[Retro Party] It's all for you

Koridor boyu yürürken ana salondan gelen müzik sesi eşliğinde kafa salladı. Bu gece olacaktı, emindi bundan. Chun Jin ile yaşananlardan sonra depresyonda ki küçük oğlan ayağından kurtulmanın zamanı gelmişti çoktan. Bu belki de eline geçen son fırsattı ve bunu hiçe sayacak değildi. Elini sıkı sıkıya tuttuğu ve belki biraz da olsa korktuğu kız da onun son umuduydu bu gece. Salona yaklaştıkça yüzünde ki gülümsemeyi büyütüyor, tek eli ile eski model kareli kasketini düzeltiyordu. Chun Jin..Bu gece kiminle gelmişti acaba? Kızın yanında bir başkasını görmek istemiyordu açıkçası. Hatta bu düşünce genelde içten içe sinirlenmesine bile yol açıyordu. Hoş, haksızdı bu konuda kendisi de biliyordu. Kızı aldatmış, eski yatak arkadaşları ile muhatap etmişti. Üstüne bir de bu gece ezilmediğini kanıtlamak amacıyla korktuğu bir kıza sevgilisi rolünü biçmiş Chun Jin’e karşı umursamaz görünmeyi istemişti. Hoş yanında ki gothic hatunun Chun Jin’i kıskandırmaktan çok korkutacağını düşünüyordu bir yerde.. Hadi ama, açık konuşması gerekirse kendisi bile az çok tırsıyordu kızdan kabul etmek istemese de..Kız eski arkadaşlarından olmasa teklif bile edemezdi ona bu meseleyi. Sonuçta odasını mum ile aydınlatan gothic bir sataniste gidip hemen ‘’Sevgilim rolünü oynar mısın?’’ modun da yaklaşamazdınız değil mi? Üstelik kız kendisinin aksine bu tarz ortamlardan bile hoşlanmıyordu.

Adımları nihayet yavaşlarken ikili kapının önünde durdu. Müzik sesi giderek dozajını arttırmıştı şimdi. Kasketi çevik bir hareketle önü çarpraz olacak şekilde döndürdü ve büyük yuvarlak camlı gözlüklerini ufak bir hareket ile öne doğru çekti. Az önce ki rahat tavrını tedirgin bakışlar almıştı şimdi. Normalde olsa pek umru olmazdı açıkçası. Girer alabildiğine keyfine bakardı içeride. Ancak şimdi işler biraz sarpa sarmış durumdaydı normal olarak. Öncelikle içeride bir adet Chun Jin bulunmaktaydı ve bu Chun Jin’in partiye bir erkek ile katılıp katılmadığı bilinmezler arasındaydı. İçeri de o tatlı kızın yanında bir erkek görecek olursa eğer gaza gelip kendisini içkiye verebilirdi ki bu pek iyi bir seçenek olmazdı. Hele ileri ki aşamalarda yanında ki bu gothic bayanı öpmeye kalkışabileceği göz önüne alınırsa..Şu lanet günlerin her birinde gerizekalı iseeyou.com’a küfürler savuruyordu. Ancak savurduğu küfürler o atmaca sitenin bugün için yeni bir av beklediği gerçeğini pek değiştirmiyordu. Geçen sefer avlanan taraf kendisiydi kuşkusuz. Nasıl olacağını bilmiyordu ama bu geceyi sorunsuz atlatmak en büyük istekleri arasındaydı. Hatta mümkünse Chun Jin ile arayı toparlamış olarak.. Çizgili hafif bol gelen pantolonunu olabildiğince düzeltti ve gözlüklerinin altından elini tuttuğu kıza doğru hafifçe kafa salladı..Ardından beraberin de bu işe bulaştırdığı yeni öğrenci ile salona giriş yaptı.

Bu işi neden kabul ettiğini kendi kendine sorup duruyordu. Lanet olası bunu isteyen kişinin bir başkasını olmasını o kadar çok isterdi ki! Bu sayede usul usul kabul etmek yerine bu teklifi yapan kişiyi lanetlemeyi deneyebilirdi. Lanetleyemese bile kasıklarına doğru sağlam bir tekme çakardı.

Fazla çevresi olmadığından dolayı eski bir dostunu reddetmesi pek mümkün değildi. İşte bu yüzden şu anda buradaydı. Bu aşırı gürültülü toplu mezara doğru yanında okulun nam-ı değer odunuyla birlikte el ele giriyordu.

Askıları kollarına kadar düşen ve göğüs altından kemeri olan bir elbise giyiyordu. Elbisenin üzerinde siyah-beyaz kareler vardı. Elbisenin eteği diz boyundan biraz kısaydı ve dümdüz aşağı iniyordu. Boş duran boynunda beyaz renkli bir kurdele bağlıydı. Ayağında oldukça yüksek platform topuğu olan parlak siyah diz boyu çizmeler vardı. Çizmelerin dışarıya bakan tarafları bağcıklıydı. Böyle bir yere uygun siyah kıyafet bulmak gerçekten acı verici derecede zordu. Aslında üstündeki kıyafetin uygunluğundan hala şüphe ediyor olsa da hippilerin, çiçek çocukların devri olan 60’lar tarzına en fazla bu kadar yaklaşabilirdi.

Salona iyice yaklaşmış olacaklar ki ses katlanılamaz bir seviyeye gelmişti. Elinde olmadan gerildi. Böyle bir ortamda gerçekten de uzun süredir bulunmamıştı. Sadece ailesinin yanındayken yani çok küçük yaşta bu tarz davetlere giderdi. Tamam, o davetler belki biraz daha üst düzeydi ama elbette konu bu değildi!

