[MASKELİ BALO] The Sound Of Love

tarafından **Cho Hye Rim** Paz Ocak 27, 2013 5:26 am

HYE RİM & TAE JANG
Butterfly Opens This Love

*Kostüm* Partiye hem gitmek hemde gitmemek istiyordu. Gitmek istiyordu çünkü hem merak ediyor hemde arkadaşlarıyla eğlenmek istiyordu. Gitmemek istiyordu çünkü Tae Jang'ı görürdü ve o bar olaylarından sonra her şey daha da mahvolurdu. Zaten kendini zor alıştırıyordu TaeJang'tan uzak durmaya, bir yandan da kuzeni Jan Kim'in üniversiteden arkadaşı Jin'e yakınlaşıyordu. Hem Jin'de ona ilgi gösteriyordu, tamam hala inanamıyordu kendisi gibi birine mükemmel davranan meteor varlık Jin'in gerçekliliğine ama Jan Kim'in arkadaşıydı yani hayal görüyor olmazdı. Sonunda YoonRi, LeeSu ve Mi Cha'ın gelmesi için ısrarlarına dayanamamış ve kendisini kıyafeti karşısında soyunurken bulmuştu. Hazırlanacak ve yurdun girişinde kızlarla buluşup baloya katılacaklardı. Oda arkadaşı Ae Cha'ın sailor moon kıyafetiyle hazırlanıp çıkışını izlemiş ve dudağını bükmüştü. Kesin dans makinesi olan sevgilisi de Mamoru olur. Kıskanmıştı onları, çift kıyafetlerini, aşklarını ve aşklarını rahatça yaşamalarını. Kısacası sevgili olan herkesi kıskanıyordu şuan HyeRim. Kendisi nazik beyaz atlı prensi Tae Jang'ına kavuşana kadar kıskanacaktı. Ben ve Tae Jang asla birlikte olamayız. Nefesini boşalltı ciğerlerinden, keşke kalbini acıtan aşkı da bu kadar kolayca çıkabilseydi kalbinden. Dolmak için hazırlanan gözlerini iyice sıktı ve bu gece sadece eğlence var Hyerim, diye kendiden hatırlattı. Yeun Ja ile aldığı prenses kıyafetini giydi ve kahverengi saçlarını dağınık bir topuz yaptı. Makyajını kendi yapabiliyordu o da sadece, rimel-pembe ruj-göz kalemi takımından oluşuyordu. Maskesini de yüzüne taktığında kendine aynada baktı. Böyleyken gerçek bir prenses gibiyim. Ama maskem çıktığında sağır Hyerim. Camın önüne gidip dışarıya baktı, avlunun ışıkları yurttan bile gözüküyordu. Hava kararıyor ve partiye gidenleri yurttan çıkarken kolayca görebiliyordu. Herkes kendini müziğin ritminde kaybedecekken Hyerim salak salak oturacaktı baloda. Gitmesem mi? Gözleri aşağıda kendisine el sallayan LeeSu'ı görünce gülümsedi. LeeSu gelmesi için hareket yapıyordu. Başını tamam anlamında sallayıp odadan çıktı. Merdivenleri inerken kıyafetinin kabarık eteklerini tutuyordu ve kendini gerçek bir prenses gibi hissediyordu. Prensini arıyan bir prenses...

