Bana Yüzünü Göster.

tarafından **Choi Kim San** C.tesi Ocak 19, 2013 7:11 am

Yılsonu çalışmaları sonunda başlamıştı. Oldukça yoğun bir program vardı elinde. Mezuniyette sahneye çıkacaktı. Hocaların bir çoğu tarafından sahnee çıkması istenmişti. Onları kırmamak için kabul etmişti. Tabi bu çalışmalar onun Fiesta'da çıkmasını engelliyordu ama yapacak bir şey yoktu. Elini boynuna götürdü. Bir hafta önce yaşadıpı garip ama komik olaydan ona kalan tek şey elinde tuttuğu bu şaldı. Gece mavisi rengindeydi. Bu aralar boynundan eksik etmiyordu. Kızın gelip onu almasını umuyordu ama henüz en ufak bir hareketle karşılaşamamıştı. Tiyatro salonu boşalasıya kadar köşede bir yerde bekledi. Bir saat sonra tüm salon boşalmıştı. Kılıfında duran gitarını alıp dışarı çıkardı. Her zaman yaptıpı gibi elini tellerinin üzerinde gezdirdi. Tiz bir ses çıktı. İlk aldığı gitardan kalan bir alışkanlıktı bu. İlk gitarını 13 yaşında almıştı. Devletin ona verdiği bütün harçlıkları biriktirmiş ve yurdu zorla ikna edip alabilmişti. İşte o zaman büyük bi yeminde bulunmuştu. İleride önemli bir şarkıcı olacakı. Buna bütün kalbiyle inanıyordu. Ve bu yolda önüne hiç bir engel çıkmamasını umuyordu. Tanrı bunca zaman ona sefil bir hayat yaşatmıştı. Artık gerçekten mutlu olmak istiyordu. Daldığı derin düşüncelerden dışarıdan gelen tıkırtıyla kurtuldu. Başını tiyatro salonundaki soyunma odasına çevirdi. Ses oradan gelmişti. "Hey kimse var mı? Bong Guk sen misin?" Bonguk okuldan gitar arkadaşıydı. Onunla akşam çalışmak için sözleşmişlerdi ama gelemeyeceğine dair bir mesaj göndemişti kendisine. Belki de faredir dedi içinden ama o anda kafasında bir fişek çaktı. Yoksa? dedi. Bu benim Sapık Sinderella'm olabilir mi? Gerçekten iyice saçmalamaya başlamıştı. Hatta paranoyaklamıştı. Ama içi içini yiyordu. En son kendini soyunma odasına iten bir gücün etkisinde buldu. Ve soyunma odasına doğru yürümeye başladı.