“Bana bir ara, bunu neden kabul ettiğimi hatırlat!” dişlerini sıkarak ve neredeyse tıslar gibi konuşmuştu. Elden bir şey gelmez bu onun aslında doğal haliydi. İnsanların onun garip veya korkutucu olduğunu düşünmesi de zaten bu ‘doğal hal’ yüzündendi.

Kapı açılıp da içeri girdiklerinde güneşe adım atmış gibi hissetti. Yine de bu sadece birkaç saniyelik bir histi. Çünkü burası o kadarda aşırı aydınlık değildi. Sadece yapay ışıklandırma çok fazlaydı. Neredeydi onun güzel mumları? Buna katlanması gerekiyordu. Buradaki tek arkadaşını kaybetmek istemiyordu.

Gözüne birisi takıldı. Sanırım bu şu ‘kıskandırılacak’ eski sevgiliydi. Eh, Haru’yla şansını deniyorsa cidden ilginç bir kız olmalıydı. Gerçi o olduğundan emin olamazdı onu daha önce görmemişti. Sadece Min Soo’nun anlattığı kadarıyla bir tahmin yürütmüştü.

“Hey, şurdaki senin tatlı cadın değil mi?” fısıldayarak konuşmuştu. Aslında bu sayede sesi daha normal çıkmıştı. Bu soruyu sormasında garip bir şey yoktu. Zaten o olup olmadığından başka türlü emin olamazdı. Yanlış tahmin etmiş olma olasılığı da oldukça yüksekti. Are are cidden belalı bir işe bulaşmış gibi hissediyordu.

“Hey, şurdaki senin tatlı cadın değil mi?” Diye fısıldadı ona doğru karanlıklar prensesi..Gözleri anlık bir parlama ile hızla Haru'nun göstermeye çalıştığı yöne doğru kaydı. Bir süre gösterilen kıza baktıktan sonra kafa salladı ümitsizce.
‘’ Benzemiyor bile..’’ diyerek gözlerini devirdi. Ardından dikkatini tekrar yanında ki satanist prensese yönlendirerek mırıldandı ‘’Baksana bu pantolonu giymemem gerektiğini söylerken haklıydın biliyor musun?!’’ 70’li model kareli pantolonu sağdan soldan çekiştirerek konuşuyordu. Kabul etmeliydi bu biraz boldu sanki. Dikkatini tekrar mekana yönlendirdiğinde gözleri ile kısa bir tarama yaptı. Neredeydi bu kız? Merakından kontrol etmek amacı ile Haru’yu kızlar tuvaletine göndermekle ilgili ufak tefek planlarda aklından geçmiyor değildi hani. Ortam pek karanlık değildi yapay ışıklandırma yeterliydi zaten böyle bir salon için. Görüşün pek sorun olmadığından emin olduğunda tereddütle de olsa Haru’nun ince beline yerleştirdi tek elini. Kız arkadaşlarına genelde böyle davranırdı. Bu gecelikte olsa Haru’da bir noktada kız arkadaşı sayılırdı sonuçta. Ortama yapay bir görüntü vermek istemiyordu. Elini kızın belinden çekme gereği duymadan ağır adımlarla yürümeye başladı salonun dip kısımlarına doğru. Çaktırmamaya çalışarak Chun Jin’i kontrol ediyordu göz ucuyla. Ancak kız görünürde yoktu. Dans pistinin etrafından dolaşarak barların olduğu alana vardıkları sırada gözünü ısırdı tanıdık bir yüz. Hızla kafasını Haru’ya doğru çevirirken panik olmuş bir eda ile mırıldanmaya başladı:
‘’Siktir..Barın arkası beş yönü..Kuş görüldü.’’ Ardından duraksayarak bir süre düşündü. Ne yapacaktı ki şimdi? Kızın burnunun dibine girip Haru ile flört edemezdi herhalde. Kızın yanında başka biri olup olmadığını da tam anlayamamıştı işin aslı..Gördüğü kadarı ile saçları açıktı Chun Jin’in..Onun o güzel ipeksi saçları..Kafasını toparlamaya çalışarak alt dudağını ısırdı. Ardından bakışlarını kaldırarak sözde sevgilisine göz kırptı. Kızın yanında başka birinin olup olmadığını bilmeliydi. Ellerini umursamaz bir tavır takınmaya çalışarak bol pantolonun ceplerine yerleştirdi ve derin bir nefes alarak kafasını Chun Jin’in olduğu tarafa yöneltti. Sadece birkaç saniye sürecekti planda. Bara göz gezdiren sıradan biri gibi..Ancak hiç öyle olmadı..Çünkü kafasını çevirdiğinde olmaması için özen gösterdiği şey çoktan olmuştu.

