#2 After the Party

Yatağa yığılmıştı her zaman ki gibi. Kullanılan taraf kendisi kullanıcısı ise Mi Ko'ydu şüphesiz. Ancak pek umrunda değildi. Sonuçta istediğini almış gayet güzel bir gece geçirmişti. Üstelik prezervatif denilen şu salak haltı takmasına bile gerek kalmamıştı. ''İşte sevdiğim kız tipi'' diye mırıldanmıştı Mi Ko odayı terk ederken. Sahi dün gece yaşadıklarının onda birini Chun Jin'le yaşayabilir miydi acaba? Kızı seviyordu. Sevimliliğine ve anlayışına diyecek birşey bulamazdı zaten. Ancak belli noktalarda ki görünmez sınırlar Mi Ko'da pek yoktu. Bu da Mi Ko'yu gözünde daha avantajlı kılmıştı büyük ihtimal.

Dün gece aceleyle geri giydiği boxerlardan biri vardı üstünde şimdi. Zira oda arkadaşı geldiğinde çıplak bir biçimde yatakta basılmak yaşanmasını istediği olaylardan değildi. Gerçi giymese de pek sorun olmazdı. Uykusunda iyiden iyiye çarşafın içerisine dolanmıştı çünkü. Görünen yegane şey çarşafın bitiminden dışarı fırlayan dağılmış saçlarıydı. Uykusu oldukça tatlıydı genele göre. Sabah derslerini de pas geçecekti muhtemelen. Isınmış çarşafların içerisinde düğümlenip uyumak çok daha cazip bir seçenekti şu an için. Mi Ko..Belki onu sonra tekrar arardı. Gece normalde oldukça fazla bölünen bir uykuya sahip olmasına karşın, bir bebek gibi uyumasını sağlamıştı kız. Hala da tam ayılmış değildi aslında yarı uykuda sayılırdı.. Odayı aydınlatan güneş ışığı çarşafın içerisini biraz fazla ısıtıyordu belki. Sinir bozucu olmasına karşın kafasını dışarıya çıkarmadı. Böyle uyumak çok daha rahattı. Kolları ile başının altında olması gereken yastığa daha sıkı sarıldı esneyerek. Tanrım ne geceydi o öyle?! Hatırladıkça yüzüne yayılan özlem dolu gülümseme büyüyor sardığı yastığı sıkmasına neden oluyordu. Uzaktan bir yerlerden hayal meyel dersin başladığını belirten şu ızdırap dolu çan sesleri rahatsız etti kulaklarını. Ama aldırmamaya çalıştı. Okul bekleyebilirdi. Şu anda bu fazla ısınmış çarşaf ve boğmakta olduğu tatlı geniş yastıkla ufak bir randevusu vardı.

Dün gece saat üçten beri elinde tutuyordu telefonu. O pembe telefondaki mesaj rezaletin son perdesi haline gelmişti kendisi için. Telefonu düşürmemek için sıkıca tutuyordu elinde. Titriyordu sıcak ve ufak elleri sinirle. Ne dese bilemiyordu artık, bu durum için denilebilecek hiçbir şey yoktu. Neredeyse hiçbir şey yapamazdı. Fazlasıyla acıyordu küçük ve narin kalbi. Ağlamamak için zor tutuyordu kendisini. Normalde olsa sabaha kadar ağlardı. Ancak o kadar kırılmış hissediyordu ki kendisini, gözlerinden yaşlar bile akamıyordu. Dudağını ısırıyordu sadece. Neredeyse koparacak kadar sert ısırıyordu. Fiziksel acısı bile kalbindeki acıyı dindirmeye yetmiyordu. Bu da ne demek oluyordu şimdi? iseeyou.com asla yalan haber yayınlamazdı, bu yüzden insanlar bu siteye düşmekten korkardı. Hiçbirisi yalan olamazdı. Sevgilisini o kızın kollarında hayal bile edemiyordu. Bir gün önce onun kendisini sevdiğini, dürüst birisi olduğunu ve asla kendisini terketmeyeceğini düşünürken şimdi ise hiçbir şeyden emin olamıyordu. İyi bir kız mıydı? Bir yanlış mı yapmıştı ona karşı? Ne