[# Dong Hyun's Home] now get up my love

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Kas. 10, 2012 4:09 am

Lee Ae Cha & Shin Dong Hyun

Her zaman olduğu gibi gene cuma okul çıkışı Dong Hyun'la birlikte kalmak için onun evine gitmişti. Evli olmamalarına rağmen onunla aynı yatakta yatmayı seviyordu. Onun yanı başında uyumayı. Herhangi bir tereddütü yoktu. Biliyordu, sevgilisi asla onun gizlice yada zorla bakireliğini almazdı. Ona güveniyordu. Bu yüzden onunla aynı yatakta yatmayı kabul ediyordu. Başını onun vücuduna koyarak uyumayı, onun nefeslerini teninde hissetmeyi. Her şeyi göze alsa da, ona güveniyordu işte. Sonucu ne olursa olsun...

Gördüğü kabusun ardından gözlerini açtı hızlıca. Terlemişti ve çok soluyordu. Derin bir nefes aldı. Elleriyle yüzünü sildi. Nede korkunç bir kabus görüştü. Ateş, kan, karanlık... Sanki dünyanın sonu gelmişti. Çevresindeki herkes ölüyor, yanıyordu. Tekrardan uzunca bir nefes aldı. Kafasını arkasına çevirmesiyle yüzüne kocaman bir gülümsemenin belirmesi bir oldu. Sevgilisi hala uyuyordu. Bebek gibiydi. Kıkırdadı. Onun yanına yaklaştı. Uyurken nede masumdu. Parmağını onun yüzüne götürdü ve narince dokunmaya başladı. Pürüssüz yüzünde eli kayıp gidiyordu. Dudaklarını sevgilisinin kulağına yakşatırdı. ''Dong Hyun'' Sesi fısıltıdan farksız çıkmıştı. Ama duyduğunu ümit ediyordu. Dudağını ısırdı. Yanında bağırsa bile kalkmayacağından emindi. Ağır bir uykusu vardı. Kolay kolay uyanmazdı. Kendisi de uyandıramazdı zaten. Çok büyük bir efor harcardı. Tekrardan gülümsedi. Sırtüstü yatan sevgilisinin ilk olarak saçlarını ellemeye, onlarla oynamaya başladı. Ama kalkacak gibi değildi. Ne yapmalıydı? Gıdıklamalı yada yatakta zıplamalı? Sevgilisi gıdıklanmazdı. Bu yüzden yatakta zıplamayı denedi. Bir insan neden bu kadar ağır uyurdu ki? ''Aish! Dong Hyun! Artık kalkmalısın! Gerçekten!'' çareyi bağırmakta bulmuştu. Ya sevgilisi uyanacaktı, yada yan komşu uyanacaktı. Ne? Hala daha uyuyan bir insanı nasıl kaldıracaktı? Hoş gece geç de yatmamışlardı. Neden uyanmıyordu ki? Sevgilisinin bacaklarının üstüne gelip onun kollarından tuttu. Onu öyle kaldıramayacağını biliyor olsa da, olağan gücüyle kendisine çekmeye çalıştı. Belkide rahatsız olup uyanırdı.

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Kas. 10, 2012 5:43 am

Haftasonu bir kez daha yerini okul günlerine bırakıyordu. Okul günleri demek erken kalkmak demekti Dong Hyun için. Ki Dong erken kalkmayı da sevmezdi. Her cuma günü yaptıkları gibi sevgilisiyle -Dong Hyun'ın- evine gelmiş ve haftasonlarını burada geçirmişlerdi. Yalnızca ikisi. Seviyordu bu yalnız zamanlarını Dong Hyun. Küçüklüğünden beri evde eğitim görmüştü. Bu yüzden sosyal açıdan pek becerikli biri değildi. Bu liseye gelmek ya da gelmemek umurunda değildi, ilk zamanlar. Babası onun dans kariyeri için en iyi fikir olduğunu söyleyerek yollamıştı Anyang Lisesi'ne. İlk başlarda burada ruh gibi dolaşıp gerekmedikçe göze batmıyordu-tabi dans derslerinden Mi Sun denen kızdan sonra en iyi dans eden olarak göze battığı kısım dışında-. Ama Ae Cha ile tanışınca onun kaderi olduğunu anlamıştı ve sonuçta sevgili olmuşlardı. Mutluydu hemde çok. Hem daha önce evde eğitim gördüğü için çok arkadaşı olmayışı bir yana sevgilisi de olmamıştı. Her şeyin ilkiydi Ae Cha onun için. İlk arkadaş, ilk aşk, ilk sevgili.

Bacaklarında hafif bir ağırlık ve kollarından çekilme hissi onu rüyalarından çekip çıkarmaya çalışıyordu ama Dong Hyun çok inatçı biriydi. Hele uykusu konusunda. Asla uyku sersemi olmayan biriydi ama uyanmazdı işte. Biliyordu onu uyandırmaya çalışan sevgilisiydi. Kaşlarını çattı ve kızı kendine çekip üstünde yatmasını sağladı. "Sabahın bu saatinde ayakta olmak yerine birbirimize sarılarak uyumayı denemeliyiz. Yarın bu şansı kaybedeceğiz. Okul." mırıldanarak konuşuyordu ve hala uyuyordu. Evet kontrollü biriydi Dong Hyun.

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Kas. 10, 2012 6:11 am

O sevgilisini değil, sevgilisi onu çekmişti. Kendini bir anda sevgilisinin üstünde buldu. Utanmıştı haliyle. Kıkırdadı. Kalkmaktansa sevgilisinin üzerine kurulmayı yeğledi. Kafasını onun omzuna dayadı. ''Bu fırsatı cuma günü de elde edebileceğini sende biliyorsun bende'' Gülümsedi. Soğuk havada, teni sımsıcak olmuştu bile. ''Ama açlıktan ölmezsek! Hadi ama Dong Hyun, ben gerçekten çok açım!'' ellerini yatağa dayayıp kalkmaya çalıştı. Ne kadar kalkmaya çalışırsa çalışsın, sevgilisi onu kendine daha çok çekiyordu. Pes etti. Sevgilisine ne kadar gücü yetebilecekti ki? Onun gücü yanında bir yaprak kadar güçsüzdü. Aynı bir yaprağın gövdesine tutunduğu gibi tutunurdu sadece. Derin bir nefes aldı. Yüzünün sevgilisinin yüzüne yaklaştırdı. Ne? Hala uyuyabiliyor muydu? Ne kadar da ağır uykusu vardı. Kaşlarını çattı. ''Nasıl hala uyuyabiliyorsun? Şimdiye kalkman gerekirdi.'' Haklıydı, bu kadar uğraşmadan sonra muhakkak kalkması lazımdı. Kim olsa kalkardı bu kadar çaba sonrasında. Yüzüne ifadesizce bir hal takındı. ''Kalkarsan, sana karşılığında öpücük vereceğim'' sesi fısıltıyla çıkmıştı. Cümlenin sonunda kıkırdadı. Kalkmasını umuyordu.

-test sağolsun kısa yazdırdı -,-

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Kas. 10, 2012 7:09 am

Kızın bütün söylediklerini duyuyordu ama gözlerini açmıyor ve ona kucak açmış bekleyen rüyalara doğru dalmaya çalışıyordu. Ama kız üzerinde kıpırdandıkça ve konuştukça bir türlü olmuyordu. Ama eğer biraz daha denerse uykuya dalabilirdi, hatta sevgilisini bile zorla uyutabilirdi. Ama sevgilisi de en az (!) onun kadar inatçıydı. Ki bu inatçılığını son sözleriyle ispatlıyordu. Kalkarsan, sana karşılığında öpücük vereceğim. Dong Hyun'ın gözleri istemsiz olarak birden açıldı. Yüzüne kocaman bir gülümseme koydu. Gülümsemek. Gülümsemesini sadece sevgilisine gösterirdi. Bu ilk başlarda kasıtlı yatığı bir şey değildi ama artık öyleydi. Çocukluğundan beri pek gülen biri değildi, ta ki Ae Cha ile sevgili olana dek. Bu yüzden gülümsemesini sadece ona sunardı. Kızın belini tekrardan sardı ve gözlerini kızın gözlerine kenetledi. Hala uykusu vardı ve mayışmış bir haldeydi. "Ama kısa bir öpücük olmayacak." dedi şımarıkça.