tarafından **Kim Tae Jang** Salı Ocak 29, 2013 11:47 am

Sebastian Michaelis <3*Kostüm*
*Maske*

Kendini berbat hissediyordu. Hatta berbat kelimesi bile yeterli değildi. Başı ağrıyordu. Barda yaşanan olaylar iyice yıpranmasına ve halsiz düşmesine neden olmuştu. Bunlar yetmezmiş gibi bir de içtiği içkilerin yan etkisini yaşıyordu. Başı çatlayacak gibiydi. Ellerini şakaklarına götürüp ovmaya başladı. Bir yandan da biraz önce kargoyla gelen kostümünün bulunduğu kutuyu açmaya çalışıyordu. Kutuyu resmen açılmasın diye kaplamışlardı. Mutfağa gidip keskin bir bıçak aldı. Kutuyu tek bir hamleyle açabilirdi artık. Aslında ilk başta maskeli baloya katılmayı planlamıyordu. Ama aklına Hyerim geldiğinde fikrini değiştirdi. Bir umutla onunda gelebileceğini düşünmüştü. Bunu gerçekten istiyordu. Onu tekrar görmeyi. En azından görmeyi. Ona bir daha dokumyacaktı. O isteyesiye kadar dokunmayacak hatta onunla konuşmayacaktı. Ama ikinci dediğini yapabileceğine emin değildi. Kız ondan uzak durmasını isteyip duruyordu. Ne zaman ona böyle bağlanmıştı? Körü körüne ... Sanki o olmazsa yaşayamayacakmış gibi hissediyordu. İçine her çektiği nefes resmen onu boğuyor ve ölüme biraz daha yaklaştırıyordu. Kostümü eline aldı. Sitede gördüğünden pek bir farkı yoktu. İzlediği tek animenin ana karakterinin kostümünü sipariş etmişti. Bir uşak kıyafetiydi. Victoria dönemine ait bir kostümdü. Maskeside hemen yanındaydı. Kutuyu alıp yatak odasına götürdü. Üzerindekileri çıkardı ve kostümlerini giymeye başladı.
Sonunda balo vakti gelmişti. Balo olmasına sevinmesinin tek nedeni Hyerim'di. Elini boynunda ki haca götürdü. "Tanrım nolur bugün onu göreyim. Gerçekten buna ihtiyacım var. Amen." Ellerini indirdi ve arkadaş grubuyla balo salonuna girdiler. Balo tam da anlatıldığı gibiydi. Slow şarkılar çalıyordu ve bütün çiftler ortada dans ediyorlardı. İster istemez iç geçirdi. Şimdi Hyerim'le dans etmeyi o kadar isterdi ki ... Kafasını salladı. Kızı rahat bırakmalıydı ama bunu yapamıyordu. Gözleri ister istemez onu aramaya başlamıştı. Herkesin yüzünü kapatan bir maskesi vardı. Acaba Hyerim nasıl bir kostüm giymişti? dedi içinden. Arkadaşlarından izin isteyip yanlarından uzaklaştı. Şimdi salonun kenarlarında yürüyor ve maskeli genç kızları çaktırmadan tanımaya çalışıyordu. Kendini sapık konumuna düşürmek yada başka bir yanlış anlaşılmaya yol açmak istemiyordu. Salonu baştan sona gezdiysede onu göremiyordu. Ellerini başına götürdü. Lanet olsun ki onu bulamıyordu. Etrafa tekrar bakınmaya başladı. Gözleri ileride ki bir kızla buluştu. İlk başta dikkat etmediysede başını tekrar kızdan tarafa çevirdi. "Hyerim" dedi kısık bir sesle. Kıza doğru yavaş ve sakin bir tavırla yürümeye başladı. Ama kız bunu farketmiş gibiydi. Arkasını dönmüş ve salonun ilerisine doğru koşmaya başlamıştı. Şimdi neredeyse bundan emindi. Bu Hyerim olmalıydı. Ama bir şey ona doğru gitmesine engel oluyordu. İç sesi yine konuşmaya başlamıştı. Koş, onun peşinden koş ve yakala. Ellerini şakaklarına götürdü. İç sesini dinlemek ve dinlememek arasında gidip geliyordu. Özellikle Hyerim konusunda sürekli hata yapıyordu. Onunla sadece konuşacaktı aralarında yanlış bir anlaşılma varsa bunu düzeltecekti. Evet bunu yapabilirdi.