yanlış gitmişti? Hiçbir yanlış yapmamıştı elbette. Sadece onu sevmiş ve onun arkasından koşturmuştu. Ancak onun şanssızlığı da buydu değil mi? Kötü bir şey yapması gerekmiyordu. Sadece seksi olmaması, ona bir şeyler vaad edememesi yeterdi değil mi? Tansiyonu yükselmişti, başı dönüyordu. Buna rağmen hızla ayağa kalkarak yürümeye başladı. Yurdun koridorlarını nasıl yürüdüğünü bile bilemiyordu. Onu gören kızların kendileri arasındaki konuşmalarını gayet net duyabiliyordu. Kulak asmamaya çalışsa da kırılıyordu git gide. Onun odasının önüne geldiğinde hızla açtı kapıyı. Saat neredeyse on olmuştu bile. Yedi saattir uyumuyor ve titriyordu. Bunu hazmedememişti. Terk edilse daha iyiydi, aldatılmak ise çok farklı bir olaydı. Onu yatakta gördüğünde dünyası yıkılmıştı. Üstsüz bir şekilde yatağında o memnun ifadeyle yatıyordu. Onu o halde gördüğünde büküldü dudakları üzüntüyle. Ona kendisini bırakmaması için yalvarmaya gelmemişti buraya. Artık ezik ve aldatılan bir kız olarak kalmak istemiyordu. Ondan ne kadar çok hoşlansa bile bunu yapamazdı. " Sen... " diye mırıldandı titreyen bir sesle. O kadar üzüntülü çıkmıştı ki sesi, neredeyse ağlıyor gibiydi. " Sen hiçbir şeyi haketmiyorsun. Bunu... BUNU BANA NASIL YAPABİLDİN?! NEYİ YANLIŞ YAPMIŞTIM?! " Üzüntüsü git gide yerini kızgınlığa ve pişmanlığa bırakıyordu. Beyni anlayamıyordu neyi yanlış yaptığını. " SENİN İÇİN ÇABALAMIŞTIM! Daha önce bir ilişkim olmamasına rağmen seni öpmeyi bile düşündüm! Senin için kişiliğimi bir kenara bıraktım, senin için onurumu bir kenara koydum! Sen ise... SEN İSE BEN SENİ DÜŞÜNÜRKEN PONPON KIZLA BİRLİKTEYDİN. Acınasısın Min Soo. Senden nefret bile edemiyorum. " Gözleri dolmuştu bile çoktan.
Arkasını dönerken elindeki pembe telefonu duvara fırlattı. O mesajı bir saniye daha görmek istemiyordu. O mesaj onurunu, aşkını ve geriye kalan tüm saf duygularını alıp götürmüştü. Ona neredeyse taparken onun bu şekilde kendisini aldatmasını kaldıramıyordu. Bunları hakedecek kadar şerefsiz ve aptal bir kız olmamıştı. Sadece başı dönüyordu şimdi. Gözlerinden damlamak üzere olan gözyaşlarını silerken tereddüt bile etmemişti. Onun için gözyaşı dökmeyecekti. İlk aşkının kendisinde böyle bir yara açması güven sorunlarına neden olacaktı. Artık onu görüp görmek istemediğini bile bilmiyordu.

Chun Jin odayı terk ederken bakakaldı arkasından. Kollarının arasından kayan yastık ve sıcak yatak çarşafları pek cazip görünmüyordu şimdi gözüne. Chun Jin..İşin bu yönünü pek hesap etmemişti aslında. Nereden haberi olmuştu ki kızın? Mi Ko..Kesin bir şeyler yumurtlamış olmalıydı. Tanrım nasıl bu kadar salak olabilmişti. Elbette Mi Ko her şeyi ötecekti. Kız ne kadar kabul etmekten hoşlanmasa da tam bir kaltaktı. Tabi kaltakların böyle şeyler yapması kızlar arasında normal olmalıydı. Mesajı anlamamıştı. Yeterince açıktı aslında. ‘’Gel benimle yat bende seni tüm okulun yeni odunu ilan ettireyim..’’
‘’Salak..salak..’’ diye mırıldanıyordu kendi kendine kafasına hafif darbelerle vurarak.. Nasıl işleri bok etmeyi başarmıştı ki? Gerçekten bazen tam bir aptala dönüşebiliyordu bunun farkındaydı.
