Maybe...

Bu okulda sevdiği tek yer, fotoğrafçılık kulübünün toplandığı ve üyelerin ''karanlık oda'' olarak adlandırdığı oda olduğunu rahatlıkla söyleyebilirdi. Burada çoğunlukla siyah-beyaz renklerin ve karanlığın hakim olması, çekilen resimlerin eski usullerle basılıp iplere asılması, onlarla ilgilenip düzenlemek gibi küçük çaplı etkinlikler onun ilgisini çekmede on üzerinden dokuz puan alırdı rahatlıkla. Bu odayı canı gibi sevse de, aslında bunu kendisine pek itiraf edemiyordu bir bakıma. Burada karanlık ve fotoğraflarla içli dışlı olmak, iplere asılmış fotoğrafların görüntüsünün gelmesi için beklenen küçük zaman dilimi, ve asılmış olan fotoğrafların kokusu gibi minik ama fark edilmeyip gözden kaçan şeyleri seviyordu aslında. Bu yüzden bu oda için on üzerinden dokuz puan veriyordu. Bir puan kırmasının sebebi ise, bu oda da sigara içilmesinin yasak olduğuydu. Bu kadar güzel şeyin içinde zevkine vararak sigara içememek sinirini bozuyordu biraz. Başkanları Ji Eun sayesinde bu güzellikten mahrum kaldığı için onun başına dertler açabilirdi belkide. Kız ne kadar güzel olsa da -ilgisini çekecek kadar olmasa da- diğer kızlar gibi fakat Gwishin hariç, sinirlerini hoplatmakta birebirdi.
Eski fotoğraf makinesini güzelce temizleyip rafa yerine koydu ve, ipe astığı, görüntüsünün belli olması için beklediği beş fotoğrafın görüntüsünün geldiğini görünce onları mandalarından nazikçe ve titizce çıkarıp masanın üzerine sıraladı. Resimler üzerinde parmak izi bırakmamaya çalışıyordu görüntünün bozulmaması için, bu yüzden de çok titizce davranıyordu. Masanın ortasında, siyah deri ile kaplı fotoğraf albümünün kapağını araladı. Bu beş fotoğrafı koyacak boş yer aradı. Albümün sonlarına doğru boş yer buldu ve özenle resimleri buraya yerleştirdi ve albümün kapağını kapattı. Biraz eskimiş ve kapağın üzerinde birkaç silik işaretlerin olduğu albümden başkanın yada üyelerin haberi yoktu. Albüm sadece kendisine aitti ve en sevdiği çalışmalarını burada topluyordu. Mezuniyete kadar burada saklamayı planlıyordu. Yurt odasında saklamak yerine burada saklamayı yeğlerdi çünkü oda arkadaşına pek güvenmiyordu. Vede karanlık odada gününün çoğunu bu albümle geçiriyordu açıkçası. Artık burası kendi mekanı gibi bir yer halini almıştı. Üyeler tarafından çok tercih edilmemesi işine geliyordu. Siyah deriyle kaplı albümü rafların arasına, yerine kaldırdıktan sonra sessizce kapıya yöneldi ve omuz hizasından kafasını çevirerek arkasına baktı. Odayı derli toplu bırakmış olması onun için iyi sayılırdı. Kapıyı sessizce açtı ve salona baktı. Masada oturan ve kutu kurcalayan birisini gördü. Dikkatini çeken şey ise sigara içmesiydi. Cebindeki telefonunu çıkardı ve bu görüntünün resmini çekip Gwishin'e gönderdi. Resmi incelerken orada olanın başkan Ji Eun olduğunu fark etti. Gwishin, belki bir umut ISEEYOU'da paylaşırdı ve başkandan intikam alırdı belkide. Ellerini göğüs hizasında bağladı ve masaya doğru yürümeye başladı. Cık, cık, cık. Bayan Ham Ji Eun. Sigara içilmesini kendisi yasakladığı halde, sigara içen ve kendi kuralına uymayan başkan. Merak ediyordum, üyeleri enayi yerine koyarken, nasıl olur da üyeler sana hala güvenir ve seni başkan seçerler aklım almıyor doğrusu. Cümlesi bittiğinde kızın arkasına geçmiş ve ellerini kızın omzuna koymuş bir şekildeydi. Kafasını kızın kulağına yaklaştırdı. Bu durumu üyeler bilse nasıl hayal kırıklığına uğrayacaklar bir düşünsene Ji Eun. Yazık (!)