tarafından **Cho Hye Rim** Çarş. Ocak 30, 2013 6:17 am

Someday.
İşte korktuğu şey gelmişti başına. Onu görmüştü, maskesinin altından bile tanıyabilirdi onu. O turuncu saçlar ve muhteşem vücut başka kimsede yoktu ve o vücudu gördüğünde kalbi atardı Hyerim'in. O Sebastian kostümü altındaki kişinin Tae Jang olduğuna o kadar emindi ki... Dudağını ısırdı ve aklına gelen ilk şeyi yaptı. Ondan, kalbinin sahibinden olabildiğince uzaklaşmak. Dayanamıyordu onu görmeye. Onu görmediği zamanlar bütün gücünü topluyor ve onun karşısında güçlü görüneceğine, onu artık önemsemeyeceğine o kadar hazırlıyordu ki kendini. Ama... Onu gördüğünde özenle diktiği o duvarı paramparça oluyordu. Her şey, ama kurduğu bütün güç yıkılıyordu. Tae Jang'ın karşısında savunmasız ve küçük bir kız çocuğu gibi kalıyordu. Sanki birine muhtaç olma hissi Tae Jang'ı görünce üçe hatta daha fazlaya katlanıyordu. Bu yüzden istemiyordu bir yandan da ona yakın olmayı. Bunca yıl kendi ayakları üzerinde durmaya çalışmıştı, ne kadar başaramasa da çalışmıştı ve çalışıyordu hala. Güçlü durmayı öğreniyordu ama Tae Jang o gücü ondan alıyordu ve onu özüne masumluğuna geri döndürüyordu. Masum olmak istemiyordu, korkuyordu işte. Kendisinden çok seviyordu Tae Jang'ı ama ona yük olmak istemiyordu. Sağır bir kız olarak karşısında durmak istemiyordu. Eğer sağır olmasaydı şimdi her şey daha güzel olabilirdi.
Kaçıyordu Tae Jang'tan. Bedenim senden ne kadar kolay kaçabiliyor değil mi? Ama aklım ve kalbim kaçamıyor... Gözyaşları maskesine değip yavaşça yok oluyordu. Partiden uzak, loş ışıkların altında romantik bir yer oluşturmuş olan büyük ağaçların yanına geldi. Kocaman bir ağacın yanına sokuldu, babasının kucağında güvende olduğunu hisseden bir kız çocuğu gibi ağacın dibinde güvende olduğunu hissetmeye çalışıyordu. Omzuna değen bir el onu asıl güvenin o elin sahibinde olduğunu hatırlattı ama kabullenmeyecekti Hyerim. Eliyle maskesinin aşağısında çenesine yakın orada öylece dikilen gözyaşını sildi. Arkasına dönmeyecekti. "Tae Jang lütfen beni yalnız bırak." diye mırıldandı.

tarafından **Kim Tae Jang** Çarş. Ocak 30, 2013 8:09 am

Hyerim ... Artık ne zaman onunla karşılassalar kaçar olmuştu Taejang'tan. Arkasından bağırsa dur dese hiç bir fayda etmezdi. Ve yine kaçıyordu. Onunlayken kendini tamamlanmış, bir bütün olmuş hissediyordu. Kızın hislerini bilmiyordu. Acaba onda nasıl bir izlenim bırakmıştı? Bir sapık olarak görmemesi için dua ediyordu. Eğer böyle bir durum varsa kendini affettirmek istiyordu. Sonunda kızı bir ağacın gövdesine dayanmış bir şekilde bulmuştu. Ellerini kızın omzuna götürdü. Onunla konuşabilmek için kendine doğru döndürmeyi planlamıştı. Ama kız ondan önce davranmış ve yalnız kalmak istediğini söylemişti. Onu yalnız bırakabilir ve oradan uzaklaşabilirdi ama bunu istemiyordu. Ellerini kızın yüzüne götürdü ve kendisine doğru çevirdi. Her bir kelimesi rahatça anlaşılacak bir şekilde konuşmaya başladı. "Üzgünüm. Çok, çok üzgünüm. Böyle olmamalıydı. Lütfen beni yanlış anlama." Kız üzgün bir ifadeyle Taejang'ın dudaklarını okuyordu. Konuşmasına devam etti. "Beni affet. Bir daha sen isteyene kadar sana dokunmayacağım. Söz veriyorum. Sana söylemek istediğim bir çok şey var ama burada sadece birine açıklık getireceğim. Seni öptüm bunun için gerçekten üzgünüm. Ama bana, bunu neden yaptığımla ilgili bir soru sorar mısın? Sana söz veriyorum cevabımda dürüst olacağım."