giyinimi için tıklayınız.
Kaç hafta geçmişti o büyük kavganın üstünden? Bir mi iki mi? İki olmalıydı. O kadar yormuş ve hırpalamıştı ki kendisini, sonunda kilo vermiş ve çökmüştü. Haftalardır bir şey yiyip içemiyordu, yediklerini kusuyordu sinirden. Nasıl kendisini bu kadar yıprattığını anlayamamıştı basit bir olayın. Sınıfındaki ve etrafındaki herkesin aynı konu hakkında konuşup durması da pek yardımcı olmuyordu kendisine. Onu unutmalıydı üstelik ve bu konuşmaların üstüne unutması pek mümkün olmuyordu. Üstelik ayrılmalarından iki gün sonra yakışıklı ve aynı zamanda kendisini sevebilecek bir çocuğun kendisine çıkma teklifi etmesi üzerine hiç düşünmeden kabul etmişti. Çocukla neredeyse hiç buluşmamış olmalarına rağmen çocuğun hala ayrılmak istememesine şaşırıyordu. Bu kadar kolay olamazdı ki herşey. O çocukla bir-iki kere buluşmuşlardı ve bu buluşmalarda gezmekten başka bir şey yapmamışlardı. Onunlayken bile Min Soo' yu düşünüyordu. Gittiği, gezdiği her yer onunla gidip gezmek istediği yerlerdi. Onu götürmek istemişti oralara. Ancak öyle ki yatağına girmediği sürece bu tarz şeyler olamazdı Min Soo için. Onun için herşey seksten ibaret olmalıydı, Chun Jin böyle düşünüyordu artık. Yeni sevgilisi parti davetiyelerinden birisini getirdiğinde dahi heyecanlanmamıştı. Onu görebileceğini düşündüğü an acıyan kalbini durdurmak için çabalıyordu umarsızca. Gitmek istemiyor olmasına rağmen gitmezse hakkında çıkacak dedikoduları düşündüğü için gitme kararı almıştı. Sevgilisi onu kapısından alıp götürmeye geldiği için hızlıca hazırlanıp soluğu Fiesta Disco' da aldı. Etrafına dikkat bile etmiyordu. İnsanların arkasından konuşabileceğini düşündükçe bile tiksiniyordu çevresinden. Kızamazdı onlara, güzel bir koz vermişti ellerine. Barda oturuyordu tek başına. Sevgilisiyle gelmiş olduğu partide tek başına oturuyor olmayı bile şanstan sayıyordu. Açıkçası yeni sevgilisinin her davranışında, her konuşmasında Min Soo' yu arıyordu. Onu etrafta görmemesi işine geliyordu. Ne yazık ki çok geçmeden dans pistinden kalkıp gelen sevgilisine sadece gülümseyebildi. Vodkasını hızlıca bitirmeye çalışıyordu sadece. Bu sayede belki kolayca bitip giderdi bu parti. Ancak pek mümkün değilmiş gibi duruyordu. Sevgilisine saygı duyuyordu, onun duygularıyla oynayamazdı, böyle bir kız değildi. Buna rağmen kalbinin kırıntıları dahi Min Soo' ya aitti bir yerde. İlk olan her duygusunu onunla yaşamıştı, ilk aldatılmasını bile. Onu arıyordu. Kesinlikle onu arıyordu kalbi. Onunla saniyelik olarak bile göz göze gelmiş olsalar, bu Chun Jin için 1 yıl gibi geçmişti. Başını sevgilisine çevirerek ona baktı. Ne yapacağını bilemiyordu. Kalbi durmak bilmeden ilginç bir çabanın içerisine girmişken mantığı konuşamıyordu bile. Tekrar shot yaptığı vodka bardağına baktı. Üstelik yeni siparişi geldiği için bardağını yanına alarak yürümeye başlamıştı. Nereye mi gidiyordu? Diskonun en kuytu köşelerine, üst katta herkesi izleyebileceği yere. Üst kata çıktığında dahi en köşeye gitmişti hızla. Elindeki bardağı başına dikerken düşüncelerine bile dikkat etmiyordu. " Şimdi olmaz. Lütfen..." diye mırıldandı kaderine yalvarırken. Onu görmüş olmak bile duygularını harekete geçirmişti. Yeni ilişkisinden mutlu değildi. Kesinlikle mutlu değildi. Yeni sevgilisinin yanındayken bile onu düşünüyordu. Üstelik o her ne kadar kendisini aldatmış ve çoktan yeni bir kız bulmuş olsa bile onu seviyordu. Yapamıyordu, bu sahte oyuna daha fazla devam edemiyordu. O kızdan da hiç hoşlanmamıştı üstelik. Üstündeki kot büstiyeri düzeltmeye çalıştı zorlanarak. Kafası çoktan güzel olmuştu bile. Büstiyerin ortasına takılı olan gözlüklerini tutmaya çalıştı düşmemesi için. Önünü dönmüştü duvara. Mantıklı düşünmeye çalışıyordu. Onu görmek istemiyordu,sesini duymak istemiyordu. Sadece parti sonuna kadar burada kalıp onu tekrardan unutmaya çalışmak istiyordu. Geçen her saniyede ona koşup sarılma isteği artsa da kendisine karşı koymaya çalışıyordu. Kendisini aldatmış, üstüne üstlük yeni bir sevgilisi olan o adama koşamazdı artık. Böyle bir seçeneği yoktu bile. Kendisiyle çıkarken dahi başka kadınların kollarına atılmıştı, kim bilir kendisine neler yapmazdı. Güvenemezdi tekrar, yüzüne bakamaz, sesini duyamazdı. Müziğin sesi git gide yükselirken başının ağrımaya başladığını fark etti. Üst katta olduğundan dolayı müziği her ne kadar daha az duysa da yine bile yüksek sayılıyordu. Bulunduğu yerde kimsenin onu fark etmeyeceğini umdu gözlerini kapatırken. Duvara dönüktü yüzü, düşünmeye çalışıyordu.

Min Soo’nun bahsettiği tarafa baktı. Doğrusu bahsettiği tarafı bulması biraz zaman almıştı çünkü ilk baktığında yanlış yere baktığına emindi! Belli ki doğru tarafa bakıyormuş. Bu adamın zevki son zamanlarda biraz değişmiş gibiydi. İleride kendisi gibilerden hoşlansa bile şaşırmazdı artık.

“Doğru gördüm değil mi? Cadı dediğimi unut. Bu en fazla şeker kız candy olur. Cehennemde yanıcaksın Min, hem de çok pis! Bakirelerden bekâretlerini almak ciddi bi-“ kız yukarı mı çıkıyordu? Oi oi, bu kadar mıydı? Korkak bir tavuk muydu? Ahh, biraz daha inatçı, harlayan bir aslan beklemişti. Doğrusu melek yüzlü bir şeytan olduğunu falan sanmıştı. Kelimenin tam anlamıyla bir veletle uğraşıyorlardı.