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Kas. 10, 2012 7:26 am

''Seni gidi koca şımarık şey'' Gülümsedi. Dong Hyun'un öpücükle kalkacağını bilseydi her zaman bunu uygulayabilirdi. Hoş, artık öğrenmişti. Pek kullanacağını sanmıyordu ama denemekten bir şey olmazdı değil mi? Sevgilisinin burnuna minik bir öpücük kondurdu. Sevgilisinin ellerinden kurtulmaya çalıştı. ''Hadi ama, öpücüğümü verdim, şimdi beni bırakmalısın'' Yüzü ciddi bir hal almıştı. Neresinden öpeceğini söylememişti sonuçta. Kalkmasına karşılık öpücüğünü verdiğine göre kendisini bırakmalıydı değil mi? Ama nafile. Sevgilisi onun kalkmasına halen izin vermiyordu. ''Pekala, pekala, pes!'' Bu sefer gerçekten de pes etmişti. Onun güçlü kollarının altından sıyrılamayacağının farkına varmıştı. Çabalayıp enerji kaybetmektense orada durmayı tercih etti. Lanet olsun ki gene sevgilisi kazanmıştı. Çabucak pes etmekten vazgeçmeliydi. Ama ona karşı çabalamak ona biraz aptalca geliyordu belkide.Ama onun karşısında ne zaman aptalca kalsa da, sevgilisi bunu önemsemiyordu. Yada kendisiyle dalga geçmiyordu. Dalga geçse bile -genellikle- sonunda ondan özür diliyor ve barışıyorlar. Attığı tripler uzun sürmezdi sevgilisine karşı. Sahi ya, ona en son ne zaman uzunca küsmüştü. Düşündü. Ona uzunca küstüğü bir zamanın olmadığını fark edince gülümsedi. Zaten sevgilisine uzunca küsecek zamanı bulamamıştı. Çünkü zamanlarının çoğunu gülerek geçiriyorlardı. Kendisine tamamen tüm özelliklerini gösteren birisiyle -özellikle gülümsemesini- nasıl olur da küserdi? Minik çocuk gibi saçmalıklar yaparak kendisini üzgünken mutlu etmeye çalışan birisine nasıl küsebilirdi? Yada ona tamamen tüm benliğini verdiği bir insana. Ona her şeyini verebilirdi. Vücudunu da, ruhunu da. Belki bu diğerleri için garip gelse de , yada ailesi tarafından kabul edilmese de. Hoş, ailesi bilmiyordu. Sadece annesi. Annesi de aslında biliyor sayılmazdı. Onunla çoğunlukla aynı evde kaldıklarını, hatta aynı yatakta yattıklarını. Bilmemeliydi zaten. Bilirlerse onu liseden alırlardı. Daha da kötüsü olabilirdi. Abisi öğrenebilir, iş abisinin ve Dong Hyun'un dövüşmesiyle sonuçlanabilirdi. Bunu ikisi de hiç mi hiç istemezlerdi.

Ne kadar süredir böyle yattıklarını bilmiyordu. Gözlerini açtığında hala sevgilisinin üstünde yattığını fark etti. Kafasını yavaşça sevgilisine doğru kaldırdı. Tamda tahmin ettiği gibi, hala uyuyordu. Gülümsedi. Sol eliyle belini yokladı. Sevgilisi çoktan ellerini belinden çekmişti. Bunu fırsat bilip kalkmayı düşündü. Yavaşça ayaklarını parke zemine koydu. Vücudunu tamamen sevgilisinin vücudundan ayırdıktan sonra ayağa kalktı. Sevgilisinin kalın dudaklarına minik bir öpücük kondurdu. Mutfağa gidip kahvaltı hazırlamalıydı. Acıkmıştı. Arkasını dönüp kapıya doğru adım attığında, birinin onun kolundan tuttuğunu hissetti. Kolunu ne kadar çekmeye çalışsa da, kolunu kurtaramayacağını fark etti. Arkasını döndüğünde sevgilisinin onun kolunu tuttuğunu gördü. Uyumuyor muydu? diye düşündü. Kafasını sevgilisinin yüzüne çevirdiğinde gözlerinin açık olduğunu fark etti. Siniri bozulsa da, onun gülen suratına bakmak tüm sinirini yerle bir etmişti. Yah! Ne zamandan beri uyanıksın sen!

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Kas. 17, 2012 8:22 am

Sevgilisinin sonunda pes etmesine zafer gülümsemesiyle karşılık vermişti tabi kıza göstermeden. Bir süre sonra kendisi üzerine de ağırlığını koyan uykusuna teslim oldu. Kucağındaki kızın ağırlığı yok gibi geliyordu ona. Uykuyla uyanıklık arasında bu kıza daha iyi yemekler yedirmeliyim, diye düşünürken uykuya daldı. Üzerindeki hareketlenme sayesinde gözleri hafifçe açıldı. Uykuyu çok severdi ama uykusu hafif biriydi. Küçük bir şeyde uyanabilirdi. Yüzüne değen saçlarda çekilince gözlerini iyice açtı ve sevgilisini yatakta otururken gördü. Hala uyumak istiyordu. Kız tam kalkacakken kolunu tuttu. Sevgilisi kolunu çekmeye çalıştıkça Dong Hyun'un yüzüne gülümseme iyice yerleşiyordu. Başını hafifçe çevirip komidinin üzerindeki saate baktı. 11.45 Normalde bu saatte hala uyuyor olurdu ama sevgilisi erken kalkmayı seven biri olduğundan beri bu kadar uzun uyumaları bir ilkti. Kalkma vakti Dong Hyun. Sevgilisi yüzünü kendisine çevirirken asık olan suratına karşılık Dong sevecence gülümsedi. Tabi hiç bir kıza -insana diyelim- göstermediği o tatlı gülümsemesi sevgilisinde gayet iyi işe yarıyordu.

Kızın hafif bağırması üzerine onun bileğini bıraktı ve eliyle yorganı çenesine kadar çekti. Dudaklarını sarkıttı ve küçük bir çocuk gibi "Bana böyle bağırırsan korkudan kalkamam ki!" dedi. Ne kadar şirin kızlar hoşuna gitse de asla aegyo yapamayacak bir yapıya sahipti Dong Hyun. Ae Cha'ın yanında hariç. Bu kız onu tamamen değiştirebiliyordu, ya da onun yanında rahatça davranabiliyordu. Onunla beraber olmayı bile çok seviyordu Dong Hyun. Sevgilisinin yumuşayan yüzüne bakıp yorganı üzerinden attı. Biraz daha yatmaya devam ederse Ae Cha onu döverek yataktan çıkarabilirdi. Yatakta oturdu ve karşısında dikilen kıza baktı. "Evde kahvaltılık hiçbir şey kalmamış. Gel iki sokak ötedeki markete gidip alışveriş yapalım öyle yemek hazırlarız." dedi, parmaklarını dağılmış saçlarını düzene sokmak için kullanırken. Sabah yürüyüşü yapmak iyi gelecek ve uykusunu alacaktı. Küçüklükten kalan bir şeydi. Babasıyla dans pratiği yapmadan önce dışarıda yarım saat koşarlardı. Gittikçe babama benziyorum.