tarafından **Cho Hye Rim** Paz Şub. 03, 2013 4:02 am

TaeJang böyle konuştukça her şey Hyerim için daha da zorlaşıyordu. Ondan uzak kalmak zorundaydı, istemese de buna mecburdu ama Tae Jang'ın bu davranışları bunu zorlaştırıyordu. Aslında şimdide onu dinlemek istemiyor ve okul dedikoducularından biri görmeden buradan uzaklaşmak istiyordu ama Tae Jang'ın elleri arasındaki yüzü o kadar mutluydu ki, hareket etmek istemiyordu. Sanki uyuşturucuyu bırakmış birinin yıllar sonra tekrar ona kavuşması gibi. Çok özlemiş ve zevki o kadar başka ki. Tae Jang ne zaman Hyerim'e dokunsa kız her seferinde -biraz daha artarak- o duyguları yaşıyordu. Bir yanı hiçbir şeyi umursamayıp Tae Jang'a sıkıca sarılmayı, diğer yanı da güçlü durmayı öğrenmesini ve Tae Jang'a layık bir kızın çıkacağını bilerek bir an önce çocuğun yanından ayrılmak istiyordu. Biliyordu eğer okul haberinde çıkarlarsa hem Hyerim'in sağır olduğu bütün okul tarafından bilinecek ve züppeler onunla gerçekten çok kötü şekilde dalga geçecekti ve Tae Jang ile de dalga geçeceklerdi, adı Hyerim ile anıldığı için. Tae Jang'ın bunu yaşamasını istemiyordu. Çocuğun mükemmel dudaklarından dökülen her bir kelimeyi okudu ama acı çekiyordu işte. Çocuğun ona karşı bu kadar nazik ve güzel davranması canını acıtıyordu. Nefesini iyice içine çekti. "Özür dileme. Tamam seni dinleyeceğim ama ilk önce sen beni dinle. İlk önce üzgünüm ki söylediklerin fikrimi değiştirmeyecek çünkü ben senden senin yaptığın şey yüzünden uzak durmuyorum, uzak duruyorum çünkü... " ne diyecekti. Kimseye muhtaç olmak istemiyorum ama senin yanındayken küçük bir kız çocuğu gibi sana muhtaç oluyorum mu? Yoksa benim yüzümden okul dedikodularında haberin çıksın istemiyorum mu? Gözlerini çocuğun dudaklarına indirdi tekrardan. Yüzü hala Tae Jang'ın avucu içindeydi, ama oradan ayırmak istemiyordu. "Yani kısacası ikimizinde iyiliği için benim yanıma yaklaşmasan çok iyi olur. Şimdi seni dinliyorum." biliyordu, çocuğu üzdüğünü biliyordu. Tae Jang'ın asılmış yüzünden anlaşılabiliyordu. Gözlerini çocuğun yüzündeki minik dudaklarına odakladı. Başka hiçbir şey görmüyor, sadece orasının hareket etmesini bekliyordu.

tarafından **Kim Tae Jang** Paz Şub. 03, 2013 4:32 am

Kızın her sözü kalbini acıtsada ona karşı dürüst olmak istiyordu. Kız ondan uzak durmasının nedenin ne olduğunu hala söylemese de Taejang artık hislerini içinde tutmayacaktı. Kızı kendine biraz daha yaklaştırdı. Ellerini saçlarının arasına götürdü. Ve hayatında hiç bir kıza söylemediği o sözler dudaklarının arasından çıktı. "Seni seviyorum." Kelimeler ağzından yavaşça döküldü. Ona olan hisleri gerçekti. Hemde çok büyük bir gerçek. Hayatında ilk kez bu duyguları tadıyordu. Belki platonikti ama öyle olduğunu düşünmek dahi istemiyordu. Hyerim'i seviyordu. Ne olursa olsun onunla olmak istiyordu.