“Oi, senin velet kaçtı. Yukarda ne var? Oraya gitti.” Onu görüp görmediğinden emin olmadığı için söyleme ihtiyacı duymuştu. Sert insan falan falan, bir şeyi yapacağını söylemişti ve buna rağmen bir yararı dokunmamıştı. İçine oturmadı değildi.

“Oi, senin velet kaçtı. Yukarda ne var? Oraya gitti.” Diyerek kalabalıkta kaybolan kıza çevirmişti bakışlarını Haru. Min Soo bir süre şaşkınca baktı kızın gözlerine ardından dudaklarını bükerek:
‘’Ne yani hep kaltaklarla takılacak değilim ya?’’ diyerek yuvarlak çerçeve gözlüklerini indirdi. Dikkati dağılmıştı. Gözleri ile salonun kat çıkışlarını tarayarak mırıldandı Haru’ya:
‘’Ben onun yanına gidiyorum.. şans dilersin..’’
Kalabalığı yararak ilerliyordu şimdi hızlı adımlarla..Ne diyecekti ki Chun Jin’e? Belki de özür dilemeliydi. Gerçi bu iş için sanki biraz geç kalmıştı. Sonuçta çikolata reklamlarında ki bağışlanmak için yalvaran zavallı sevgili rolüne pek uygun değildi. Üstelik kızı aldatmıştı öyle bir durumda vardı senaryoda. Adımları giderek hızlanırken yer yer bol gelen pantolonunu çekiştiriyordu başarısızca. Nihayet kalabalıktan kurtulduğu sırada kat merdivenlerine vardı. Bir süre tereddüt etse de basamakları çıkıyordu işte ikişer ikişer..Bir ağlama sesi duymaktan korkuyordu aslında..Ya da onun gibi bir şey..Gerçi duydukları duymayı beklediklerinden pek farklı olmamıştı..
" Şimdi olmaz. Lütfen..." diye mırıldanıyordu kız kendi kendine..
Son basamakta durdu Min Soo..Doğruydu..Şimdi olmazdı..Onu daha fazla üzmeye hakkı yoktu işte. Birkaç basamak geriledi ellerini merdiven demirinden çekmeden..Kızı az da olsa görebiliyordu şimdi ancak Chun Jin’in onu göremediği aşikardı. Köşeye sığınmıştı kız tıpkı bir yavru kedi gibi. İçinden ona seslenmek geldi sonra da sıkıca sarılmak..O güzel yüzünü duvara döndürmüştü Chun Jin..Uzun zamandır kızla konuşmak istiyordu aslında yalnız olarak..Oysa şimdi kızı böylece izlemek çok daha basitleşmişti gözünde. Her ne kadar Chun Jin’in bu hali ona acı verse de kıpırdamayacaktı yerinden. Kıpırdayamazdı ki zaten. İçinde bir istek vardı aslında..Aşağı dönmek ile ilgili..Ancak bedeni bu isteklere karşı çıkıyor kıza doğru korkak adımlar atmasına izin veriyordu.

Adımları birbirini izliyordu şimdi. Yavaş hareketlerle kızı daha rahat görebileceği bir noktaya doğru..Korkakçaydı aslında tavırları kıza karşı. Fark edilmek istemiyordu en azından şu an için. Ne yapacaktı ki zaten fark edilse gidip selam mı verecekti. Fazla pişkince olmaz mıydı bu? Bölümü merdivenlerden ayıran yarım kat duvarına geldiğinde durdu. Kız çok yakınındaydı şimdi..Sadece duvarı takip etmesi yeterliydi kıza ulaşmak için. Tabi kıza ulaşmayı isteseydi..Onu daha da üzmekten zevk alsaydı. Adımları duvar boyu ilerliyordu yavaş hareketlerle..Ancak kendisini çok kaptırmadı. Bitim noktasında durdurdu adımlarını. Derin bir iç çekerek kafasını yasladı duvara doğru. Bu haliyle saklambaç oynayan bir çocuk gibiydi.. Acaba bir kerelik baksa kız fark eder miydi? Yavaş hareketlerle kafasını çıkardı sakladığı yerden.

Tek başına dikilirken ikinci katta, tek bir şey bile düşünmek istemiyor olmasına rağmen beynini yüz binlerce düşüce kaplamıştı. Kaçış yolu bulamıyordu artık. Yeni bir ilişkisi vardı, yeni bir erkek arkadaşı. Buna rağmen onun yüzünde Min Soo' yu, onun sesinde bile Min Soo' yu arıyordu. İlk aşkının son aşkı olacağını nereden tahmin edebilirdi ki? Kalbini bu kadar kolay kandıracağını, bu kadar kolay ellerinin arasına alacağını hiçbir şekilde bilemezdi. Nedense kendisini aldatılmıştan çok daha farklı hissediyordu. Kaşlarını çattı düşüncelere boğulurken. Onun Mi Ko ile nasıl birlikte olduğunu düşünüyordu. Daha o sahne aklına gelirken bile midesi bulanmıştı, görse neler yapacağını kendisi bile bilemiyordu. Sevgilisi, eski sevgilisi, en değer verdiği adamı fahişe bir ponpon kızın kollarında görme fikriyle yaşayamıyordu işte. Onun bunu neden yaptığını bile bilmiyordu. Onu herkesten farklı bir adam sanarken o ise gidip hiçte farklı olmadığını kanıtlarcasına gidip o kızla yatmıştı. Üstelik " Onunla aramızda bir şey yok." dedikten hemen sonra. Düşüncelerini bir kenara bırakmak gerekirse, arkasından gelen sesler üzerine ürkmüştü. Gözlerini kaşıdı üzüntüyle. Gözleri dolduğu için ellerine hafif bir ıslaklıkta gelmişti. Arkasını döndü yavaşça. Belki de bir çift gelmiştir ve gitmek zorunda kalırım diye düşünüyordu içten içe. Ancak gözlerini araladığında karşısında gördüğü kişi o olmuştu. Öylece, karşısında duruyordu. Kalbinin o an tek ve öldürücü bir şekilde attığını söyleyebilirdi. Gözleri iyice kısılmıştı doldukları için. Mutlu değildi, üstelik onu karşısında gördüğünde hiçbir şeyi umursamamaya başlamıştı. Onun artık bir sevgilisi olması, kendisinin bir sevgilisi olması bile önemli değildi. Onun başka kızlarla birlikte olması önemli değildi. Onu istiyordu, onu seviyordu, onsuz mutlu olamıyordu. Ayakları mantığından bağımsız hareket etmeye başlarken dolmuş olan gözlerindeki yaşları tutmak için zorlanıyordu. Kendisi koşmaya başladığında onun da koştuğunu fark etmişti. Belki de kendisine sadece telefonunu geri verecekti, bunu bilemezdi bile. Sadece ona dokunmak istiyordu. Kendisini onun kollarına attığında tek bir kelime dahi edemiyordu. Kalbi fazla hızlı çarptığı için nefes nefese kalmıştı. Başını onun omzuna yasladı hiç bırakmayacakmışçasına. Kollarını onun göğsünden dolarken onun sıcaklığı ve kokusuyla doluyordu bedeni. " Seni seviyorum... " diye mırıldandı sadece. Ne olursa olsun ondan vazgeçememişti aptal kalbi. Bunu neden yaptığını bile bilmiyordu. Onurunu bir kez daha ayaklar altına alarak ona koşmuştu.

