Kwon Mie

ANYANG SANAT LİSESİ ÖĞRENCİSİ BAŞVURU FORMU

SINIF :: III
YURT :: Evet.
KARAKTERİNİZİN SANATSAL YETENEĞİ :: Ses - Dans

MODEL :: Hyuna

KARAKTERİNİZİN KİŞİLİĞİ :: Dış görünümüne oldukça önem veren, neşeli, samimi, sıcakkanlı, kendinden emin, tatlılara aşırı düşkün bir bayandır. Arkadaşlığa ve dostluğa çok önem verir. Hatta bu yüzden arkadaşları ona "Melek" der. Tüm bunların yanı sıra hırslı ve kararlıdır. Nerede nasıl konuşması gerektiğini bilir.
KARAKTERİNİZİN AİLESİ :: Kim olduğunu bilmediği bir babası, oldukça duygusal ve hala kocasına çok aşık bir annesi ve Mie'ye hayatın güzel olduğunu, sevginin ne olduğunu öğreten bir ablası vardır.
KARAKTERİNİZİN GEÇMİŞİ :: Babası, onları Mie daha bebekken terk etmiştir bu yüzden Mie babasını hiç hatırlamamaktadır. Babasının neden gittiğini bilmese bile Mie, ondan nefret etmektedir. Annesi ise hala babasına çok aşıktır. Mie'nin kardeş olarak sadece bir ablası vardır. Mie ablasını her şeyden çok sever. Ablası ona sevgi gösteren, gerçek anlamda sevginin ne demek olduğunu öğreten ilk kişidir.

ROL OYUNU :: Güzel okulumun bahçesinden içeri girdim. Ders çoktan başlamıştı fakat öğretmen bir aksilik yüzünden geç kalmıştı. Çok şanslıydım. Oturup öğretmeni beklemeye başladım. Etrafı incelerken bir yandan da geçmişi düşünüyordum. Seçmeleri kazandığım haberinin geldiği günü daha dün gibi hatırlıyordum. Çığlık çığlığa ablama ve anneme sarılmıştım. Hep birlikte mutluluktan ağlamıştık. Apar topar hazırlıklar yapmış, müdürle ve öğretmenlerle konuşmuştuk. Çılgınlar gibi sevinmiştim. Sonunda hayallerimin mesleğini yapabilecektim. Evimiz okula uzak olduğu için yurtta kalmama karar vermiştik. O günün akşamında, edineceğim dostlukları, okuldaki etkinlikleri ve dersleri düşündükçe heyecanlanmış, hiç uyuyamamıştım. Okulun üniformasını ilk giydiğimde kendimi bir peri kızı gibi hissetmiştim. Adeta bir masalın içerisindeydim. Okulun ilk günü gerginlikten tırnaklarımı yemiştim. Düşünürken hafifçe gülümsedim. Öğretmenlerle biraz sohbet etmiş, benim gibi yeni öğrencilerle tanışmıştım. Sonraki günlerde ise okulun neşe kaynağı olmuştum. Bana melek lakabını ilk taktıkları gün geldi aklıma. Arası bozuk olan iki arkadaşımı barıştırmak için günlerce uğraşmıştım. Barıştırmayı başardığımda arkadaşım bana "Sen bir meleksin" demişti. Daha sonra herkes bana melek demeye başlamıştı. Ben böyle ilk günleri düşünürken öğretmen içeri girmişti.