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Kas. 17, 2012 8:48 am

Aynanın önündeki masadan tokasını alıp turuncu saçlarını topladı. Sevgilisi konuşuyordu ama şu anda onu dinlediği pek fazla söylenemezdi. Aynanın önüne geçmiş, saçlarına bakıyordu. Saçları neredeyse 8 aydır turuncuydu. 8 ay önce saçlarını eski sevgilisi yüzünden turuncuya boyatmıştı. Sahi ya, nereden gelmişti o aklına. Dong Hyun'un yanında böyle şeyler düşünmemesi gerekirdi. Gerekiyordu da. Aynanın karşısında hala saçlarına bakıyordu. ''Saçlarımı kahverengiye boyatmalı mıyım?'' Ağzından kaçırdığı cümleyi duyduktan sonra eliyle ağzını kapattı. Salak! Olmadık yerde nelerden bahsediyorsun! Elini ağzından çekip vücudunu sevgilisine doğru çevirdi. Konuyu değiştirmeliydi. En kısa sürede.
Oturduğu yerden kalkıp sevgilisinin yanına gitti. Yatağın üstüne iyice yerleşti. Kafasını sevgilisinin omzuna koydu. Boşluğa bakar gibi dalmıştı öylesine. ''Gerçekten, evde hiçbir şey yok mu?'' diye mırıldandı. Sabahları dışarı çıkmak, böyle havada yürümek yada dışarıda alışveriş yapmak taraftarı değildi aslında. Günün bu saatlerinde ya okulda olurdu yada kitap okurdu. Ama artık sevgilisine göre hareket etmeliydi değil mi? Onun için yapmalıydı. Sadece onun için. Kafasını kaldırıp Dong Hyun'un yanağına kocaman bir öpücük bıraktı. ''O zaman hemen giyinip markete gitmeliyiz. Gerçekten çok açım'' Gerçekten de acıkmıştı. Bu kadar geç saatlere kadar yemek yememeye alışkın değildi. Yurtta sürekli erken kahvaltı yapılırdı ve yemekleri kaçırınca aç kalırdı. Aç kalmak ona göre değildi bir takıma. Sevgilisinin kalın dudaklarını hafifçe ısırdı. ''O kadar açım ki, seni bile yiyebilirim.''

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Kas. 24, 2012 3:57 am

Sevgilisinin kolundan tuttuğu gibi yatak odasından çıkardı ve montlarını astıkları yere getirdi. Sevgilisinin montunu aldı ve küçük bir kız çocuğunu giydiriyormuş gibi giyindi. Kızın şaşkın bakışları arasında kendi montunu da giyip arabanın anahtarıyla, evin anahtarını cebine koydu. Kızın omuzuna koluna atıp merdivenlerden indirdi. İkisi de pijamaları ve renkli montlarıyla sevimli ve çılgın bir çift görüntüsündeydiler. Hoş her zaman çılgın olmasalar da kendi içlerinde sevimli, dışarıdan seksi bir çiftlerdi. Arabaya bindiklerinde sevgilisinin kızaran yüzünü ve koltuğa gömülüşünü izledi bir süre. Daha arabayı çalıştırmamıştı. Kızın üzerine eğildi ve emniyet kemerini takarken kızın gözlerine çapkınca bakıyordu. "Yanında ben varım. Ben varken diğer insanları umursamana gerek yok. Bırak rezil olacaksak beraber rezil olalım ve gülelim." dedi. Zaten konuşmayı çok sevmeyen bir yapıya sahipti, konuştuğundaysa ağzından güzel kelimeler çıkardı. Aslında her şeyin çoğuna sahip olsa da azını kullanan bir çocuktu Dong Hyun. Gülümsemesi bile kızları krize sokarken, gülümsemeyi sevmezdi -sadece Ae Cha'ya gülümserdi-. Konuşarak büyük bir topluluğu yönetebileceğine rağmen çok konuşmazdı -sadece Ae Cha ile sarhoşken-, mükemmel dansıyla istediği ajansa girebilecekken o sadece model olmak isterdi.

Kızın yüzüne gülümseme yayılışını ve sırtını dikleştirerek oturuşunu izledi ve o da gülümsedi. "İşte böyle." göz kırptı ve kendi kemerini taktı. Arabayı çalıştırıp markete doğru sürdü. Markete geldiklerinde arabadan indiler ve birbirlerini -omuzdan- ite ite, oyun oynayarak markete girdiler. İstikamet bütün reyonlardan istediklerini almaktı. Eğlence zamanı.

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Kas. 24, 2012 4:33 am

Marketten içeri girdiklerinde herkesin onlara baktığından emindi. Vede görebiliyordu. Hangi insan, üstünde pijamaları olan ve çılgınca hareket eden bir çifte bakmaz ki? Aklına Dong Hyun'un arabada dedikleri gelmişti. "Yanında ben varım. Ben varken diğer insanları umursamana gerek yok. Bırak rezil olacaksak beraber rezil olalım ve gülelim." Haklıydı. Sevgilisinin yanındaydı vede güvendeydi. Onun yanında olduktan sonra rezil olmanın yada gülünç duruma düşmenin hiçbir önemi yoktu. Rezil oldularsa bile önemsememeliydi. Onlara bakanları umursamamalıydı. Zaten sevgilisi de bunu dememiş miydi? Her zamanki gibi gene haklıydı.
Marketin sağında dizili olan market arabalarından birini aldı. Sürerek yaklaşık yirmi adım uzağında olan sevgilisinin yanına gitti. Market arabasının mermer zeminde sorunsuz gitmesine sevinmişti. Ne zaman alışverişe çıksa market arabasının tekerlekleri sürekli zeminde ses çıkarıyor vede onu rahatsız ediyordu. Şuan onu rahatsız edecek hiçbir ses duymaması hoşuna gitmişti. Sevgilisinin yanına geldiğinde, onunda market arabası almış olduğunu gördü. ''Sanırım birimiz market arabasını bırakmalı'' Gözlerini sevgilisine dikti. 2 tane market arabası fazlaydı sanki. 1 tanesi yeterdi değil mi? O kadar çok şey almayacaklardır elbette. Sadece kahvaltılık alacaklarını düşünüyordu. ''Bence gerek yok'' Gülen sevgilisine baktı. Ha? Gerek yok muydu? Ne yapacaklardı ki 2 tane market arabasıyla. Konuşmak için ağzını açıp, sevgilisinin sesini duyarak ağzını kapaması bir oldu. ''Süt reyonunun oraya son gelen ceza alır'' demesiyle sevgilisinin arabayla birlikte koşması bir oldu. Ha? Yarış mı yapacaklardı? Hah, şimdi anlamıştı işte. Kafasına dank etmesiyle birlikte sevgilisinin arkasından koşması bir oldu. ''Hey! Hile yapıyorsun'' En azından başlarken 3'e kadar saymasını beklemişti. Yada başla demesini. Yada kendisinin önce başlaması gerekirdi. Koşmayı seven biri değildi ve koşmaktan nefret ederdi. Sevgilisinin onu yeneceğinden emindi. Vede ceza alacağından. Sahi, ne cezasıydı bu? Gerçekten merak ediyordu. Ama merak etmenin sırası değildi pek. Hızlı koşmalıydı.
Nefes nefese kalmış bir şekilde reyonun orada durdu. Yüzü kıpkırmızı olmuş, saçları dağılmıştı. Ellerini market arabasının sapından çekerek saçlarını düzeltti. Etrafına baktığında sevgilisinin ondan önce geldiğini gördü. Ahh! Ceza sırasıydı.