Chun Jin’in adımları ona doğru yöneldiğinde ürkmüştü. Bir tokat bekliyordu aslında ya da onun gibi bir şey diğer kızların vereceği türden..Sıradan bir şey. Ancak kızın adımlarının kendisine doğru hızlandığını fark ettiğinde korku içeren bakışları yerini şaşkın bir ifadeye bıraktı. Bedenini sakladığı duvarın arkasından çekiyordu şimdi hızla..Adımları kıza yönelmişti. Düşünüyordu içten içe ‘’bu ne kadar doğru’’diye. Kızı aldatmış canını yakmıştı. Odanın içerisinde bağıran Chun Jin figürüde gitmemişti hala kafasından. Tüm o olanlardan sonra beklediği en son şey yaşanıyordu belki de. Kendisine hızla yaklaşan kıza doğru koşuyordu aptal gibi. Böyle şeyler normalde olmazdı değil mi? Sadece şu gitmekten nefret ettiği sahte aşk filmlerinde görürdünüz bu tarz şeyleri. Ancak oluyordu işte. Koştuğu kız kendisine şöyle güzelinden bir tane yapıştırsa fena olmazdı hani. En azından öyle bir durumda gerçeklikten kopmadığını fark eder, kendisine gelirdi. Bu düşünce ile yavaşlayan adımları kızın başını göğsünde hissetmesi ile tamamen durdu. Şaşkınca sardı kızın bedenini. Belki de tanrı artık ondan nefret etmiyordu ha? Parmakları kızın omuzlarına dökülen saçlara kaydı acele etmeden. Bu kızın bir melek olduğunu ispatlamak için her hangi bir teste gerek yoktu. Chun Jin’in başı omzuna yaslandığı sırada daha da sıkı sardı kızı. Özlemişti onun şu sarhoş edici kokusunu..Dudakları masumca kıvrılıyordu her zamanki çapraz gülümsemesi ile. Hissedebiliyordu kızın nefesini. Gerçekliğinden emin olmasa da hissediyordu işte. Chun Jin’in kolları göğsüne dolanırken o da sardı kızı buruk bir acı ile.
" Seni seviyorum... " diye mırıldandı kız..O ise hafifçe kafa sallayarak kızın kızarmış kulaklarına yaklaştı. Fısıldadı sakince..
’’ Bende seni seviyorum..’’
Son birkaç haftadır belki de ilk defa bu kadar rahat hissediyordu kendisini..Böyle dünya daha güzeldi sanki..Daha sorunsuzdu sinir olduğu şu düşüp duran pantolon daha az korkutucuydu Haru. Alt dudağını ısırdı kızın kokusunu içine çekerken..Bu güzel anı mahvetmekten korkarak mırıldandı tereddütle:
‘’Chun Jin..Özür dilerim..’’

Ağlamamak için zor tutuyordu kendisini. Nasıl bu kadar kolay bir kız olduğunu kendisi bile anlayamıyordu. Onun kollarındayken etrafındaki kimseyi düşünmüyordu. Evet, Min Soo' nun bir kız arkadaşı vardı artık. Umrunda bile değildi. O kıza gidip bağırarak, çirkeflik yaparak Min Soo' dan soğutabilir, gerekirse onu elinden almaya çalışabilirdi. Kendi sevgilisini kolaylıkla başından atabilirdi. Ona ne kadar kızgın olursa olsun istediği kişinin o olduğundan tamamen emindi ve onun için herşeyi yapabilirdi. Onun sesini kulaklarında hissettiğinde dudaklarını ısırdı sertçe. Ağlamamak için çabalıyordu, başarısız olmaktan korkuyordu. Ağlamamalıydı artık, her üzüldüğünde ağlayamazdı. Üstelik şu iki hafta içerisinde o kadar çok ağlamıştı ki, artık gözlerinin acıması bile korkutuyordu kızı. O da kendisini seviyordu işte. Ne yapmış olursa olsun onun sözlerine inanmayı o kadar istiyordu ki... Ona tüm kalbiyle inanmayı... Buna rağmen kendisini kandırmaya çalışıyordu. Beni seviyor olmalı, beni seviyor diyordu içinden. Kendisinden özür diliyordu şimdi. Ne diyeceğini bilemiyordu. Özür dileyen bir insanı geri çeviremeyecek kadar nazik bir kızdı. Buna rağmen bu mesele oldu bittiye gelebilecek bir şey değildi. Belki de Mi Ko onun için önemli değildi diye düşündü. O anı düşündükçe sinirleri geriliyordu. Onun kolları arasından ayrılarak ona baktı kaşlarını çatarak. " Evet, özür dilemelisin. O kızla... Tanrım. Bunu bana nasıl yapabildin?! " Artık eski ezik ve sessiz kız olamazdı ona karşı. Çok sinirliydi. Gerçekten sinirliydi. Ona tokat atmayı o kadar çok istiyordu ki... Yapmadan rahatlayamazdı. Ona acımıyordu bu konuda. Ne kadar severse sevsin kendisini aldatmıştı. Elini kaldırdı hızla. Ona tokat atmak kesinlikle Chun Jin' e iyi gelecekti. Her ne kadar onun canının acıyacağını bilse de...

