ki ISEEYOU breaking news'tan son dakika haberlerini veriyordu. Live Entertainment'in son olarak seçtiği kişi Mi Ko. Bu... Bu nasıl olabilir? Resmen eli titremişti. Telefonu yeniden Na Sun'ın eline tutuşturdu.

TRANIEE SEÇİLMESİ İMKANSIZ! HAYIR! HAYIR!

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 11:01 am

Elindeki sonuçlara bakılırsa lider olabilecek tek kişi vardı. O da Yong Ah'tı. Listeden ismine bakmıştı. Onun lider olmasını istiyor muydu? Hayır. Başka onun kadar yetenekli olan biri var mıydı? Hayır. Sıkıntılı bir gündü. Gerçekten sinirleri tepesine çıkmıştı. Elindeki puanlamalara baktı. En yüksek o almıştı. Seçmek ve seçmemek kendisine kalmıştı ama yapacak bir şey yoktu. Elini boynuna götürüp ovdu. Sinirden kaskatı olmuştu. Günün yorgunluğu resmen omuzlarındaydı. Elindeki kağıtları alıp sahanın ortasına doğru yürüdü. Biraz önce gürültüden kendi sesinin bile duymadığı yerden şimdi çıt çıkmıyordu. En azından aptal değiller dedi. Sahanın ortasına geldiğinde yüksek sesle konuşmaya başladı. "Sonuçlar elimde. Lideri birazdan söyleyeceğim. Öncelikle, seçilecek adam akıllı kimse yoktu gerçekten rezil bir durumdasınız. Size gerçekleri söylüyorum." Boğazını temizledi ve konuşmasına devam etti. " Seçtiğim kişi lider olduğunda tek bir çalışmaya bile katılmazsa yedek olan kişi liderliğe geçecek. Yani bu işi kaptım diyip yan gelip yatamazsınız. Beni sinir ederseniz sizi yorgunluktan ölesiye kadar çalıştırabilirim. Eğer bunu göz önüne alıyorsanız şimdi lider açıklayabilirim. Ha, göz önüne alamayan varsa şimdi tıpış tıpış sahayı terk etsin." Sözleri bittiğinde göz ucuyla etrafındaki öğrencilere baktı. Gruplar arasında fısıldaşmalar başlamıştı. Bir kaç öğrenci ise listeden ismini sildirip sahadan ayrılmış. Yong Ah'a baktı. Kız hala olduğu yerde duruyordu. Halinden memnun bir şekilde gülümsedi. Fısıldaşmalar bitmediği için boynundaki düdüğü çıkarıp kulakları rahatsız edecek bir şekilde çaldı. Şimdi kimseden ses çıkmıyordu. Tekrar gülümsedi. Düşündüğüm kadar aptal değillermiş dedi kısık bir sesle. Elindeki kağıda tekrar bakma gereği duymadan yüksek sesle liderin ismini söyledi. "Yong Ah. Ryu Yong Ah yeni lider sensin. Buradaysan konuşmamız için yanıma gel" Kızın orada olduğunu bildiği halde sinir edici bir tonla konuşmuştu. Lider olmuş olabilirdi ama bu pişman olmayacağı anlamına gelmiyordu.