tarafından **Shin Dong Hyun** Paz Kas. 25, 2012 7:26 am

Market arabalarını yarıştırmak aklında yoktu, sevgilisininde önünde market arabasıyla kendisine yaklaştığını gördüğünde muzipçe gülümsedi ve yarışmayı başlattı. Tabi ki hile yaparak kazanmıştı ve tabi biraz da hızlı koşmasını buna katarsak. Ceza vermesi gerecekti ama ne vermesi gerektiğini düşünmemişti. Aklına bir çılgın fikir daha geldi. Kollarını market arabasının sapına dayadı ve kaşlarını çatmış sevgilisine baktı. "Şimdi yarışmayı düzene koyalım. Bu sefer sen kaybettin ve ceza olarak 10 şişe süt koymalısın arabana. Bir sonraki yere geç kalan da oradan 10 paket yada şişe ne varsa ondan alacak. Bu böyle devam edecek ve arabası ilk dolan kaybetmiş olacak. Vee kaybeden kazananın istediğini yapacak." Evet sevmişti bu oyunu. Hızlı koşmayı çok iyi başardığı için şimdiden kendisini kazanmış sayıyordu. Tabi sevgilisi de bunun farkında oluğu için "haksızlık bu!" nidaları atarken Dong Hyun doğruldu kızın arabasına on şişe süt koydu. Kendi tarafına geçerken sevgilisinin "Makarna reyonuuuu!"diye bağırmasıyla kızın yanından ışık hızında geçmesi bir oldu. Dudaklarından hızlıca çıkan kahkahayla kızın peşinden koşmaya başladı. Heyecandan marketin reyonlarını karıştırıyordu. Yanlarından geçen insanların onlara azarlayıcı bakışlar atmasını umursamıyor ve çalışanların ya da müdürün onları kovmamasını umuyordu. Makarna reyonuna geldiğinde ilk defa kendiliğinden koca bir gülümseme yüzüne yayıldı. Zafer gülümsemesi. Ta ki sevgilisi boynuna atlayana kadar. Arkasını dönerken Ae Cha, Dong Hyun'ın boynunu bıraktı ve dil çıkardı. Cevabı anlamıştı. Bu sefer kaybeden o olmuştu. Kız sevinç içinde hoplayarak on paket makarnayı somurtan surat Dong Hyun'ın arabasına yerleştirdi. Sıra Dong Hyun'daydı. Kız ona koşmaya hazır bir şekilde bakıyordu. Düşündü. "İlk önce çikolata reyonundan beş tane farklı çikolata alınacak, sonra da kahvaltılık gevrek bölümünde buluşulacak." daha cümlesini bitirmeden Ae Cha koşmaya başlamıştı bile.

RP Out: Eve gönderecektim bunları ama aklıma böyle bir oyun geldi. Bir kere daha yazarsın burada bir şey sonra eve yollarım bunları. Very Happy

tarafından **Lee Ae Cha** Ptsi Kas. 26, 2012 3:42 am

Bu oyunu sevmişti aslına bakılırsa. Koşmayı ne kadar sevmese de, yada etrafındakilerin alaycı bakışı karşısında utansa bile, ilk defa sevgilisini geçmek ve 0-1 olan durumu 1-1 yapmak onu fazlasıyla mutlu etmişti. Şimdiyse durumu 3-1 yaparak sevgilisini yenmek istiyordu. Belkide sevgilisini yenerse tüm gün onunla oynardı, yada başka bir şey. Ama emin değildi. Kazanacağını pek sanmıyordu. Sevgilisinin atletik sayılan vücuduyla kendi vücudu arasında çok fark vardı ve koşmaya pek elverişli değildi bedeni. Ama sevgilisiyle skoru eşitlemek belkide kendisini motive etmişti. Ve daha enerjik hissediyordu kendisini. Her sabah yapmak güzel fikir olabilirdi belkide.

Market arabasındaki 10 şişe sütle koşmak pek kolay olduğu söylenemezdi. Kutuların ağır olması ve 'düşüp dökülecek' hissinin verdiği korkuyla pek koşmak kolay görünmüyordu onun için. Ama emindi, kazanabilirdi. Çünkü çikolataya fazlasıyla aşıktı ve çikolataların bulunduğu reyonu adı gibi bildiğinden emindi. Ama heyecandan her şeyi unutması çok uzun sürmemişti. Olduğu yerde durdu ve etrafa bakındı. ''Hay aksi! Neredeydi bu reyon?'' diye düşünürken, ellerinde çikolata olan küçük çocuğu gördüğünde, reyonun o tarafta olduğunu tahmin etti. Hızlıca o tarafa koştu. Sonunda ''cennet'' diye adlandırdığı reyona gelmişti bile. Bir çikolata aşığı olarak reyonun yerini unuttuğu için kendisini aptal gibi hissediyordu. Market arabasında yan yatmış süt kutularını düzelttikten sonra etrafa baktığında sevgilisinin çoktan orada olduğunu gördü. Dudak büzdü ve sevgilisinin yanına gitti. Zafer gülüşüyle gülen sevgilisi fazla mutlu görünüyordu. Durumun 1-2 olması her ne kadar içini burksa da sevgilisini gülerken görmek güzeldi. Market arabasını sevgilisinin yanına bırakıp çikolatalara yöneldi. Cennette gibiydi. Gözleriyle seçtiği çikolataları eline aldı. Sadece 5 tanecik miydi? 6 olmaz mıydı? Sevgilisine küçük bir çocuk gibi baktı. Belki masum bakarsa 6 tane alabilirerdi değil mi? Bir çikolata sever için az gelmişti. Sevgilisine baktığında kafasını hayır anlamında salladığını gördü. Hayal kırıklığına uğramışçasına 5 çikolatayı kendi sepetine koydu. Sırada ne vardı? Hah, mısır gevreği reyonu. Belki bunu kazanırsa durum berabere kalırdı. Yada, kaybeder ve gün boyu sevgilisinin isteklerini yapardı. Büyük bir ihtimal uyur diye düşündü. Elinde değildi böyle düşünmemek. Uykuyu seven bir insandı sevgilisi vede %45 ihtimalle uyurlardı. Kafasını salladı. Etrafa baktınınca sevgilisinin ilerlediğini gördü. Hey! ne zaman başlamışlardı yarışa? ''Hey!!'' diye bağırdı. Bağırsa ne çıkardı ki? Son sürat koşmaya başladı. Belki bir umut olur da kazanabilirim diye düşündü. Hızlıca reyonların arasından geçti. Sevgilisi gözden kaybolmuştu. Anlamıştı ki, kaybetti. Kahvaltılık gevreklerinin olduğu reyona geldiğinde tahmin ettiği gibi oldu. Sevgilisi oraya gelmiş, kendisini bekliyordu. Büyük bir hüsran yaşıyordu sanki. Dudaklarını bükmüş, sevgilisinin yanına doğru ilerledi. Sevgilisi zafer gülüşü yapıyordu adeta. Sevgilisinin yanına gittiğinde, kocaman ve sulu bir öpücükle kendisine geldi. Sevgilisi kolunu omzuna atmış duruyordu. Onun bu mutlu hallerini görmek gerçekten güzeldi.

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Ara. 01, 2012 8:46 am

Oyunu açık ara farkla kazanmıştı ve sevgilisinin arabası dolmuştu. Kızın arabasındakileri yerlerine koymasına yardım ederken sürekli kıkırdıyordu. Kendi arabasındaki gereksizleri koymuştu ve geri kalanını satın alacaktı ama Ae Cha'ın arabasındaki çoğu şey kaybettiği için ceza olan şeylerdi ve şimdi onları yerleştiriyorlardı. Ayağına basılmasıyla gülmekten kısılmış gözleri açıldı ve dibinde ona kızgınca bakan sevgilisine baktı. Uzun parmaklarını Ae Cha'ın saçlarına götürüp aralarında gezdirirken diğer eliyle kızın belini yakalayıp kendine çekti. Yüzündeki çocuksu gülümseme yerini çapkın smirk gülümsemeye bıraktı. "Kaybettin ve cezanı çekeceksin." dedi ve kıza eğilip dudaklarına yavaşça bir öpücük bıraktı. Nazik ama tutkulu. Kızdan bir adım uzaklaşıp kendi market arabasına yaslandı. Tek kaşını kaldırıp "Cezan bu değildi. Bu verdiğim öpücük benim ödülümdü." dedi ve eye smile sergiledi. Çok az yapardı bu gülümsemeyi. Ae Cha'a arkasını dönüp arabasını itiklemeye başladı. Ae Cha'ın arabası da boşalmıştı. Dudaklarında ıslık ve ritim tutarak kasaya doğru ilerliyordu. Keyfi yerindeydi. Koluna nazikçe bir kol uzandı ve girdi. Başını yana çeviridğinde Ae Cha koluna girmiş ve başını da koluna yaslamış görünce daha bi mutlu oldu. Yarım saat önceki aceleci ve heyecanlı anların ardından yumuşak ve sakin şekilde dolaşmaları Dong Hyun'ın içine huzur yerleştirmişti. Market arabasındaki kendi arabasına yerleştirip arabaya yerleştiler ve eve doğru huzurlu bir yolculuk başladı. Sırada eğlenceli bir kahvaltı hazırlama savaşı vardı.

