[MODELLİK] DERS I

Vücudu kas katı kesilmişti.Hatta podyumda yürürken tam bir fiyasko olacağını da düşünüyordu.Acilen şu lanet stresten kurtulması gerektiğinin farkındaydı.Nefesini dışarıya verdi,no tension....Bacak bacak üstüne atmış Bay Hwan'ı izliyordu,podyumda şuan olan Kang Dae'ye dikkat kesilmiş durumdaydı.Çok inceliyor... Yanaklqrını şişirdi evet,sitem dolu bir ifadeyle camsız gözlüklerini çıkardı.Kenarına taktığı boncuklar az da olsa saçına takılmıştı,ama yine de saçını pek bozmadan kurtulabilmişti ondan.
Hızlıca ayaklandı.Sıra bende. Geciktirmenin pek de alemi olmadığının farkındaydı.Uzunca olan podyumun başlayış kısmına doğru yavaş ve düzgün adımlarla gitti,bir nevi alıştırmaydı bu.Taban sevinyesinden biraz yüksekçe olan podyuma çıktı,eteğini düzeltti.İyi durduğuna emin olmalıydı.Bay Hwan'ın dediklerini iyi dinlemenin verdiği bilmişlik ile yürümeye başladı yavaşça.Az topuklu,rugan sayılabilecek kırmızı ayakkabılar giymişti,sorun yaratmıyorlardı.Dik durduğuna emin olmak için her şeyi yapıyordu,kollarının bir o yana bir bu yana sallanmasını engellemişti.Bir adımını diğeri takip ediyorken uç kısma geldiğinde elini tam bel hizasına nazikçe koyup o ifadesiz suratına küçük bir tebessüm yerleştirdi.Ve geri döndü.Fazla topuklu giymediği için şanslı sayıyordu kendini.Bay Hwan'a baktı,gıcıklık ile dudağını kıvırmıştı.Her zamanki hali...Gülümseyrek yerine geçti,pek de kötü değildi.

Ellerini ense hizasında birleştirip olabildiğine gerindi.Ona dönen nazik diye nitelendirdiği kızların sitem dolu iğneleyici sözlerini duyabiliyordu.Alayla güldü.Umursamıyordu.Masanın üstüne bıraktığı telefonuna dokundu.Kaç dakika geçmişti,10-15?Bu kadar az vakit geçmesine rağmen oldukça sıkılmıştı.Şu 'normal' olarak gördüğü yürüyüşü sergileyip kendini dışarıya atacaktı.Avını bekleyen bir aslan edasıyla sarı saçlı kız podyumdan iner inmez yerinden kalktı.Diğerleri onu ayakta görünce yerlerinden kalkmaktan vazgeçip tekar yerlerine oturmuştu,bu iyidi.Hızlı adımlarla podyumun başına kadar gitti.Yükseltisine aldırmadan hemencecik çıkıverdi üstüne.Cebindeki ellerini dışarıya çıkardı.Saygılı görünmeye çalışmalıydı.O ifadesiz yüzü yine ona hakimdi.Bir model tam da böyle olmalıydı,yani o öyle düşünüyordu.Orta halli adımlarla yürümeye başladı.Normal yürüyüşüydü aslında bu.Uzun boyuna rağmen sendelememiyor,devam ediyordu.Dik duruşundan herhangi bir şüphesi yoktu.Yani ona göre tam puanlık bir öğrenciydi kendisi.Yani diğer derslerde olmasa bile modellik dersinde biraz geçeriydi.Onu izleyen bakışlara aldırmadan geri döndü,duraksama işi belki biraz kısa olmuştu,ama umursamadı.Tekar başladığı yere gelince podyumdan indi,ve sırasına yöneldi.Ön kapı yerine arka kapıyı kullanabilirdi çıkmak için.Hem böylece kimsenin dikkatini de çekmezdi.Memnun bir tavırla yerine oturdu.Sınıftan çıkmak için fırsat kolluyordu.