tarafından **Cho Jae Kyung** Paz Ocak 20, 2013 2:21 am

Bir haftadır bütün çete arkadaşlarıyla sıkı bir çalışma içine girmiş ve barda aşık olduğu çocuğu araştırmıştı. Adını, nerede okuduğunu, evinin adresini öğrenmekle başlamış ve daha da ince ayrıntılarına kadar araştırmıştı. Hakkında neredeyse her şeyi biliyordu. Ama kime birine aşık olup olmadığını bilmiyor ve bu beynini iyice kemiriyordu. Anyang'ta okuyan bir arkadaşına da KimSan'ı takip etme görevi vermişti ve çocuk okulda ne yaparsa anında o arkadaşı sayesinde haberi oluyordu. Çocuk avucunun arasındaydı ama bir türlü kendini gösterme cesaretini bulamıyordu. Anyang'ın önündeydi şimdide. Arkadaşının gelmesini bekliyordu, izin işlemleri almalı ve okula ziyaretçi olarak girmeliydi. Ne kadar sapık ve sabırsız da olsam, rezil olmamak için okul kurallarına uymalıyım. Kedi Kız başaracaksın bunu! Figthing! Sonunda okula girebildiğinde koşarak tiyatro salonuna ilerledi. Kapıya yaklaştığında arkasından ona yetişmeye çalışan arkadaşına döndü. Kızın gizli girişi tarif edişini dinledi, giyinme odasına girecekti direk. Başını salladı ve kızı oradan kışkışladı. Şimdi gizlice soyunma odasına girecek ve bir süre aşık olduğu ve artık hakkında her şeyi bildiği çocuğu izleyecekti. Sonra gizlice odadan kaçacaktı. Tanışmaktan korkuyordu. Ya beni beğenmezse, ya salakça şeyler söylersem? Bu yüzden odaya girmeden kaçış planları yapmıştı bile. Soyunma odasının arka kapasını açtı ve odaya girdi. Kocaman oda bir sürü kostümle doluydu. Gülümsedi, Bizim okuldaki tiyatro salonuna bile iki kere girdim sadece. Acaba orada da böyle kostümler var mı? Belki bir hayır kurumu için kostümlü parti düzenleyebilirim. Eliyle kafasına vurdu ve şimdi iyilik düşünme zamanı değil Kedikız, şimdi sevdiğini izlemek, resim ve videoya kaydetmek zamanı. Böylece onun için açtığım klasöre on bin yüz altmış ikinci resmi ve altı yüz on dördüncü videoyu da yüklerim, diye düşündü ve sırıttı. Yine bir şeylerle kendini gizlemeliydi. Etrafına bakındı ve tüylü bir atkı gibi bir şeyi boynuna geçirdi ve burnuna kadar çekti. Böylece sadece gözleri ve kafasının üst kısmı gözüküyordu. Elleriyle saçlarına dokundu ve keşke şapka getirseydim, diye düşündü. Parmak uçlarında yürüyerek soyunma odasının kapısına geldi. Gözleri sahnede gitarını açan çocuğu bulduğunda kocaman sırttı ama ağzına tüyler girince hemen ağzını kapattı. Bakışları çocuğu ayaktan başa doğru tarıyordu ki kahverengi gözleri büyüdü ve gece mavisi küçük şalı aşık olduğu çocuğun boynundaydı. Ellerini yanaklarına koydu ve olduğu yerde zıplamaya başladı. Kedi kız gücünü gösterdin yine, bak senin şalını takıyor. AAAAAAA! Heyecandan ölebilirim. Mükemmel bir şey bu. Resimlerde hiç dikkat çekmiyordu.Takmış ama benim şalımı. Bu hala beni düşünüyor demek oluyor değil mi? Olduğu yerde zıplıyordu ama bir şeye takılıp onun ses çıkarmasını sağladığında yaptığı bu kutlama işinin zamanı olmadığını fark etti. Ses çıkarmıştı ve yine yakalanma tehlikesi içindeydi. Dudağını ısırdı ve -tabi bir kaç tüy ağzına girdi- tüylü atkıyı iyice yüzüne doğru çekti. Bir yandan da geri geri gidiyordu. KimSan'ı soyunma odasının kapısının başında gördüğünde kaçma vakti, diye bağırdı içinden ve soyunma odasının salona açılan kapısından çıktı ve koltuklara doğru koşmaya başladı. Birisinin arkasına atacaktı kendini ve Kimsan onu bulamadan çıkışa yaklaşmayı başarabilecekti. Yine yakalanma tehlikesi içindeyim. Ne zaman bu çocuğa rezil olmayacağım günler gelecek!!

tarafından **Choi Kim San** Paz Ocak 20, 2013 2:44 am

Soyunma odasından hızla biri koşarak çıktı. Yüzünü göremesede uzun saçlarından onun bir kız olduğunu anlamıştı. Bu o olmalıyı, Sapık Sinderella. Kızın peşinden koşturmaya başladı. Bu olay ona bir hafta önceki hallerini hatılatmıştı. Değişen bir şey yoktu yine onun peşinden koşuyordu. Kendi kendine sırıttı. Yaptığı şey ne kadar saçma olsada onun yani Sapık Sinderella'nın kimliğini öğrenme konusunda oldukça kararlıydı. Nasıl kız onun öğrenmesini istemiyorsan Kimsan'da o kadar öğrenmek istiyordu. Bir yandan koşarken bir yandan kızın arkasından seslenemeye başladı. "Hey, Sapık. Sana diyorum. O sensin değil mi? Sapık Sinderella!!" Bir yandan içinden dua ediyordu, bu kovalamacayı ikisinden başka kimse görmemeliydi. Gerçekten rezil bir durumdu. Hızını biraz daha arttırdı şimdi kıza biraz daha yaklaşmıştı. Kız bunu fark etmiş olmalıydı çünkü o da hızını arttırmıştı. Şimde Anyang'ın uzun koridorlarında koşuyorlardı. Koridorlar boş olduğu için ayak seleri yankı yapıyordu. Güvenliğe yakalanırsa nasıl bir açıklama yapacağını bilmiyordu. Ne demeliydi ki "Sapığımı kovalıyorum?" yüksek ihtimal adam ona deliymiş gibi bakardı. Bu da iyi bir fikir değildi. Kıza baktığında yavaşlamaya başlamıştı. Demek ki sınırına ulaşıyordu. Ne de olsa o bir kızdı. Ne kadar güçlü olabilirdi ki?" Hızını tekrar arttırdı. Bu sefer kızla aralarında neredeyse bir metre vardı. Biraz daha zorlarsa onu yakalayabilirdi. Bunu biliyordu.