tarafından **Lee Ae Cha** Paz Ara. 02, 2012 5:34 am

Sevgilisine yenildigi icin uzgundu. Vede daha fazla cikolata alamadigi icin. Haksizlikti bu! Sevgilisine gore vucudu sıkıydı ama spor yapmazdi. Bu yuzden kosu konusunda fazla beceriksizdi. Durumu 1-3 olmasyla bunu tekrardan kanitlamis oldu. Her ne kadar yenilse de alacagi cezayi merak ediyordu. Ama Dong Hyun'un kendine verdigi odulden bahsetmiyordi bile. Bence bu odul ikisinindi. Hangi insan kisa ama tutkulu bir öpücuğü ceza sayabilirdi? Aksine bu bir oduldu. Kim bu tutkulu bir opucuge hayir diyebilirdi ki? Sacmalik olurdu. Sevgilisinin kalin dudaklari, kendi dudaklarinda hissettiginde elinde olmasada daha fazlasini istiyordu aslinda. Ne zaman sevgilisi onu öpse hormonlari cosuyor ve dahasini istiyordu. Fakat daha bakireydi ve bakireligini korumaliydi. Hem daha bunlari dusunmek icin daha erkendi. Arabaya bindi, koltuga iyice yerlesti ve kemerini takti. Sevgiliside arabaya yerlestirdiken sonra konusmaya basladi. "Bana hangi cezayi vereceksiniz Dong Hyun bey?" gulumsedi. Cezasini gercekten merak ediyordu. Tahmin ettigi seylerden olabilirdi. Aksama kadar uyuyabilirlerdi, dans edebilirlerdi yada en kotusu spor yapabilirlerdi. Ama oncelikle kahvalti yapmalilardi. Cunku cok acikmisti. Bu kadar gec kahvalti yapmaya aliskin degildi. Kafasini sevgilisine cevirdi ve yanagina kocaman bir opucuk birakti.

tarafından **Shin Dong Hyun** Paz Ara. 16, 2012 8:12 am

Arabaya binip eve doğru yol alırken sevgilisinin sorusunu duydu. Bilmiyordu hangi cezayı vereceğini. Düşünmemişti. Canı sadece çılgın bir şey yapmak istemişti ve yapmıştı. İlk defa. Şimdilik cezadan önce kahvaltıyı düşünüyordu. Eve girdiklerinde ellerindeki poşetleri tezgaha koydu. Tezgaha yaslandı ve sevgilisin yanaşmasını bekledi. Ae Cha'ın kendisine yaslanması ve çenesini göğsüne dayamasıyla kıza aşkla baktı. Bayılıyordu ona. Kollarını üzerine yaslanmış kızın sırtına koydu. Ceza olarak kahvaltıyı ona hazırlatıp kendisi uyuyabilirdi ama o zaman eğlencesi kaçardı. "Tamam kahvaltıyı birlikte hazırlayacağız ama temizlemeyi sen yapacaksın. Ayrıca bulaşıkları elinde yıkayacaksın, makineye yerleştirmeyeceksin." Evet cezayı bulmuştu. Hatta kız bulaşıkları yıkarken onunla biraz daha eğlenme planları yapmıştı, bulaşık köpüğünu kızın yüzüne bulaştıracaktı falan. Sevgilisinin kaşılan kaşlarından korkmuş gibi yapıp ilk önce kızı doğrulttu sonra kendisi de doğruldu ve tezgahın arkasına geçti. Kendisinin en iyi yaptığı şey omletti ve tavayı çıkardı. Tabiki omlet yapacaktı. Sevgilisinin ne yapacağını merak ediyordu. Belki yemek yarışı da yaparlardı. Seviyordu bu komik zamanlarını. Seviyordu Ae Cha'ı.

tarafından **Lee Ae Cha** Cuma Ara. 21, 2012 6:09 am

Ah, hadi ama! Temizlik yapmaktan nefret eden birine boyle bir ceza verilmezdi ki! Daha baska bir ceza olamz miydi? Gec saatlere uyumayi tercih edebilirdi. Ama bulasik? Su an evden kacmayi istiyordu ama once kahvalti etmeliydi. Cok acikmisti. Yapacagi sey her sabah oldugu gibi mısır gevregi yemekti . Sevgilis ise kendisne omlet yapiyordu. Ona uzun bir sure bakti. Gercekten omleti iyi yapiyorsu. Tadinin iyi olacagi hakkinda her turlu iddiaya girerdi. Yumurtayi duzgunce kirmadi bile bir mucizeydi. Bir cok erkek -ozellikle eski sevgilisi- yumurta bile kirmazdi. Yumurta... NE! YUMURTA Mİ! Dong Hyun! Tam bir pisliksin. O yumurtali kaseyi ve tavayi asla yikamam! Hadi oradan! Onu ellemezdi bile. Yuzunu eksitti ve sevgilisne kizginca bakti. Dong Hyun! Tam bir pisliksin. Yumurtali olan bulasklarini ellemem! Neden send benim gibi misir gevregi yemiyorsun? sevgilisi gulmustu. Torbaya uzandi ve misir gevreginin utusunu yirtarak acti. Dolaptan aldigi kucuk kasenin icine biraz koydu ve birazcik sut ekledi. Sevgilisinin ona baktigini gordu. O kuş kadarcik seyle doyacagini mi saniyorsun? kendisne garip garip bakiyordu. Onundeki kaseye bakti. Bu onun icin fazlaydi bile. Hey! Bu vucudu spor yamadan korumak ne kadar zor biliyor musun! cekmeceden kasik alip kasenn icine koydu ve masaya yoneldi. Kaseyi masanin uzerine birakti ve sevgilisinin yanina dondu. Hala pismemis miydi omlet? Ona bakti. Sevgilisinin Bitti. demsiyle masanin yanina gelip sandayeye oturdu. Gercekten acikmisti. Cok gecmeden sevgiliside masadaki yerini aldi. Onun baslamasini beklemeden misir gevregine yumulmustu bile. Cok gecmeden yemegini bitirmisti. Sevgilisi ona saskinlikla bakiyordu. Gercekten doyduguna emin misn aşkım? Doymustu ve buna emindi. Sabahlari cok yemegi sevmezdi. Bunum acisinida ogle yemeginde abur cubur yiyerek cikarardi. O yuzden duzenli beslenme aliskanligi sıfırdı. Fakat hala vucudunun sıfır beden olmasina sasiriyordu. Dudaklarini sevgilisine yaklastirdi azicik. Doymus olabilirim ama bu seni yemeyecegim alamina gelmez Dudaklarini sevgilisinin dudaklarinin yanina goturdu. Fakat kokladigi kokuyla geri cekilmesi bir olmustu. Ama bu is sen yemegini yedikten ve dislerini fircaladiktan sonra yapabilirim Yumurtadan nefret etmisti.