tarafından **Ryu Yong Ah** Salı Ara. 18, 2012 11:24 am

Yüzünde donuk bir ifade oturduğu yerden kalktı ve boynunda ki havluyu sertçe birkaç saniye önce oturduğu koltuğa bıraktı. Mi Ko'nun traniee olarak seçilmesi kesinlikle sinirlerini germişti. Düşünceleri karman çorman halde sahanın ortasına doğru ilerledi. Bu işin fazlasıyla uzadığını düşünüyordu. Belkide Mi Ko'u unutmak ve kızlarıda hizaya getirmek için parti falan yapmalıydı ama bunun da içinden geldiği söylenemezdi. Hem küçük Na Sun'ın çevresinde dolanmasını istemiyordu. Na Sun dahi traniee seçilmişti. Kendisi. Hayır. Hiç bir şirketin listesinde adı yazmıyordu. Aslında Mi Ko'u duyana kadar pek umurunda olmamıştı ama şimdi neden yazılmadığı hakkında kendi kendisini yiyordu. Sinirden boynunda ki damarların dahi belirgin bir şekilde ortaya çıktığını hissetmişti. Derin bir nefes alırken tam olarak koçun yanında durdu ve sahada onu izleyen kızlara kısa bir bakış attı. Bir anda salonun havası, kızlar hepsi iğrenç varlıklar olarak görünmeye başlamıştı. Çabasına değmezdi belki de. İstesede istemesede doğru olana hak veriyordu. Mi Ko kesinlikle bir sıfır öndeydi. Ellerini geride birleştirdi ve koçun söyleyeceklerini beklemeye başladı. Tamamen aklı başka yerdeydi ama fiziksel açıdan, ifadelerini yerli yerinde tutmaya özen gösteriyordu. Aklını kaçırabileceğini düşünüyordu. O küçük kız şimdi kendisinden daha yükseğe çıkmak için çaba sarf etmekten bir şey yapmıyordu. Okula gelmediği onca zamanı düşündü. Belki de traniee olarak çalışmaya daha o zaman başladı. Yumruklarını sıktı ve bir kez daha derin bir nefes aldı. Kesinlikle sakinleşmeye ihtiyaç duyuyordu. Aklında binbir fikir vardı ve sinirini kontrolünü kaybederse ponpon kızlardan birinden çıkartacak ve kızı lime lime edecekti. Yongah. Sakin ol. Yeniden lidersin. Okul yeniden senin. Yongyoo bu güzel haberi verirsin. Zamanını onunla geçirirsin. Mi Ko aklından çıkarırsın.

tarafından **Park Jong Hwa** Salı Ara. 18, 2012 11:48 am

Genç kız yanına geldiğinde kollarını göğsünde birleştirdi. Samimiyeti sevmezdi öğrencilere karşı her zaman katı olmuştu. Yaşı genç olabilirdi ama kendini şimdiden kırkında hissediyordu. Salon açıklamalardan sonra yavaş yavaş dağılmaya başlamıştı. En azından gürültü kirliliğinin bir kısmı azalmıştı. Karşında duran genç kıza döndü. "Tebrik ederim. Umarım biraz önceki açıklamalarımı duymuşsundur. Çünkü tekrar etmeyi sevmem. En küçük hatanı gördüğümde diğer amigo kızlardan farkın kalmaz anlatabildim mi?" Cevap olarak kızın ters bakışlarına maruz kamıştı. Halinden memnun bir şekilde gülümsedi."Beni sevmek zorunda değilsin. Ve seni sevmek sevmek zorunda değilim. Pişman olmaman dileğiyle."

tarafından **Ryu Yong Ah** Çarş. Ara. 19, 2012 6:47 am

Yüzünde alaycı bir gülümseme koça baktı ve gerisin geriye dönerek hiç bir şey söylemeden ilerlemeye başladı. Na Sun çoktan gitmişti. Havluyu çantasına sıkıştırdı ve koluna astıktan sonra normal bir şekilde merdivenlerden çıktı. Şimdiden yağcılık yapmaya çalışan birkaç ponpon kıza tebessüm etmekle yetindi. Güneş yeni batıyordu, öğrencilerin neredeyse tamamı bahçedeydi. ISEEYOU sayesinde de çoktan haberleri almıştı. Ponpon kız liderliği, Mi Ko'nun traniee seçilmesi. Kafasının tepesinde topladığı sarı saçlarını açtı. Şuan sadece yurt odasına gitmek istiyordu. Son günlerdede konuşma çabasına girdiği Men Li'nin odada olmasını istediğini sanmıyordu. Evet. En azından kızla konuşmaya başlamışlardı ama şuan sinir krizi geçirecekti. Sıcak bir banyo ve uyku istiyordu sadece. Muhtemelen Yongyoo'da çoktan haberleri almıştı. Belki onu arar bir de kendisi de söylerdi ama üzerine ağır bir üşengeçlik çökmek üzereydi. Parmaklarını saçlarının arasından geçirdi. Muhtemelen tüm şirket ile yatmıştır. Evet. Traniee olarak seçilebileceği hiç bir özelliği yok.

RP TAMAMLANMIŞTIR.

Cheerleader Is Back

Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back

Geri: Cheerleader Is Back