tarafından **Cho Jae Kyung** Paz Ocak 20, 2013 4:59 am

Hızını düşürdükçe kendini zorluyor ve bacaklarını daha büyük açmaya zorluyordu. Gerçekten yakalanmamalıydı ve bu tüylü şey yüzünü kaşındırıyordu. Gevşetmeye çalıştığında da yere düştü tüylü atkımsı şey. Almak için duramazdı o zaman yakalanırdı. Salık saçları rüzgarla yüzüne yapışıyordu ve bu onun işine yarıyordu. Okulun boş koridorlarında koşuyorlardı. Jae Kyung için iki sorun vardı. Birincisi elbet koridorların öğrencilerle dolu olduğu kısımlar da gelecekti, ikincisi okulu bilmiyordu ki nereye gideceğini de bilmiyordu. Nasıl dolandılarsa artık tekrar yolu tiyatro salonuna çıkmıştı. Buradan kaçışım yok mu benim? Dudağını ısırdı ve dudağına yapışmış pembe tüy diline değdi. Bir yandan onu alırken diğer yandan koltukların arkasına saklandı ve çocuğun içeri girişini seyretti. İkisi de derince nefesler alıp veriyordu ama farkları Jae Kyung yakalanmamak için sessizce, çocuk etrafı tararken seslice. Şimdi katil ile kurbanın oyununu oynuyorlardı. Jae Kyung yakalırsa rezilliğin daniskasıydı. Bacakları üzerine çömeldi ve gizlice iki koltuğun arasından salonda koltuklara bakarak yürümeye başlayan çocuğu izledi. Kendisine yaklaştığında elleriyle yüzünü kapatıp onu korkutacak ve o sırada zaman kazanıp kaçacaktı. Niye bu kadar inatçı olmalısın? Bana mı benziyorsun, kesinlikle evet.

tarafından **Choi Kim San** Paz Ocak 20, 2013 5:16 am

Kızın peşiden koşarken soluk soluğa kalmıştı. Eğer o böyleyse emindi ki kızda kendisi gibiydi. Hatta daha da kötü olabilirdi. Kız ne yapıp edip yolu tekrar tiyatro salonuna çevirmişti. Yani başladıkları yere dönmüşlerdi. Kızın tiyatro salonundan içeri girdiğini gördü. Biraz daha yavaşlamıştı. Ter içinde kalmıştı. Salona girdi. Oldukça büyük bir yerdi. Hatta okulun en büyük salonlarından biriydi onu burda bulmak zor olacaktı. Çünkü koltuk sayısı oldukça fazlaydı. Yinede kız da çok yorulmuş olmalıydı. Sallona girdiğinde sırtını duvara dayadı, bir yandan da koltukların aralarına göz gezdiriyordu. Hem kendisi dinleniyordu hemde kızın dinlenmesini sağlıyordu. Acımasız biri değildi. Karşısındaki ne de olsa bir insandı. Burada katil-kurban ilişkisi içinde değillerdi. Aslında küçük çocuklar gibiydiler. Kovalamaca oynuyorlardı resmen. Bu durum hem canını sıkıyor hemde eğlenmesini sağlıyordu. Biraz dinlendikten sonra koltukların arasında dolaşmaya başladı. Kız bunlardan birinin arasında olmalıydı. Gözlerini dört değil on belki de yüz açmalıydı. Koltukların arasında bir oraya bir buraya koşturmaya başladı. Orta koltuklara kadar gelmişti. Çok az koltuk kalmıştı. Dikkatli bir şekilde ilerlemeye başladı. Bu sırada bir hapşurma sesi geldi. İşte şimdi kendini belli etmişti. Ses üç sıra ileride li koltukların oradan gelmişti. Bu sefer parmak ucunda ilerlemeye başladı. Bir yandan başını eğmişti. Boyu çok uzun değil ama yinede kendini belli edemezdi. Özellikle bu kadar yaklaşmışken. İşte şimdi kızın çömelmiş bir vaziyette ki halini görmüştü. Sırtı kendisine doğru dönüktü. Yavaşça arkasından yaklaştı ve bileklerinden tutup kendine doğru çekti. "İşte şimdi yakalandın."

