Jong Jin

ANYANG SANAT LİSESİ ÖĞRENCİSİ BAŞVURU FORMU

SINIF :: Üç.
YURT :: Evet.
KARAKTERİNİZİN SANATSAL YETENEĞİ :: Ses-Dans
MODEL :: Won Jong Jin
KARAKTERİNİZİN KİŞİLİĞİ :: Sessiz ,sakin, pek aktif olmayan biridir.Çok fazla konuşmayı sevmediğinden genellikle demek istediği şeyleri beden diliyle anlatır.Sanata pek ilgisi yoktur,fakat abisi o liseye başlamadan bir yıl önce Anyang lisesinden mezun olduğundan bir özenti ile bu okula girmiştir.Vücut yapısından da anlaşılabileceği gibi spor yapmayı seviyordur,özellikle de basketbolu.Buna ek olarak futbol da bir vazgeçilmezidir. İkisi de sinirini atabileceği sporlardır çünkü.Dışarıdan sert ve karizmatik görünür,yeni tanıştığı kişilerle fazla konuşmaz.Fakat onunla iyi anlaşabilen insanların karşısından o soğuk çocuk kılığını çıkarır atar.Gülümsemek ona yakışmadığından çok gülmez ama yine de gözleriyle hislerini ortaya koyar.Dışarıdan bakıldığında fazla olgundur,25 yaşında biri gibi durur fakat aslında sadece 19 yaşındadır.
KARAKTERİNİZİN AİLESİ :: Kendisinden 4 yaş büyük bir ağabeyi vardır.Ailesinde en yakın olduğu kişi odur,çünkü lise hayatına kadar o ve dadısı ile yaşamıştır.Babası daima meşgul olan bir otel sahibi olduğundan evine gelip çocuklarıyla ilgilenmek yerine kendi otelinin özel süitlerinde kalmayı tercih etmiştir.Dolayısıyla çocuklarına verebildiği tek şey parası olmuştur.Annesi hakkında fazla bir bilgisi yoktur,babasıyla o henüz 1 yaşında iken boşandığından ve bir daha da çocuklarını arayıp sormadığından onu tanımaz.Tanımamayı da sorun etmez,anne özlemi ile dolu duyguları olmadığından sadece neden bir daha onlarla iletişime geçmediğini merak eder.
KARAKTERİNİZİN GEÇMİŞİ :: Geçmişinde anlatılacak fazla bir şey yoktur.Sadece abisi ve dadısı ile vakit geçiren soğuk çocuk rolünü liseye kadar çok iyi oynamıştır.Liseli olunca da zaten kendi isteğiyle okul yurdundan kalmaya karar vermiştir.Orta okulu fazla parlak olmadığından bir kez sınıfta kalmıştır,kendisi bunu pek fazla umursamasa da o ilgisiz babasından aniden ilgi görüp bir ton laf işitmiştir.Bu konuda sessiz kalıp tepki göstermemiştir.İlk okul ilgisizlikle geçmiştir,daima annesi olmayan çocuk ünvanına layık görülmüştür.Fakat o çocuk aklıyla bile yine de ‘benim annem nerde’ diye zırlamamıştır.
Lisenin ilk yılında sağ omzuna büyükçe bir dövme yaptırmıştır,hayliyle yine tepki görmüştür.