" Evet, özür dilemelisin. O kızla... Tanrım. Bunu bana nasıl yapabildin?! " diyerek ayrıldı Chun Jin kollarından. Suratında ki çarpraz gülümseme solarken mırıldandı: ‘’İşte geliyor..’’
Haklıydı kız tabi hesap sormakta. Ancak bu kadar çabuk olmasa da olurdu bu iş. Gerçi kendisinde de vardı biraz hata. Direk olaya yönlendirmişti konuyu. Dilini ısırsa ara sıra fena olmazdı hani. Kız gerçek anlamda öfkeli görünüyordu. Bu görmeye alıştığı türden bir Chun Jin değildi üstelik. İçinden bir kez daha küfürler savuruyordu iseeyou.com’a. Cidden o sitenin sahibini bir bulsa gebertecekti. Pek çok kişinin de bu olayda destekçisi olacağından şüphesi yoktu üstelik. Son birkaç haftadır başına gelen her şeyden sorumluydu o site. Gerçi kız arkadaşını aldatmakta olayın farklı bir boyutu olsa da Chun Jin’in kulağına gitme kısmı tamamen o lanet şeyin işiydi. Kız elini hızla kaldırdığında beklediği şeye kavuşacağını anladı. Alışkındı tokat yemeye. Sıkta yerdi üstelik. Ancak Chun Jin’in ki genele göre biraz daha acıtacaktı sanki. Kızın ufak elleri muhtemelen canını yakmayacaktı fazla. Ancak diğer kızlara göre farklı bir yeri vardı Chun Jin’in. Sorun buradaydı. Acıyan kısım bedeni olmayacaktı büyük ihtimal. Kızın eli kalkarken az önce bozduğu şu anı özlüyordu içten içe. Salak kafalı! Neden konuyu buraya çekmişti ki şimdi? Kıza sarılmak istiyordu tekrar. Başını omzunda hissetmek..Oysa şu an birkaç saniye önce hissettiği mutluluktan eser kalmamıştı. Pantolon yine sinir bozucu, Haru tekrar korkucuydu gözünde basitçe..Mutsuz bakışlarını kızın öfkeyle parlayan gözlerine çevirdi. Belki de şu tokat işini ertelese fena olmazdı.
Hızlı bir hareketle suratına inecek eli durdurdu nazikçe. Kızın bileklerini tutuyordu şimdi canını yakmamaya özen göstererek. Bir süre kızın gözlerine baktı ifadesiz bir yüz ile. Ardından hızlı bir hareketle dudaklarına götürdü dudaklarını..Kızın bileğini tutan eli gevşiyordu kızın dudaklarını keşfederken..Yuvarlak çerçeveli gözlükleri saçlarına karışarak kafasının üzerine doğru kalkmıştı kızın dudaklarını hissettiği sırada. Kareli kasketi düşmüştü kafasından..Yerdeydi şimdi ters olarak..Kızın bileğinde gevşeyen eli nihayet bileği bıraktığında nazikçe sardı Chun Jin’in belini dudaklarını ayırma gereği duymadan. Kızın dudakları keşfedilmeyi bekleyen bir yerdi ona göre. Görünüşe bakılırsa keşfetmekten bıkmayacağı bir yerdi aynı zamanda.

Ona nasıl tokat atacağını aklı bile almasa da elini indirirken onun tarafından durdurulduğunda içi rahatlamıştı biraz da olsa. Ona tokat atmayı hem istiyor, hem de istemiyordu. Bu yüzden kolunun onun elleri arasında olmasıyla kendisini biraz da olsa sakinleştirmeyi başarmıştı. Kollarını sıkmıyor olsa dahi canı acımıştı biraz. Onun bakışlarını üstünde hissettiğinde sakinleşerek onun yüzüne baktı. İfadesiz gelmişti bir süreliğine de olsa. Yüzü kızarıyordu tekrar ona bakarken. O kendisine yavaşça yaklaşmaya başladığında geri çekilmek istese de olduğu yerde kalmıştı. Onun dudaklarını dudaklarında hissettiğinde vücudunun nasıl yandığını anlatmak çok zordu. Kalbi normalden daha hızlı çarpıyordu. O kollarını yavaşça bıraktığında dahi kolları havada kalmıştı. Nasıl çekebilirdi ki? İlk defa öpüşüyordu birisiyle. İlk defa öpüştüğü kişi ise sevdiği adamdı. Mutluluk ile heyecan karışmıştı birbirine. Ne yapacağını bilmiyordu. Dudaklarını aralarken bile tereddüt etmişti onun dudağını ısırır mıyım diye. Sadece ona uyum sağlamaya çalışıyordu. Onun elini belinde hissettiğinde yavaşça yaklaşmıştı onun vücuduna. Eli istemsizce onun göğsüne doğru gitti. Ne yapacağını kesinlikle bilmiyordu. Ayrılmak istemiyordu onun dudaklarından. Bir saniye olsun onun öpücüğünden mahrum kalmak istemiyordu. Dizilerdeki insanların neden öpüştüğünü şimdi anlayabiliyordu. Çok farklı bir duyguydu tüm bunlar. Üstelik onun kokusu gerçek anlamda fazla hoşuna gidiyordu. Dizlerinin bağı çözülüyordu resmen, ayakta durmakta bile zorlanıyordu. Neden bu kadar heyecanlandığını bile anlayamıyordu. Bildiği tek bir şey varsa Min Soo' nun çok iyi öpüştüğüydü. Ya da Chun Jin ilk defa birisiyle öpüştüğü için çok iyi olduğunu düşünüyordu. Bir an duraksayarak ayrıldı onun dudaklarından. Ancak fazla geriye çekilmediği için hala onun kolları arasındaydı. " Peki ya kız arkadaşın?" ded saf ve meraklı bir şekilde ona bakarak. Sonuçta kız arkadaşını aldatıyor olmalıydı Min Soo. Bir kızın daha kendisi gibi olmasını istemiyordu.