tarafından **Cho Jae Kyung** Paz Ocak 20, 2013 5:27 am

Hemde ne yakalandım! Bilekleri hala çocuğun ellerindeydi. Yine aynı şeyler oluyordu. Bileklerinden başlayan bir ateş bütün vücuduna yayılıyor ve yüzünü kızartıyordu. Keşke aynası olsaydı en azından nasıl olduğuna bakabilirdi. Dudaklarını büktü ve yüzünü kaldırdı. Kaderden kaçamazdı, demek ki böyle tanışacaklardı. Yüzünde pembe tüylerden kalmamış olmasına dua ederek çocuğa baktı. Nefes kesici. Yakından daha bir yakışıklısın be KimSan. Güzelliğin canımı acıtıyor, kendime olan güvenim ve cesaretimi alıp götürüyor. Karşında küçük bir kız çocuğu gibi savunmasız ve utangaç kalıyorum. "Buraya kadardı ha?" diye mırıldandı. Yakalanmıştı ve kaçacak bir yeri yoktu çünkü çocuk hemen dibinde bileklerinden de tutuyordu ve zaten görmüştü artık yüzünü. Bir şeyler söylemeliydi değil mi? "Şey.. Şalımı almaya geldim ama..." Hah nasıl açıklayacaksın kaçtığını? Sürekli neden kaçtığını açıkla da göreyim?!! Dudağını ısırdı. Kendini suç üstünde yakalanmış gibi hissediyordu, hoş öyleydi de.

tarafından **Choi Kim San** Paz Ocak 20, 2013 5:35 am

Bu sima oldukça tanıdık geliyordu. Hayır, okuldan biri değildi. Öyle olsaydı kesinlikle tanırdı ama bir yerden gözü ısırmıyor değildi. Acaba kim diye düşünürken kız konuşmaya başladı. İlk başta bir şeyler mırıldandı. Dediklerini anlayamamıştı. Ama ikinci söylediklerini duyduğunda kahkasını patlatmadan edemedi. Ne yani şalını mı alacakmış? Hayır onu vermeye niyeti yoktu. Kızın kıpkırmızı olmuş yüzüne sevecen bir bakış attı. Bir yandan da kızın bileklerini nazikçe tutmaya devam ediyordu. "Söyle bakalım sen de kimsin? Tanışıyor muyuz? Bana oldukça tanıdık geliyorsun..." Bunları söylerken çok köşeli olan jetonu dank etmişti. İşte şimdi kim olduğunu hatırlamıştı. "Sen, sen o kızsn. Barda kola sipariş eden. Nesin sen sapık mı? Külkedisi mi? Bana mantıklı bir açıklama yapman gerekiyor."

tarafından **Cho Jae Kyung** Paz Ocak 20, 2013 6:55 am

Beni tanıdaaaağğğğ!!! İnanamıyorum bu çocuk kesin bana aşık. Hahahahaa! Hafızaya bak be! Yani her müşteriyi hatırlayamaz böyle değil mi? Beni hatırlıyor çünküüüü.... Gülmemek için kendini zor tutuyordu. "Her bara gelen müşteriyi hatırlıyor musun böyle?" masumca sormuştu ve gözleri kocaman olmuştu. Meraklı bir çocuk gibiydi. Bileğini çekmek ve ateşine son vermek istiyordu ama bilekleri sanki orada sonsuza durmak istermiş gibi kaskatı kalmışlardı. Dudaklarını öne uzattı ve düşünceli görünmeye çalıştı. Fazla heyecanlı ve bayılacakmış gibi görünmek istemiyordu. Madem istediği gibi tanışamamıştı bu çocukla o zaman bari istediği gibi devam ettirmeliydi. Uzattığı dudakları arasından "Kedi kızım ben, kedi." durdu ve kıkırdadı. "Külkedisi değil ama o çekici kedi kız var ya ondan işte." dibe batmıştı zaten, daha ne kadar rezil olabilirdi onu ölçüyordu. Gerçekten bunun bir rüya olmasını umuyordu. Uyandığında da yanında Kimsan olmalıydı.