ROL OYUNU ::
winter~
Her halinden belli olan sıkılmış adımlarıyla sınıfa yürürken yine öğretmenden sonra derse gireceğini düşünerek uğraşacağı lakırdıları şimdiden duyarak tedirginleşiyordu.Ne olurdu yarım saat erken uyansaydım diye sızlanarak yarı açık sınıf kapısını ayağıyla bütünüyle açmıştı.Sert bir şekilde kapının açılması sesini duyan öğrencilerin ona doğru yönelen meraklı ve rahatsız edici bakışlarına dayanamayarak zaten yüzünü yeterinde kaplayan saçlarını hızlı bir hareket ile daha da önüne gelmesine olanak sağlamıştı.Kızların parfüm ve erkeklerin ter kokuları ile doluşmuş bu sınıfa bir daha göz gezdirdikten sonra öğretmenin ortalıkta gözükmediğinin farkına varmıştı.Derin bir nefes aldıktan sonra henüz yeni girmiş olduğu sınıfın kapısına gerisin geriye yönelmiş, çıkmak üzereydi.Yavaşça yukarı kaldırmış olduğu ayağıyla ileri doğru basacakken arkasından ona seslenen kişiyi duyması ile ayağını olduğu yere geri bıraktı.Meraklı bir şekilde olduğu yerde beklerken bunun bir alemi olmadığının farkına varıp ona seslenen kişiye doğru yönelmişti.Her zamanki kız diye içinden geçirirken kızın''Öğretmeni beklemeyecek misin?Sadece biraz gecikecek.'' demesi ile hafifçe gülümseyip yüzündeki o ifadesizliği def etmeye çabalamıştı.Bir cevap vermeden kıza bakarken elini hafifçe yukarı kaldırıp sallamıştı.Ona gideceğini ima etmeye çalışıyordu,bunu anlamayan kıza içinden pek de aşağılayıcı bir şekilde olmadan gülerken yavaş adımlarla sınıftan çıkıp gitmişti.Zaten çok da girmeye niyetli olmadığı bu dersten kurtulduğuna içten içe seviniyordu.Sakin,usul adımlarla bom boş olan koridorda yürürken girmediği derslerin haddi hesabı olmadığını düşünüyordu,ilgilenmediği derslerin bu okulda çoğunlukta olması onun sıkılmasına,okuldan soğumasına neden oluyordu.Bu yüzden de şu lisenin son yılı bitse de rahata ersem düşüncesi beynine hükmediyordu,üniversite okuma gibi bir hayali hiç olmamıştı,gerekli görmüyordu aslına.Bu yüzden de üçüncü sınıfta odaklandığı tek şey üniversite sınavına girip kazanmak değil sadece şu lanet lise diplomasını almaktı.