Kafasına işkence yapmayı nihayet bıraktığında yumruk yaptığı elini saçlarında gezdirerek aşağıya saldı. Chun Jin..Zavallı kız..Muhtemelen ileri ki yıllarda küfürle anılacağı bir başka olayda rol oynamıştı basitçe. Belki de kız işkence filmlerinde ki gibi ondan intikam alırdı ha? Chun Jin’in ciğerlerini söktüğü anlar gözlerinin önüne gelirken irkildi. Kolları ile bedenini sararak dolandığı çarşafı tekmeledi öfkeli bir edayla. Chun Jin o kadar saftı ki. Muhtemelen şu gezegen üzerinde onun gibi bir kızı hak edecek son erkekti. İşin kötü yanı kızı gerçekten sevmişti bir bakıma..Mi Ko fiziksel bir şey sayılırdı. Chun Jin’le arasında olanlar daha farklıydı. Başka bir şey daha önce sahip olmadığı bir şey…Kafası bulanmıştı daha birkaç dakika önce Mi Ko’nun ne kadar ateşli olduğu ile ilgili ufak tefek hesaplarla doluydu zihni. Şimdiyse..İçeride bir yerler de bir şeylerin acıdığını hissediyordu. Birisi öldüğünde olurdu ya hani...Derin bir..Boşluk... Bu his genelde alışık olduğu şeyler arasında değildi yeni bir şeydi. Tıpkı Chun Jin’le ilgili olan diğer her şey gibi. Kafasını düşürdü öne doğru. Gözleri kızın az önce öfkeyle yöneldiği kapıya sabitlenmişti ifadesizce. Dudakları yavaş hareketlerle oynarken fısıldadı ‘’Üzgünüm..’’
Bir kez daha odayı kaplayan sessizlik rahatsız ediciydi. İster istemez özledi birkaç dakika önce küfür etmeye hazır olduğu şu okul çanlarını. Işık dağınık odayı aydınlatırken yerde ki siyah kot pantolona kaydı gözü..Dün gece üzerinde olan şu pantolona..Biraz ilerisinde buruşmuş bir t-shirt ve bir de ceket. Gözleri umutsuz bir eda ile yer döşemesinde gezinirken biraz ilerisinde öylece duran pembe renkli telefona kaydı algısı..Bu telefon..Chun Jin’in fırlattığı şu telefondu kuşkusuz. Tüm dikkati şu telefona odaklanmıştı şimdi. Feminen renginden dolayı olmadığı da kesindi. Kuşkuyla açık kapıya bir bakış attı ardından çevik bir hareket ile emeklemeye başladı, yatağın üzerinden telefona doğru. Yatağın uç kısmına ulaştığında ise son bir bakış fırlattı giriş kapısına. İster istemez Chun Jin’in telefonunu almaya döneceği ile ilgili ufak bir umut geziyordu kafasında. Belki de kendisi vermeliydi. Bakışları ne yapacağını bilmez bir edayla tekrar telefona sabitlendiğinde derin bir nefes aldı. Tabi verecekti. Elbette önce Mi Ko’nun attığı her hangi bir mesaj olmadığından emin olduktan sonra..Çevik bir hareket ile dolandığı çarşaftan sıyrıldı ve bedeninin üst bölümünü yataktan sarkıtarak telefona doğru uzandı. Telefon uzanmak için az açıkta olsa da uzun sayılabilecek kolları kıl payı kavradı objeyi. Kendisini tekrar yavaş hareketlerle yatağa çekerken daha iyi görebilmek için ekranı yaklaştırdı..Bir şey açık kalmıştı..Bir mesaj..Gözleri giderek büyürken eş zamanlı olarak suratına şaşkınca bir ifade yerleşiyordu. Mi Ko kaltak olabilirdi ama bunu duyuran kişi besbelli ki o değildi. Dudakları giderek biçimsiz bir şekle girerken gözleri mesajın göndericisine odaklanmıştı. iseeyou.com..Görünüşe bakılırsa ünlü olan taraf bu kez kendisiydi. Telefon parmaklarının arasından kayarken gözlerini tavana dikti ve mırıldandı:
‘’Siktir be..’’