tarafından **Cho Hye Rim** Ptsi Şub. 04, 2013 12:51 pm

İşte aslında hem çok istediği hemde bir o kadar korktuğu kelimeler şimdi Tae Jang'ın dudaklarından dökülmüştü. O dünyanın en güzel cümlesini kulakları duyamasa da onları okuyan gözleri o cümlenin sıcaklığını hissetmişti. Demek böyle güzel hissettiyor. Bu kelimelerin sahibi olmanın zevkine bile varamadan gerçekler yüzüne vurdu. TaeJang'a layık değildi. Yutkundu ve gözyaşlarını içinde sıkarak yüzünü sevdiği adamın elleri arasından çekti. Gözlerini sıkıca kapattı ve nefesi sanki on boğarcasına konuşurken "Daha fazla bir şey söyleme lütfen. Zaten sana bakmayacağım, ne kadar konuşsan da fark etmez, bu salak sağır kız seni duyamaz. Lütfen Tae Jang ikimiz içinde zorlaştırıyorsun bunu." kelimeleri söylüyordu ama her bir harf bedenine acıyla saplanıyordu. Hayatında bu kadar karmaşık duyguları Tae Jang ile ilk kez öpüştüğünde yaşamıştı, bir de şimdi yaşıyordu.

tarafından **Kim Tae Jang** Ptsi Şub. 04, 2013 1:08 pm

Ellerinin arasından kayan hyerim'in yüzüne bakakaldı. Kızın gözlerinde zorla tuttuğu gözyaşlarını görebiliyordu. Ona napıyordu da böyle bir karşılık alıyordu? Onu sevmemeli miydi? Hayır bunu yapamazdı. Bu onu kahrederdi. Kızın ellerini tutmaya çalıştı. Ellerini kaçırmaya çalışsada onları kibarca ve acıtmadan tutmaya çalışıyordu. [size=10]"Kendine hakaret etmemelisin Hyerim. Bizbize yeteriz. Ben kimseyi umursamıyorum. Lütfen lütfen beni anlamaya çalış. Seni seviyorum. Sen ... Peki sen bana karşı ne hissediyorsun?" İşte o uzun zamandır cevabını merak ettiği ve bir türlü soramadığı soruyu sormuştu. Cevabının ne olacağını merakla bekliyordu. Belki reddedilecekti ama olsun dedi Taejang, gerçekler bazen acı olurdu bunu biliyordu.

tarafından **Cho Hye Rim** Perş. Şub. 07, 2013 2:13 am

Sezen ablamızdan bi şarkı iyi gider. VAZGEÇTİM.
Güya dinlemeyecekti -mecazi anlamda- onu ama yine elleri TaeJang'ın sıcak elleriyle buluşunca kendi ellerinin ne kadar soğuk olduğunu fark etti. Gözleri ise oynayan dudaklarını takip ettiğinde ağlamaya başlamıştı bile. Maskesinin altından gözyaşları delice akıyor ve çenesinde dikilip TaeJang'ı izliyordu. Ellerini kurtarmaya çalıştı ama TaeJang parmaklarını öyle güzel tutmuştu ki ellerini, kendi elleri bile o parmaklarını bırakmak istemiyordu. Acı çekeceklerini biliyorlardı TaeJang'sız. Kendini toplamaya çalıştı ve Tae Jang'a baktı. "Ben insanların ne dediğini, ne düşündüğünü fazlaca umursuyorum ama. Sana karşı ne hissettiğim hiç önemli değil, sadece kendi başıma olmak istiyorum, kimseye zarar vermemek." TaeJang'ın güzel yüzüne bakıp bunları söylemek o kadar zordu ki... Tam Taejang dudaklarını araladığında Hyerim için söylenecek tek bir şey kalmıştı. "Böyle davranarak kendinden soğutuyorsun beni, istediğini elde edemediği için ağlayan bir bebek gibisin. Hayat bu bende tekrardan duymak istiyorum ama olmuyor. Daha fazla böyle davranırsan senden nefret edeceğim." son söylediği koca bir yalandı. Asla Taejang'tan nefret etmezdi, kendisinden nefret ederdi ama yine Taejang'tan nefret etmezdi. Tae Jang'ın gevşeyen elleri arasındaki ellerini kurtardı ve ondan iki adım uzaklaştı. Hyerim için parti bitmiş ve korktuğu şey başına gelmişti. Odasına gidecek ve Kwang Jin'e onunla buluşmak istediğini söyleyecekti. Onunlayken her şeyi unutabiliyordu.