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Ara. 22, 2012 5:19 am

Eline koz geçmişti. Dudaklarını yaladı ve ayağa kalktı. Yüzünde sapıkça bir gülümseme vardı ve kollarını açmış sevgilisine doğru ilerledi. "Amaaa ben seni şimdi öpmek istiyorum." Dudaklarını öne uzattı ve gözlerini hafifçe kapatarak kıza doğru bir kaç adım daha attı. Sevgilisinin çığlıklarını duydukça dudakları daha bir kıvrılıyordu. Ayağının altındaki halının çekilmesiyle kendisini popo üstü yerde buldu. "Avv! Acıdı ama!" gözlerini açıp karşısında kıs kıs gülen kıza baktı. Tek kaşını kaldırdı ve ellerini yere dayadı. "Masum bir öpücük isteyen çocuğu kızdırdınız madam! Şimdi cezanız ikiye katlandı." Hızla ayağa kalktı ve Ae Cha'a doğru bir hamle yaptı. Ama kız kaçmayı başardı hemde kolunun altından kaçırmıştı Dong onu. Arkasını döndü ve tezgahın arkasına geçmiş sevgilisine sırıttı. "Seni yakalamayacağımı sanıyorsun prenses. Evin içindeyiz ve senden daha hızlı koşuyorum." Haklıydı ama sevgilisinin de bir avantajı vardı. Dong'tan kısa olmasıyla onun elinden kolayca kaçabiliyordu. Anlaşılan bütün gün oyunlar oyanarak geçireceklerdi. "Seni öperek boğduğumda sonra da bulaşıkları yıkamak zorunda olacaksın sevgilim."

tarafından **Lee Ae Cha** Paz Ara. 23, 2012 7:01 am

Yaptigi hareketle sapik bir canavar yarattiginin farkina varmisti. En azindan bulasiklari yikamasi ertelenmisti. Ertelense bile yumurtali bir opucuk ve bulasik istemiyordu. En azindan kacma konusnda avantajliydi. Dong ne kadar hizli koşsa da -ki bu kanitlanabilir bir durum- boyunun kisa olmsi sayesinde elinden kolayca kurtulabilirdi degil mi? Güldü. "Yumurtali bir bulasik ve opucuk istemiyorum!" yumrtadan nefret etmisti. Sevdigi seyler listesini duzeltmeliydi. Yumurta kesinlikle nefret ettigi seyler listesine gidecekti. Koca evde yakalamac oynayacaklardi. Dong'un avantaji fazlaydi. Hizli kosuyordu, gucluydu vede bu ev onundu. Evdeki her seyin yerini biliyordu ve her seyi kolaylikla bulabilirdi. Son olarak cekiciydi. Ayakalayamasa bile bile kendisini bastan cikarabilirdi. Ama kendi avantaji vardi. Kisa boyluydu. Kolayca saklanabilirdi. Yada onun kollarindan kurtulabilirdi... Kendisine yaklasan Dong'u fark edince kisa bir ciglik atti ve bangonun arkasindan cekilerek merdivenlerden hizlica cikti. Kendini ikinci kata atti. Nereye saklanabilirdi? Tuvalet! Ah dogru ya. Oraya saklanbilirdi. Kosarak tuvalete girdi ve arkasindan kapiyi sessizce kapatarak kilitledi. Guvende sayilirdi. Derince nefes aldi ve rahatlamaya calisti. Ayak seslerinden onun geldigini anlayabiliyordu. Kapıda duydugu yumruk sesleri de bunu dogruluyordu. "Ae Cha! Ac kapiyi!" Seslice guldu. Kapi kilitliydi ve acmasi mumkun degildi. "Hah! Simdi beni yakalayamazsin!" Sesinde alayci bir ton vardi.

tarafından **Shin Dong Hyun** C.tesi Ocak 05, 2013 2:28 am

Ae Cha'ın merdivenlerden koşarak çıkışını izlerken apartmanın iki dairesini de birleştirmemeliydim. Bak şimdi ne kadar zorlanıyorum, diye düşündü. Sabah kahvaltıyı da tam yapamamışlardı ve yine oyun oynuyorlardı. Eğer kızı yakalarsa bir güzel öpecek sonra yemeğine geri dönecekti. İnat işine dönmüştü bu iş ve Dong inatçının önde gideniydi. Sevgilisinin tuvalete kapandığını görünce kapının önüne geçti. Kapıya birazcık vurdu ve kapıyı açmasını söyledi. Tabi içeriden kızın gülme sesleri geliyordu ve açmayacağını da söylüyordu. Zaten açmayacağını biliyordum. Biliyordu Ae Cha'da aynı kendisi gibi inatçıydı ve iki inatçının işi zordu. Dong başınmı duvara dayadı ve düşündü. Şimdi kapıyı zorlayamam ama burada beklemek de sıkıcı biliyorum Ae Cha çıkmayacak. Ne yapabilirim ne ne?? Dudağının kenarı hafifçe yukarı doğru kıvrıldı. Aklına bir plan gelmişti. Karnı guruldayınca "Biraz daha sabretmelisin. Bu savaşı biz kazanacağız." diye fısıldadı karnına. Parmak uçlarında koridorun solundaki odaya gitti. Orası Dong'ın koymak için bir yer bulamadığı yarısı boş odaydı. -evde ki çoğu odayı kullanmıyordu zaten- Kenardaki rafların üzerinde su tabancaları, boya tabancaları ve daha bir sürü oyun tabancası vardı. Ae Cha'ın içinde bulunduğu tuvalete doğru baktı ve sırıttı. İşimi halledene kadar oradan çıkma bebeğim. Yeşil ve mavinin üzerinde farklı desenler oluşturduğu büyük su tabancasını aldı ve bu kattaki ikinci minik tuvalate girdi. İçini suyla doldurdu ve tam tuvaletten çıkarken sevgilisinin sesini duydu. Hemen kapının arkasına saklandı ama kız sadece ona sesleniyordu, dışarı çıkmıyordu. Kahkaha atmamak için dudaklarını ısıran Dong merdivenlerden yavaşça aşağı indi. Hiç ses çıkarmayacaktı. Sanki yenilgiyi kabul etmiş gibi yerine oturacak ve yumurtalı omletini bitirecekti. Vee Ae Cha yanına indiğinde bam! Su tabancasını çıkaracak ve kızı sırılsıklam edecekti. "Sonra belki beraber duş alırız." dedi sırıtarak. Su tabancasını yere -ayaklarının dibine- koydu ve omletine döndü. Şimdi sadece Ae Cha'ı bekleyecekti.

tarafından **Lee Ae Cha** C.tesi Ocak 05, 2013 3:29 am

Onunla alay gecmesinin ardindan hic ses duymamisti. Ne bir kipirti nede bir hareket. Meraklaniyordu. Ne yapiyordu orada? Yenilgiyi kabul edip yemegine geri mi dondu acaba? Yok canim, donmemistir. diye gecirdi icinden. Neredeyse 5 dakika olmustu. Ona seslenmeye basladi kapinin arkasindan. Ne yapiyordu hala? Ses vermeliydi artik. İyice meraklanmisti. Ama disari cikip yumurtali bir opucuge yakalanmak istemiyordu. İyice dusundu. Merakini gidermek mi? Yoksa yumurtali bir opucuk mu? Merakini gidermek agir basmis olacakti ki, kapinin kilidini acip disariya cikti. Etrafina bakti. Yoktu. Soldaki odaya dogru ilerledi. Kapali olan kapiyi acip iceri bakti. Orda da yoktu. Rahatlamisti. Derince nefes alip tek bir solukta verdi. Merdivenlere yoneldi ve parmak uclarinda asagiya indi. Tekrardan bakindi etrafta. A-ha! Mutfaktaydi. Yenilgiyi kabul etmise bendiyordu. Mutfaga yoneldi ve onun yanina gitti. Aralarinda dort bes adim mesafe kala durdu ve gulumsemeye basladi. "Yenilgiyi kabul etmise benziyorsun." dedi ve gulumsemesine devam etti. Yaklasmak icin ona yaklasti. Ne oldugunu anlayamadan sevgilisi onu islatmaya baslamisti su tabancasiyla. Yah! Sen tam bir pisliksin! diye gecirdi icinden. Dong Hyun bir yandan guluyor bir yandan da onu islatmaya devam ediyordu. Suyun geldigi yone dogru ellerini siper etti ve gozlerini acma firsati buldu. Her yeri sirilsıklam olmustu. Hatta halı bile islanmisti diyebilirdi. Haliyle istemsizce ciglik atti tekrardan. Tabancanin icindeki su ile birlikte islatma islemide bittigini fark ettiginde ellerini saldi. Saclari, kiyafetleri ve altındaki halının yarisi islanmisti. Ustundekiler zaten inceydi. Kiyafetleri ustune yapismisti. Bacaklari, gobegi ve sudyeni belli oluyordu. Saclarinin bir kısmı ise yuzune yapismisti zaten. Sevgilisine bakti. "Yah! Sen, sen tam bir inatcisin! Aisshh! Her yerim islandi!" İslanmayi sevmedigi anlasiliyordu. Sevgilisi kis kis guluyordu hala. Komik degildi. Yada oyleydi. Karar veremedi. "Su soguktu ama!" Durdu ve gulmeye basladi sevgilisine bakarak. Ya sinirleri bozulmustu yada gercekten haline guluyordu. Cok emin olamadi. Ama eglenmise benziyordu.