tarafından **Choi Kim San** Paz Ocak 20, 2013 7:20 am

Kedi kız? Bu kız ne saçmalıyordu böyle emin değildi. Acaba içmiş miydi? Kıza doğru yaklaştı. Kokusunu hafif içine çekti. Oldukça hoş bir parfüm vardı üzerinde. İçkiye dair hiç bir koku alamamıştı. Kızın yüzünü bir elinin arasına nazik bir şekilde aldı. Diğer eliyse hala bileklerini kavrıyordu. "Bizim okuldan değilsin. Kimsin sen hala bana adam akıllı bir açıklama yapmadın?" Kedi kızmış .. Ne yani bahsettiği şu amerikan çizgi romanı mıydı? Ona Sapık Sinderella'yı daha çok yakıştırmıştı. Kız hala ona masum bir şekilde bakıyordu. Bu pozisyon ise oldukça rahatsızlık vericiydi. "Seni şimdi bırakıyorum. Ama kaçmayacaksın? Bu sefer kaçarsan seni polise ihbar ederim bayan Sapık Sinderella." İşe biraz ciddiyet katmalıydı. Kızdan cevap bekliyordu. Açıklama yapması için kızın bileklerini tutan elini çözdü.

tarafından **Cho Jae Kyung** Perş. Şub. 07, 2013 1:55 am

Yüzü feci şekilde yanıyordu çünkü Kimsan'ın gitardan mükemmel melodiler çıkaran parmakları şimdi kendi yüzündeydi. Pancar gibi kırmızı olmak istemiyordu ama yavaşça olacaktı, Kimsan ona böyle yakın davrandıkça Jae Kyung kendini kaybediyordu. Yıllarca sanki su içmemiş de şimdi o susuzluğunu kana kana Kimsan'dan içiyordu. Öyle bağımlı olmuştu ona. Kuruyan dudaklarını bile yalayamıyordu şan heyecandan. Bileğine hava çarpınca Kimsan'ın elinin artık orada olmadığını anladı. Bu küçük temassızlıkla bile sanki çok sevdiği bir şeyi kaybetmiş gibi hissetti Jae Kyung. "Dedim ya... Kedi.. Kızım işte. Adımı öğrenmene ihtiyacın yok bence, onsuz da gayet iyi yaşayabilirsin." ilk başta heyecandan kekelese de sona doğru eski Jae Kyung gibi dobra dobra konuşmuştu ama nazikçe. Hiçbir şey planladığı gibi gitmiyordu ve gittikçe dibe batıyordu.

tarafından **Choi Kim San** Perş. Şub. 07, 2013 1:22 pm

Biraz önce kız kekelemiş miydi, Yoksa Kimsan'a mı öyle gelmişti? Kendisinden korkuyor olamazdı herhalde. Kendini bir an şuçlu hissetti. İnsanları korkutan bir tip değildi, bir bayana kaba davranan biri de değildi. "Ben ne diyeceğimi bilmiyorum, gerçekten." Ellerini kaşlarına götürdü. Kafası gerçekten karışmıştı. Kız resmen bir bulmaca gibiydi. Ne kadar uğraşsa onu çözemiyordu. Bu durum sinir olmasına neden olsada kendini çözmeye çalışmaktan başka bir şekilde de bulamıyordu. Kıza doğru göndü. "Dua et ki esprili birisin yoksa .. Bilmiyorum sanırım şimdiye güvenliği çağırmıştım."

tarafından **Cho Jae Kyung** C.tesi Şub. 09, 2013 5:22 am

Dizleri üzerinde çökük durmaktan bacakları acımıştı ama Kimsan'ın dokunuşlarını kaybetmek istemiyordu. Yavaşça ayağa kalkmaya çalışırken Kimsan'ın ondan önce davranıp ayağa kalkmasını ve kendisini de bileğinden hafifçe yukarı çekerek kaldırmasını kalpli gözlerle izledi. Çocuğun nefes almasına bile aşıktı. Kimsan'ın bileğini bırakıp ellerini cebine sokuşunu izledi somurtmaya başlayan suratıyla. Suratı yavaşça asılıyordu çünkü Kimsan ona dokunmayı bırakmıştı. Kendisi de kollarını göğsünde birbirine bağladı ve Kimsan'a bakmaya devam etti. Ne diyecekti ona bilmiyordu? "Güvenlikten izin almadım mı sanıyorsun? Lütfen ben şapşal bir kız değilim." bu doğruydu, bu okulda okuyan arkadaşıyla birlikte okula giriş izni almıştı. Şimdi şans ondaydı. Gülümsedi. Bakışları yan taraflarındaki sahneye döndürdü. "Çalışmanı bölmek istemem. Sen çalışabilirsin." dedi sesinin kedi masumluğuna indirgeyerek.