" Peki ya kız arkadaşın?" diye sordu Chun Jin saf bakışları ile. Kız arkadaş? Min Soo bir süre neden bahsettiğini anlamaya çalışarak şaşkın bir ifade ile kıza dikti gözlerini. Ardından Haru’yu hatırlayarak gülmeye başladı istemsizce. Haru doğru ya. Sözde kız arkadaş Haru. Görünüşe bakılırsa şu sevgili numarası işe yaramıştı. İhtimal vermemişti aslında pek. Gothic ve ayin delisi bir kız ile çıkamayacak kadar korkuyordu o tarz şeylerden. İnsanların bu numarayı yemeyeceği üzerine uzunca düşünmüştü yapmadan önce. Haru’yu tatlı gösterme fikrini de hoş tehditlerle karşılamıştı kız. O anları hatırlayarak irkildi. Haru gibi kızlarla çıkamayacak kadar fazla seviyordu bedenini. Bir voodoo bebeğine kurban gitmek isteyeceği son şeydi . Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı şimdi kızın meraklı bakışlarına karşılık. Tekrar sarıyordu onu yavaş hareketlerle..Parmakları kızın saçlarında gezerken:
‘’O kızın sevgilim olduğunu düşünüyor olamazsın..’’ diyerek gülümsemesini büyüttü. Kaltaklar belki biraz ilgi alanına giriyor olabilirdi ancak Gothic kızlar kesinlikle tarzı değildi. Üstelik Haru ile ne yapacaktı ki? Mum ışığında tabutta mı sevişecekti? Düşüncesi bile onu ürkütmeye yetiyordu. Haru’nun odasına girmeye bile korkardı eskiden. Gözlerini Chun Jin’in gözlerinden kaçırırken mırıldandı:
‘’Haru benim..arkadaşım..Biz bilirsin.. arada sırada beraber çalıyoruz.’’
Ellerini bateri bagetleri tutarmışçasına salladı bir iki tur kızın ne demek istediğini anlaması için. Ardından omuz silkti. Chun Jin’e Haru’yu bu partiye sevgilisi rolünü oynaması için getirdiğini söylemek istemiyordu. Kızın konuyu derinleştireceğinden emin olamadığından konuşmayı başka bir yöne çekmeye karar verdi:
‘’Ya sen? Şu aşağı da yanında ki tip..Sevgilin miydi?’’ İster istemez surat asarak sormuştu soruyu. Sevgilisiydi muhtemelen zaten. Bu sebeple çocuğa direk ‘’tip’’ diye hitap etmek oldukça işine geliyordu. Kalabalıkta kim olduğunu seçememişti tam. Pek üstünde de durmamıştı aslında. O an için gözüne Chun Jin’in sevgilisi gibi görünmemişti büyük ihtimal. Oysa şimdi kim olduğunu bilmediği şu çocuktan nefret ediyordu içten içe. Ancak yüzüne yaydığı tatlı gülümseme bir maske gibi örtüyordu bu kıskançlığını. Gerçi kız arkadaşını aldatmış biri olarak kızın yeni erkek arkadaşından nefret etmesinin doğruluğu tartışılırdı elbet.

O kızın gerçekten de sevgilisi olduğunu düşünmüştü. Hangi insan bir erkeğin yanında durur ve onunla fazla samimi bir şekilde dans ederdi ki? Bunlar Chun Jin' e göre şeyler değildi. Bu yüzden açık ve net bir şekilde o kızı Min Soo' nun sevgilisi sanmıştı. Sonuçta onun sevgilisiz durmayacak birisi olduğunu düşünmüştü. Kendisinin durumu ise fazlasıyla farklıydı. Min Soo' yu unutmak için aceleci davranarak bir sevgili bulmuştu, üstelik hoşlanmadığı birisiydi. Buna rağmen onunla çıkmaya devam etmiş ve mutlu olmaya çalışmıştı. Ne yaparsa yapsın onun her davranışında Min Soo' yu arıyor olmasıydı birinci hatası. Chun Jin ise gerçekten sevmediği birisiyle birlikte olmayı sürdüremezdi. Şu ana mantık çerçevesinde baktığında sevdiği adamla birlikte olması için önünde hiçbir engel yoktu. Sevgilisini açıklaması gerekecekti şimdi. Üstelik Min Soo tarafından kıskanılmak bile hoşuna gitmişti her ne kadar dile getiremeyecek olsa da. Heyecanlanmıştı saçma bir kıskançlıktan dolayı. Onun kollarında olsa bile biraz daha yaklaşmıştı ona. Boyu kısa olduğu için başını kaldırarak bakıyordu karşısındaki çocuğa. Her an öpüşebilirlermiş gibi yakın duruyor olmalarına rağmen sadece konuşmaya çalışıyordu. " Şey... Evet... Ama sadece öylesine. Ciddiyim. Sana çok kızgın olduğum için kabul etmiştim. Ama ben... " dedi ve duraksadı başını eğerek. Sözleri yine birbirine girmişti gereksiz bir şekilde. Kalbi yine tatlı bir telaş içerisine girmişti. " Ben seni seviyorum. " diye mırıldandı başını kaldırırken. Onun dudaklarına bu kadar yakınken, onun nefesini yüzünde hissediyorken anlıyordu bir insanın nasıl aşık olduğunu. İlk defa tattığı bu duygudan ölene dek vazgeçmek istemiyordu. Bir erkeği mi kıracaktı şimdi onu terkederek? Bu Min Soo içinse yapacaktı. Kötü bir kız değildi kesinlikle. Ayrıca bir erkek nasıl terkedilir bilmese de yapacaktı, ilk işi bu olacaktı.