tarafından **Shin Dong Hyun** Paz Ocak 06, 2013 3:53 am

"Ae Cha'ı ıslatma işlemi tamamlanmıştır. Tamam." Penyesinin yakasında bir telsiz varmış gibi oraya konuştu ve güldü. Tezgahın kenarında asılı minik havluyu kaptı ve sekerek sırılsıklam olmuş sevgilisinin yannına gitti. Sevgilisinin gülmeyi kesmiş, çatmış kaşlarına baktı. Yüzü kızgındı ama gerçekten değil, tamam tamamen kızgın değildi. Dudaklarını birbirine bastırdı yoksa kahkahayı basacaktı. Elindeki havluyla sevgilisinin yüzünü silerken "Şimdi yıkanman gerekiyor, istersen ben seni yıkarım." dedi seksi bir sesle ama karnına bir darbe yiyince iki büklüm oldu ve büzdüğü dudakları arasından "Tamam kızma, ben senin için havluyu tutarım, sen banyo yaparken." dedi, yine sevecen çıkıyordu sesi. Sevgilisinin bir yumruk daha atmak elini yukarı kaldırdığını görünce eli havada yakaladı ve öptü. "Pekiii! Ben burada yemeğimi bitirirken sen üzerini değiştir. Sonra da yanıma gel ve birlikte toplayalım mutfağı." dedi ve göz kırptı. Daha gün yeni başlıyordu ama şimdiden sürekli oyun oynamaktan yorulmuştu.

tarafından **Lee Ae Cha** Paz Ocak 06, 2013 4:22 am

Hasta olursam bana sen bakacaksın! Onun elindeki havluyu alırken pis bir bakış atıp yatak odasına yöneldi. Islak eliyle kapıyı açtı ve içeriye girdi. Baktığı ilk yer ayna oldu. Sırılsıklam maymunlar gibiydi. Her yeri ıslaktı. Güldü. Dolabın başına geçti ve ilk çekmeceyi açtı. Bir tarafta kendi iç çamaşırları vardı, diğer tarafta ise sevgilisinin. Yaklaşık 2-3 aydır her hafta sonu burada kaldığı için yurttaki çoğu eşyasını buraya taşımıştı. Belkide mezun olduktan sonra kendisinde o cesareti bulur ve ilişkisini ailesine söyleyebilirse Dong Hyun'la birlikte kalabilirdi. Güzel bir kariyer edinme hayalinin dışında en büyük hayali ise emin olmalıydı ki, Dong Hyun ile bir aile kurmaktı. Belkide en çok istediği şey bu bile olabilirdi. Eğer ünlü olursa, sevgilisi isterse bundan vazgeçebilirdi. Yada direk ünlü olmadan vazgeçerdi. Eğer sevgilisi ünlü olursa fanları hakkında hiçbir şey demeyecekti yada özel hayatlarıyla ilgili şeyleri dışarıya taşımayacaktı. Ama şirketlerden herhangi biri bu ilişkiyi onaylamazsa diye hiç düşünmedi. Kendisi için sorun değildi ünlü olmamak ama sevgilisini bilmiyordu. Düşüncelerini yada yapacaklarını.

Kilot ve südyenini alıp dolabın üstüne koydu ve ilk çekmeceyi kapattı. Kafasını pencereye çevirdi. Hava soğuk görünüyordu. Üçüncü çekmeceyi açıp siyah eşofman takımının altını aldı. Üstüne ise beyaz boyunlu bir t-shirt aldı. Üşüyüp hasta olmak istemiyordu. En nefret ettiği şeylerden biriydi zaten. Çekmeceyi kapattı ve evebeyn banyosuna doğru ilerledi. Kapıyı açtı ve kıyafetlerini dolabın üstüne koydu. Elindeki havluyu çamaşır makinesine attı ve kendisine bir bornoz çıkardı. Ardından hızlı hareketlerle tamamen çıplak kalana kadar soyundu. Islak kıyafetlerini çamaşırlığa attı ve hemen duşa girdi.

Çok geçmeden banyosunu yaptı ve çıktı. Bornozuna sarıldı. Eline aldığı havluyla saçlarını ve yüzünü kuruladı. Rahatlamıştı bir bakıma. Aynada yüzünü kontrol etti ve dolabın üstünden kıyafetlerini alarak banyodan çıktı. Kıyafetlerini yatağın üzerine bıraktı ve onların yanına oturdu. Sabahtan beri oyun oynamak onu yormuştu. Kendisini yatağa bıraktı ve gözlerini kapattı. Yorgun düşmüştü belli ki. Gözlerini kapatıp rahatlamaya başladı. O kadar çok rahatlamıştı ki.. Gözlerini açtığında başında Dong Hyun vardı. Aman Tanrım! Uyumuş muydu? Önemli olan bu değildi. Önemli olan sevgilisin,n ne zamandan beri burada olduğuydu. Sevgilisnin yüzünde gerçekten çapkın bir gülümseme vardı. Acaba hala öpücüğün peşinde miydi? Düşünmeden edemiyordu. Kalkmaya çalıştı. Sevgilisi buna izin vermedi ve tekrardan yatağa doğru sendeledi. Konuşmak istiyordu ama ağzından tek kelime çıkmıyordu. Korkuyordu. Ama bir yandan da hormonları onu dürtüyordu. Hem onu istiyordu hemde istemiyordu. İkilemeye düşmüştü. Onu bu ikilemeden çıktığında, sevgilisi çokta işi götürmüş onu öpmeye başlamıştı bile. Korkudan ve şaşkınlıktan taş kesilmişti. Ne bir hareket edebiliyordu nede çok istese de öpücüğe karşılık verebiliyordu.

tarafından **Shin Dong Hyun** Paz Ocak 06, 2013 5:16 am

Tabağındaki omletten iz bile kalmamıştı ama hala sevgilisi yanına inmemişti. Beni banyoda bekleyeceğini falan mı söyledi? Başını kaşıdı ve mutfağı öylece bırakıp hantalca merdivenleri çıkmaya başladı. Ae Cha ile paylaştığı odasının kapısını açtı ve sevgilisini yatakta uyur halde bulunca kocaman sırıttı. "Bir de bana uykucu derdi." diye mırıldandı. Dudaklarını yaladı ve sessizce öylece yatan sevgilisine yaklaştı. Yatağın kenarına geçip elini sevgilisinin gözü önünde salladı. "Gerçekten uyumuş." Aslında aklındaki şeytan akıllı dursa o da sevgilisinin yanına yatıp uyuyabilirdi ama işte şeytan... Dudaklarını yaladı ve bir bacağını kızın diğer tarafına attı. Ellerini kızın iki yanına koydu ve ona doğru eğildi. Nefesi yüzünü gıdıklandırmış olacaktı ki kız yavaşça gözlerini açtı ve Dong ona gülümsedi. Amacı sadece birazcık eğlenmekti, asla sevgilisine zarar vermezdi. Hem biliyordu onun cinsel konulardaki tutumunu bu yüzden durumu aşmayacaktı. Dudaklarına nazik bir öpücük bıraktı ama biraz uzun süreli bir öpücük. Elini sevgilisinin saçına götürdü ve orayı okşarken dudaklarını ayırdı. Alnını sevgilisinin alnına dayadı ve "Merak etme sözümü tutacağım ve çiziyi aşmayacağım. Sen istyene kadar." Kızın alnını öptü ve bacağını çekip yataktan kalktı. Yatağın kenarındaki komidine oturdu ve kollarını birbirine bağladı. "Uyuyarak aşağıdaki işlerden kaçacağını düşünüyorsan yanılıyorsun. Hemen giyinde gel aşağı." dedi ve havadan sevgilisine bir öpücük fırlattı. Poposunu kaldırıp şımarıkça kapıya doğru yürümeye başladı. Bazı konularda kendini frenlemesini biliyordu ve bu huyuyla gurur duyuyordu.

tarafından **Lee Ae Cha** Ptsi Ocak 07, 2013 3:27 am

Sevgilisi odadan ayrıldığında, hala yatağın üstünde yata vaziyetteydi. Onu kendi üstünde gördüğünde kala kalmıştı ve ne yapacağını bilmiyordu. Onun dudaklarını hissettiği zaman kendisinden geçmişti. Her ne kadar onu deli gibi istese de, bakireliğini bozmamak için kendisine bir sınır koymuştu. Vede sevgilisine. Uzun bir öpücük olabilir, fakat daha fazlası yok.