tarafından **Choi Kim San** C.tesi Şub. 09, 2013 9:54 am

Şarkı~

Aklında bir çok soru işareti olsada kıza bir şey demeden sahneye doğru yürümeye başladı. Hayatında hiç bu kadar ilginç biriyle tanışmamıştı. Kız sanki bir filmden fırlamış gibiydi. Başını çevirip arkasındaki kıza baktı. "Bedava konser vermem ilk önce para hanfendi" elini sanki başında bir şapka varmış gibi yapıp kıza doğru uzattı. "Üzerinizde paranız yoksa bir sonraki konserimde getirebilirsiniz." dedi. Gülümseyip tekrar sahneye doğru yol aldı. Gitarı bıraktığı yerde duruyordu. Elini gitarının telleri üzerinde gezdirdi. Ona bebeği gibi bakıyordu. Her gün temizliğini yapıyor ve parlatıyordu. Ne çalacağına karar verirken aklına 2 hafta önce yazdığı beste gelmişti. Kıza baktığında çoktan tiyatroda en önde bir yer bulup oturmuş olduğunu gördü. Çalışmasını sonra yapabilirdi. Bugün bestesini çalacaktı. Buna karar vermişti.

tarafından **Cho Jae Kyung** Paz Şub. 10, 2013 6:31 am

Gitarın rahatlatıcı sesi Jae Kyung'ı ele geçirmişti ama asıl kendi içinde kayboluş Kimsan'ın sesini duyduğunda olmuştu. Onun güzel sesi neredeyse Jae Kyung'ı ağlatacaktı. Dudağını ısırdı ve arkasına yaslanıp şarkısını ona sunan çocuğu izledi. Gözlerini kırpmıyordu bile, onu salise bile görmemeye dayanamazdı çünkü. Müziğin Kimsan'ın parmakları arasından kayıp Jae Kyung'a dokunması ve Kimsan'ın arada bir yüzünü kaldırıp kıza bakması... Her şey Jae Kyung'ı fazla duygusallaştırıyordu. Neden ona sahip olamıyorum? Neden peşinde bir kuyruk gibi gezmektense onun elini tutup yanında gezemiyorum? Bunlara üzülüyordu. Bir ay sonra ya ailesi temelli olarak Kore'ye gelip yerleşecekti ya da İngiltere'de kalmanın daha iyi bir fikir olduğunu savunup orada kalmaya devam edeceklerdi. Tabi her iki seçenekte de Jae Kyung Kore'de bir yıl daha kalıp buradaki liseyi bitirecek ve üniversite için İngiltere'ye geri dönecekti. Nasıl bırakacağım ben seni? İşte buna üzlümeye başlamıştı şimdiden. Daha önlerinde nasıl bir yol olduğunu bilmeden şimdiden Kimsan'ı görememenin korkusu onu yiyip bitiriyordu.

tarafından **Choi Kim San** Paz Şub. 10, 2013 9:28 am

Şarkısı bittiğinde gülümseyerek sahnenin ortasına geldi ve selam verdi. Hayatında ilk kez bir kişilik konser vermişti. Komik ama gerçekti. Bu olayı birilerine anlatsa emindi ki dalga geçerlerdi. Gitarını alıp kılıfına koydu ve eşyalarını almak için soyunma odasına gitti. Kıyafetlerin arasında sırt çantasını alıp odadan çıktı. Salona geri döndüğünd ise sapık kedi çoktan ortadan kaybolmuştu. Onu yanlız bırakmaması gerektiğini biliyordu. Yine bir yolunu bulup kaçmıştı. Arkasında bu sefer hiç bir delil bırakmamıştı. Boynunda duran gece mavisi şala elini götürdü. Ondan geriye bir tek bu kalmıştı.

tarafından **Cho Jae Kyung** Çarş. Şub. 13, 2013 4:47 am

RP TAMAMLANMIŞTIR.

Bana Yüzünü Göster.

Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.

Geri: Bana Yüzünü Göster.