Karşısında ona doğru hızlı adımlarla gelen fen bilimleri öğretmenini bu dalgın haliyle tam onun yanı başında dikilince fark etmişti.Kendinden kısa boylu olan bu adamın yanında hafifçe eğildikten sonra yanından çekip gitmek için adımlarını hızlandırmaya çalışmıştı.Fakat vücuduna hızla çarpan öğretmenin kolu ile bu yönelimden vazgeçip önünde bir engel edasıyla duran öğretmene bakmıştı.Yanı başında duran adamın ’’WOO JONG JIN!’’ diye bir nara atması ile yüzündeki şaşkınlık ifadelerini büyütüp yumuşak bir ses tonuyla karşılık verdi; ’’Buyrun efendim.’’ .Bir terbiyesizlik mi ettim acaba diye düşünürken öğretmenin tekrar ses vermesi ile ona odaklanmıştı. ’’Sınıfa.’ ’Ciddi bir o kadar da soğuk çıkan bu sesi işitmesi ile dişlerini sinirlenmiş bir halde sıktı. ’’Üzgünüm efendim,iyi hissetmiyorum.’’ .Dışarıda yağan kar ile oluşan nemli soğuğa rağmen hasta değildi aslında.Sadece basit bir yalan söyleyip bu baş belası adamdan kurtulmaya çabalıyordu.Nefretle ona bakan öğretmenin bir ses vermesine vakit vermeden önünde eğilip ona iyi dersler dilemişti.Hızlı olmaya çalışır adımlarla öğretmenin yanından çekip giderken alaylı bir gülümseme ile içinden mırıldanıyordu.Yaptığı terbiyesizliğin farkındaydı elbet,fakat bunu sorun etme gereğini kendinde görmüyordu.Koridorun sonuna doğru ilerlerken boğazını sıkıp onu terleten atkıyı az da olsa gevşetmeye çabalıyordu,dışarısı soğuk olmasına rağmen okulun içi sıcacıktı,hayliyle de bu durum meydana geliyordu.’’Terledim.’’diye sıkkın bir halde mırıldanırken karşısında duran merdiven basamaklarını hızlıca ikişer ikişer tırmanmaya başlamıştı.Her bir basamak atlayışında alnında yere düşe terler çoğalıyordu,ama bunu umursamayıp sadece çatıya çıktığından hissedeceği nemli soğuğu arzuluyordu.Bu hız ile kolayca 3 kata,ardından da çatıya ulaşmıştı.3 kattan çatıya çıkmak için fazla merdiven yoktu,bu da kolayına gelmişti.Okul binasından çatıya açılan kapıyı ters yönden gelen rüzgarın direnci ile zorla da olsa açtıktan sonra yüzüne çarpan kar tanelerini ve rüzgarı sonu kesilmez bir sarhoşluk ile karşılıyordu.Kapıyı rüzgarın yardımı ile kolayca kapattıktan sonra bir engelle karşılaşmadan ona temas eden rüzgara karşı yürümeye başlamıştı.Evet bu zordu fakat yürümeye devam ediyor,hatta zaman geçtikçe daha da hızlanıyordu.Çatı öğrencilerin uğrak bir mekanı olduğundan okulun açılmasının ardından fazla geçmeden yapılmış olan bu demirliklere vücudunu sabitledikten sonra neredeyse rüzgara kapılıp uçup gidecek olan atkısını iyice sıkılaştırdı. ’’Şimdi daha iyi...’’diye mırıldanırken hafifçe demirliklerden aşağıya doğru abanmaya başlamıştı.Gözlerinin önünde duran Anyang lisesi bahçesine inceleyici bir halde bakarken onun gibi dersten kaçanların olduğu farkına varmıştı.Çağırışlar bağrışlar içinde bir çocuk edasıyla kar topu oynayan lafta lise öğrencilerine bakarken hafifçe gülümsemişti.Kendisi kar topu oynamayalı bayağı zaman geçmişti,hani özelmişti de...İçinde düşen bu tatlı özlem ile dizlerini kırıp hafifçe aşağıya doğru eğildi,zemine yer etmiş karları nazikçe bir araya getirirken yanında eldiven getirmemenin cezasını çekiyordu.Bu üşümeye dayanamayarak toplayabildiği kadar kar toplayıp yuvarlak hale getirmişti.Küçük şirin bir hal alan karlara bakmak içten içe çocukluğunu hatırlamasına sebebiyet vermişti.Elindeki karları tatlı bir şevkatle ovalarken çatı kapısının her açılışında duyulan o cızırtılı sesi duymuştu.Elindeki kar topunu aşağıya doğru bıraktıktan sonra merakla arkasına dönmüştü.Bin çabayla kapıyı içinden geçebileceği kadar açmaya çabalayan o her zamnaki kıza bakarken kendisine engel olamayıp gülmüştü.Kız onu duymuş olacak ki solgun bir yüz ifadesizyle ona bakmıştı hemen ardından da açmak için çabaladığı kapıyı bırakıp kapatmıştı.-daha da doğrusu rüzgar kapatmıştı.-Kıızın ortalıktan kaybolmasının ardından tekrar önüne dönüp gözleri kapalı halde mırıldanmıştı. ’’Ah zavallı kız...’’.

Karşısında duran seyre dalarken havanın soğuduğunu hissetmeye başlamıştı.Burnundan içeri girip tüm vücudunu garip bir sarhoşluğa sürükleyen havayı solurken ceketine daha bir istek ile sarılmaya başlamıştı.Soğuktan kaçmak yerine onunla yüzleşmeyi deniyordu...