Kwon Jong Hae

ANYANG SANAT LİSESİ ÖĞRENCİSİ BAŞVURU FORMU

SINIF :: II.
YURT :: Evet.
KARAKTERİNİZİN SANATSAL YETENEĞİ :: Dans - Modellik - Ses

MODEL :: Choi Min Ho
KARAKTERİNİZİN KİŞİLİĞİ :: Jonghae kıskanç bir kişiliğe sahip. Bu yüzden insanlara bağlanmaktan her zaman korkar. Kıskançlığı yüzünden sevdiği insanları kaybetmek istemiyor.
Aslında eğlenmekten hoşlanmasına rağmen okul hayatında, arkadaşlarının arasında fazla yer edinememiş ve içine kapanık biri olmuştur. İnsanlar tarafından sevgi görmediğini düşüp, kendi kafasında bir şeyler kurarak kendini daha kötü bir ruh haline sokmuş, insanlara karşı soğuk tavırlar almıştır. Yine de eğer birinden gerçek bir sevgi görebilirse tüm bunları atlatabilecek biri.

KARAKTERİNİZİN AİLESİ :: Babası Koreli, annesi ise Japon kökenlidir. Durumları orta hallidir. Seul'de bahçesi olan, ufak bir evde yaşıyorlar. Jonghae bir kardeşe sahip değil. Ailesi geçmişte zor zamanlar geçirdikleri için başka bir çocuk daha düşünmemişler. Anne ve babası çalıştıkları hastanede tanışmış, bu şekilde hayatlarını birleştirmişlerdir. Babası bir sağlık görevlisi, annesi ise hastane sekreterlerinden biri.
Ailesi ile arası iyi, birbirlerine bağlılar.
KARAKTERİNİZİN GEÇMİŞİ :: 9 Aralık 1995'de, Seul'de anne ve babasının çalıştıkları hastanede dünyaya gelmiştir. Çocukluğunda annesinden gerekli ilgili görmüş olsada bir kardeşin eksikliğini her zaman hissetmiştir.
İlkokula yaşıtlarına göre biraz daha geç başlamıştır. Oyun hayatına ve ailesine çok alışmış olduğu için okula başladığı ilk zamanlar kendisi için zor olmuştur. Sınıfına geç gelmiş olması arkadaş edinmesini de zorlaştırmıştır.
Okula gitmediği günlerden birinde dışarıya çıkmış ve ilk kez sokak dansçıları ile karşılaşmıştı. Onları merakla ve ilgi ile izlemişti. Eve gittiğinde, dansçıların yaptığı hareketleri yapmaya çalışmış ve dansa olan ilk adımlarını atmıştı. Televizyondan izlediği, sokak dansçılarından öğrendiği her şeyi hafızasına yerleştirip, denemelerini yaptı. Orta okuldayken spor salonunda, kendi kendine dans ederken beğen eğitimi öğretmenine yakalanmıştır. Öğretmeni onun dansa karşı bir yeteneğini olduğunu düşünüp bu yeteneğini geliştirmesini söyleyerek ona hayatının en büyük fikrini vermiştir.

ROL OYUNU :: Annesinin pamuk kadar yumuşak ellerini suratında hissettiğinde, gülümseyerek uyanmıştı. Uyanır uyanmaz hızla atmaya başlamıştı yumruğu gibi sert olan kalbi. Heyecanlıydı. Lisede ikinci senesi olmasına rağmen sanki okula ilk kez gidecekmiş gibi hissediyordu kendini. Belkide bu sefer yeni bir arkadaş, yalnızlığını paylaşabileceği bir dans meraklısı bulmayı umuyordu.
Yataktan kalktığında boğazını gıdıklayan, şımarık mikroplar yüzünden öksürmeye başlamıştı. Mevsim kıştı ve havalar fazlasıyla soğuktu. Annesinin uyarılarına rağmen sürekli dışarıda dolaştığı için Tanrı ona bir ceza veriyordu. İçinden kendine söylenmeye başladı ve kendine gelebilmek için banyoya doğru gitti. Banyoya girdiğinde bir sepet kirli çamaşır yığını ile karşılaşmıştı. Üst üste yığılan çamaşırlar adeta renkli bir dağ gibi görünüyordu.
"Anne, banyodan çıktığımda birlikte bir dağı yıkmaya ne dersin?" diye seslendi odasında bulunan annesine. Çamaşırlardan hiç hoş konular gelmiyordu, biraz daha burada kalırlarsa dağın etrafı bataklığı andırabilirdi.

Ilık suyun altında iyice temizlemişti kendini. Hiç kalmadığı kadar fazla kalmıştı bu sefer banyoda. Yeni bir başlangıç yapacağını düşünüyor, kendine daha fazla özen gösteriyordu. Beline sardığı mavi üzerine, beyaz çizgili havluyla birlikte odasına geçti. Annesi, çoktan hazırlamıştı okul kıyafetleri.
Gardorabının kapısında ki aynanın karşına geçti. Kendini baştan aşağıya süzdü. Formunu koruyordu. Bu halleri onun kendine olan güvenini arttırıyordu. Belindeki havluyu eline aldı, vücudunu kuruladı. Yatağının üzerindeki kıyafetlerini almak için ilerlerken sevgilisi ile magazincilerden kaçan ünlü biri gibi hissediyordu kendini. Komik bir yüz ifadesi vardı. Odasına her an birinin girebileceği endişesi ile çabuk hareke ediyor, hızlıca giyiniyordu.
Hızlı giyinmekle akıllıca davranmıştı çünkü annesi kapıyı çalmadan odaya dalmıştı. Odaya gelen annesi olsa bile o artık büyük bir erkekti. Annesine bu şekilde yakalandığında suratı kırmızı bir pancara dönebilirdi. "Kapıyı çalmayı her seferinde unutuyorsunuz hanımefendi." demişti gözlerini devirerek. Sonrada annesinin yanağına ufak bir öpücük kondurup, kapının yanında ki yeni aldığı, siyah çantasını kaptığı gibi mutfağa koşmuştu. Yemek masasının üzerinde en sevdiği yiyecekler vardı fakat o henüz sakinleşmemişti. Ağzına tıkıştırdığı birkaç lokmayı çiğnemeye çalışarak, ayakkabılarını giymek üzere kapıya gitmişti. O ayakkabılarını bağlarken, annesi de bir yandan bir şeyler yedirmeye çalışıyordu gözünde hâlâ küçük bir çocuk olan oğluna. Jonghae’nin ağzında verdiği savaş bittikten sonra yine öpmüştü annesini yumuşacık yanaklarını. Okulun heyecanı içini daha fazla sarmıştı evden çıkarken.
Okula gideceği otobüsün durağı evin karşındaydı. Karşıya geçmiş otobüsü beklerken yüksek sesle konuşmaya başladı annesine doğru, “Her hafta arayacağım, seni seviyorum!”