tarafından **Kim Tae Jang** Perş. Şub. 07, 2013 12:58 pm

Hyerim'in herbir sözü kalbinde büyük bir depreme yol açıyordu. Arkasında büyük çatlaklar bırakıyordu. Taejang'ın kalbi acıyordu. Ağlamak istiyordu. Haykıra haykıra, aynı küçük çocuklar gibi. Ellerinin arasından kızın ellerinin kayışını izledi. Gözlerinde zorla tuttuğu yaşlar yanağından yavaşça süzüldü. Yüzünü kızın aksi bir yöne çevirdi. Kendini yeterince aciz göstermişti. Adi herifin teki gibi hissediyordu. Kız haklıydı. Onu bırakmalıydı. Ama dedi ama.. Bu öyle zordu ki. Yüzünü tekrar genç kıza doğru çevirdi. Elliyle gözünde kalan son bir yaşı sildi. "Sen nasıl istersen öyle olsun prensesim. Seni bırakıyorum. Ama seni daima bekleyeceğim, bunu bil." Elini acıyan kalbine götürdü. Daha fazla konuşabileceğini zannetmiyordu. Bu acıya daha fazla katlanamazdı ...

tarafından **Cho Hye Rim** Cuma Şub. 08, 2013 2:18 am

TaeJang'ı öyle üzgün görmek istemiyordu. Böyle olmaması gerektiğine inanıyordu Hyerim. TaeJang'ın kendisini umursamamasını istiyordu ama öyle bir şey olursa da acısından öleceğini de biliyordu. İnsan aşk konusunda her zaman bencil oluyordu işte. Ama şimdi hem kendisi hem de TaeJang için vazgeçmeliydi aşkından. Kendisini dizginlemeliydi. Dudağını ısırdı ve arkasını döndü. O sırada ona konuşan Tae Jang'ı duyamadı. O sözleri duysaydı ona bir umut sağlayacaktı. Belki yeniden duymaya başlarsam ona geri dönerim, tabi beni kabul ederse. Ama biliyordu tekrardan duyma şansı yüzde birdi. Ayaklarını da peşinden sürükleyerek yavaşça yürüyüş yoluna çıktı. Arkasına bakmak istiyordu ama yapamazdı. Eğer arkasını döndüğünde Taejang'ı gördüğünde şuan ki kadar güçlü olabileceğini sanmıyordu, her an dönüp ona sarılabilirdi. Şuan içindeki hisleriyle savaşıyordu ve biran önce yurda varmayı umuyordu. Odasına girdiğinde günlerce ağlayacağını biliyordu. Bu sefer temelli olarak kaybetmişti TaeJang'ı. Onu kıracak sözler söylemişti. Sağır ve aptal Hyerim. Hiçbir şeyde iyi olmuyorsun, kötü birisin.

tarafından **Kim Tae Jang** Cuma Şub. 08, 2013 10:47 am

Hyerim'in gidişine engel olmak istedi. Ama yapmayacaktı. Bitmişti. Bu sefer onu rahat bırakacaktı. Gözlerinden akan yaşlara engel olamadı. Eline yanında geçmekten olan garsonun tepsisindeki içeceklerden birini aldı. Kendinden nefret ediyordu. Böyle aşağılık biri olduğu için, küçük bir çocuk gibi olduğu için, ağladığı için. Kalbi daha da ağrımaya başlamıştı. Elini yumruk yapıp kalbine götürdü. Daha fazla dayanamayacaktı. Okulun dışına doğru yürümeye başladı. Eve gitmesi için taksi tutmayacaktı biraz kafasını dağıtması gerekiyordu. Hyerim'i bir daha göremezdi. Görürse kendine hakim olamayacağını biliyordu. Yine onunla olmak isteyecekti. Kız ondan nefret ediyordu. Taejang öyle düşünüyordu. Onu bir süre görmemesi en iyisiydi. Eve doğru giderken bir karar aldı. Hyerim'i görmemeliydi. Onu görmemesi, karşılaşmamaları en iyisiydi. Amerikaya gitmeliydi. Mezuniyetten önce babasının yanına kaçmalıydı. Belki kafasını orayla meşgul edebilirdi. Hyerim'i unutmalıydı. Ama onu unutabileceğini zannetmiyordu. Hemde hiç ...

-RP SON-

[MASKELİ BALO] The Sound Of Love

[MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love

Geri: [MASKELİ BALO] The Sound Of Love