‘’Bende seni seviyorum’’ diye fısıldadı kızı iyice sararak. Bu olayın kapanmasına oldukça sevinmişti işin aslı. Ancak Chun Jin’in herhangi birini terk edebileceğini pek sanmıyordu. O kırılgan bir kızdı. Karşısında ki kişinin en ufak bir siteminde kendisini kötü hissederdi muhtemelen. Dudaklarını düşürerek kızın omzunu sardı. Chun Jin ile beraber inse fena olmazdı hani. Hem söz konusu tip olayı anlar hem de zorluk çıkmazdı. En azından öyle umuyordu Min Soo. Gerçi acil durum halinde aşağı katta bekleyen bir adet Haru vardı. Onu kullanabilirdi. Bir kız dahi olsa sahnede gitar parçalayan bir kızdı. Üstelik birinci elden bar kavgası deneyimleri olduğundan Min Soo’dan daha iyi dayak attığı da bir gerçekti. Yani herhangi bir kavga anında şartlar tamamen kendisinden yana olacaktı. Gerçi eleman Şu Yong Yoo dedikleri çocuk gibi olmadıkça gözünü korkutmazdı zaten. Parmakları kızın omuzlarından ellerine kaydı ve sıkıca kavradı minik elleri. Yüzüne tatlı bir gülümseme yayarak bakışlarını Chun Jin’e yöneltti:
‘’Hadi aşağı inelim o zaman..’’
Kızın elini bırakmadan yöneltti adımlarını merdivenlere doğru. Müzik iyiden iyiye coşmuştu. Yirmi dakika öncesine göre baslar bir hayli sarar olmuştu ikinci katı. Merdivenleri konuşmadan indi ancak kızın elini de bırakmadı. Zaten bu gürültüde konuşmaları pek mümkün değildi. Ana kata yaklaştıkça müziğin dozajı giderek artıyordu. Nihayet son basamaklara geldiklerinde kafasını kıza doğru çevirdi ve gülümsedi. Buradan el ele ayrılmaları muhtemelen içeride ki pek çok sıkılan işsize dedikodu kaynağı olacaktı. Ancak umursamıyordu o bu konuyu. Onun için önemli olan Chun Jin’i rahatsız edip etmeyeceği yönündeydi. Adımlarını tekrar hızlandırırken kızın sıkı sıkı tuttuğu ince elini bırakmadan yapay ışıklandırmanın yoğun olduğu ana kata giriş yaptı.

Az önce korkuyla çıkmıştı merdivenleri kız. Onu görmek bile istemiyor, ondan köşe bucak kaçıyordu. Şimdi ise tam anlamıyla aşk kumruları olmuşlardı bile. Zamanın nasıl tüm yaralara çare olduğunu anlayamıyordu. Ancak pişman değildi olanlardan tabii ki. Yapabileceği bir şey yoktu bu konu ile ilgili öncelikle. Seviyordu basbaya Min Soo' yu. Tek çaresi onunla birlikte olmaktı elbette. Yine de etrafındaki insanları kırarak yapmak istemiyordu bunu. O elini tuttuğunda tereddüt bile etmemişti onu takip ederken. Onun elleri çok sıcak gelmişti kıza, git gide kızarıyordu yüzü. Gerçekten yanında sevgilisi varmış gibi hissediyordu. İlk defa gerçek anlamda " sevgilisi" vardı sanki yanında. Yüzüne utangaç bir gülümseme yerleşmişti onu takip ederken. Aşağıya onun elini tutarak indiğinde birçok dedikoduya temel hazırlayacağının farkındaydı. Belki de kendisinin hakkında iki erkeği birlikte idare ediyor diyeceklerdi. Artık bu saçma sapan dedikodular umrunda bile değildi. Hoş, sadece gerçek olmayan arkadaşlarını kaybederdi bu dedikodular ile. Onlar da artık umrunda sayılmazdı. Onu takip ederken etrafına bakmadan edememişti. Fazlasıyla hoş bir partiydi, ancak burada kalmayacaklar gibi görünüyordu. Etrafındaki insanların bu ikiliye nasıl baktıkları gayet belli oluyordu yüzlerinden. Tüm okul biliyordu onların ayrıldığını. Şimdi ise barışmışlardı ve bunu onların gözüne sokarcasına el ele yürüyorlardı kalabalığın arasından. Min Soo' ya yaklaşarak konuşmaya başladı. " Hadi gidelim. " Onu elinden tutup çıkışa doğru yönlendirirken geride kalanlar pek umrunda değildi. Güzel bir parti olduğu gerçekti. Buna rağmen geride kalan iki haftayı telafi etmek için onunla vakit geçirmek istiyordu. Kapıdan dışarı çıktığında başı rahatlamıştı resmen. Yüksek sesten nefret eden bir insan olarak bir anda sakinleşmişti. " Nereye gidelim? " derken masumca bakmıştı sevdiği adama. Biraz fazla sevimli baktığı bir gerçekti.