Olduğu yerden doğruldu ve oturur vaziyete geçti. Saçındaki havluyu çıkarttı ve yatağın üzerine koydu. Giyinmeye o kadar çok üşeniyordu ki.. Aslında giyinmeye değil de aşağıda bulaşık yıkamaya üşeniyordu bir bakıma. Yumurtalı bulaşıkların çok kötü kokmasından nefret ederdi. Eğer aşağıya inmezsem Dong Hyun daha iğrenç işler verebilir. Kıkırdadı. Giyinmek için ayağa kalktı ve bornozunu çıkararak yatağa koydu. Yatağın üzerine serpiştirdiği kıyafetlerin arasından kilodunu ve südyenini bularak giydi. Aiissh! Südyen giymekten nefret ediyorum!

Birkaç söylenmenin ardından aşağıya inmek için tamamen hazırdı. Üstünün kollarını sıvadı ve odadan çıktı. Merdivenlerden inerken 'Geliyorum!' diye söylendi. Şimdi aşağıya inip bulaşıkları yıkamalıydı. Aşağıya indi ve mutfağa girdi. Sevgilisi masada oturuyordu. Ona bakmamak için elinden geleni yapıyordu. Eğer bakarsa utancından yerin dibine kadar girerdi. Az önce yaşadıkları şey için utandığı her halinden belli oluyordu. Onu gördüğünde yanaklarının kızardığını hissetmişti. Bu yüzden ona fazla bakmadan masanın üzerindeki tabakları alarak lavobanın önüne geçti. Çok fazla bulaşık yoktu. İki metal kaşık, bir kase, bir plastik kase vede yumurtalı bir tava.. Eveet! Şimdi yıkama sırasıydı. Tüm bulaşıkları yanına yığdı. Dolaptan aldığı başka bir plastik kaba sıcak su doldurdu ve içine biraz deterjan koydu. Eline aldığı yumuşak süngeri birkaç kere kaba daldırdı. ''Aissh! Çok sıcak~'' Dakika bir, gol bir. İşe başlar başlamaz söylenmeye başlamıştı bile. Ama su gerçekten sıcaktı. Ama buna katlanabilirdi. Eli zaman geçtikçe suya alışacaktı... Süngerle suyun köpürmesini sağladıktan sonra, süngerle eline aldığı seramik tabağı tıkamaya başladı. İçini ve dışını tamamen temizledikten sonra onu lavabonun içine koydu ve diğer kaseyi alıp yıkamaya başladı. Sıra son olarak tavaya geldiğinde yüzünü ekşitti. Onu yıkamak zorundaydı. Süngeri plastik kasenin içine daldırıp çıkardıktan sonra, sert yeriyle tavayı ovalamaya başladı. Hah, o kadar zor gözükmüyordu. Tavayı da yıkayıp lavaboya koydu. Süngeri ve içi su dalu kaseyi diğer tarafa aldı. Bulaşıkları durulamak için çeşmeyi açtı. Hepsini sırayla duruladı. Tabak, kaseler, çatal-kaşık ve son olarak tava. Bitti! Hepsini bulaşıklığa kurumaları için dizdi ve su dolu kaseyi eline aldı. İçindeki suyu tamamen boşalttı ve kaseyi durulayıp tabakların yanına kapattı. Süngeri de tamamen temizledi ve yerine koydu. Tamamdır! İşi bitmiş sayılırdı. Eline aldığı mutfak bezini ıslattı ve bangoyu baştan aşağıya temizledi. İşi tamamen bitmişti. Mutfak bezini de temizleyerek yerine koydu. Arkasına döndü. Sevgilisi ona bakıyordu gülümseyen bir suratla. Şu anda onu sevebilirdi. Gülümsemesi o kadar güzeldi ki.. Her zaman gülümseyen bir tip değildi Dong Hyun. Sadece kendisine gösterirdi bu gülümsemesini. Sırf bu yüzden onu yiyebilirdi. Suratına yayılan gülümsemeyle sevgilisinin yanına gitti ve onun yanaklarını sıktı. ''Senin gülüşüne aşığım'' Gerçekten de aşıktı ve bunu seviyordu. Sevgilisinin yanağına bir öpücük kondurdu ve onun yanına oturdu. Şimdi konuşma sırası ondaydı. ''Kollarım ağrıdı. Ovman için seni bekliyorlar'' Kollarını uzattı. Şımarıklık yapmayı severdi sevgilisinin yanında. Fazlasıyla seviyordu. Rahatlama sırasıydı. Cezasını çekmişti artık.

tarafından **Shin Dong Hyun** Perş. Ocak 10, 2013 2:28 am

Sevgilisi bulaşıkları yıkarken onu izledi Dong Hyun. Dün gece Ae Cha ile izlediği film geldi aklına. Aynı sahne şimdi burada da mecvuttu, adamın eşi bulaşıkları yıkıyor adam da eşini aşkla izliyordu ama filmdeki ile şuanda ki arasında iki fark vardı; filmdeki çiftin bir kız bebekleri vardı, ikincisi de film 1940lıları konu edinmişti. Kendilerini 1940lı yıllarda hayal etti Dong. Evlenmiş ve minik bir kızımız var, Ae Cha şimdi bulaşıkları yıkıyor, bende ağzımda puro ile gazete okuyor bir yanda da karım Ae Cha'ı izliyorum. Umarım bu bir gün gerçekleşir, tabi ben asla puro içmem o ayrı. Gülümsedi, aşk insana saçma hayaller kurdurabiliyordu. Dong, Ae Cha'dan önce hayal bile kurma gereği duymayan biriydi. Ama şimdi Ae Cha'ı görünce göz bebekleri kalbe dönüyordu. Ae Cha yanına oturunca kendine geldi. Kolunu uzatmış ovmasını istiyordu. Sırıttı ve dudaklarını yaladı. "O kadar bulaşık yıkamışsın bir kolunu ovmuşum çok mu?" dedi nazik sesiyle ve sevgilisinin ince kolunu çekti kendine doğru. Parmakları tam nabzının attığı yere getirdi ve orayı nazikçe öptü. Başını nazikçe kaldırdı ve fısıltı şeklindeki sesiyle "Keşke vampir olsaydık da sonsuza kadar seninle yaşayabilseydim." dedi. Parmakları yavaşça sevgilisinin nazik teninde gezdiriyor ve ovuyordu. Masaj yapmamıştı daha önce başkasına ama işi kıvırabildiğini umuyordu.

tarafından **Lee Ae Cha** Cuma Ocak 11, 2013 3:12 am

Kolunu geriye çekti ve sandalyesini sevgilisinin yanına yaklaştırdı iyice.
Sevgilisinin yüzüne masumca bir bakış attı ve kafasını onun omzuna koydu. Gözlerini bir kaç saniye için kapattı ve hayal etti. Kendisini ve sevgilisini vampir olarak hayal etti. Sonsuza dek birlikte yaşıyorlardı, her zaman istediklerini yapıyorlardı. Ne kadar hoş bir hayaldi bu. Düşünmesi bu kadar güzelse, gerçeği kim bilir ne kadar güzel olurdu diye düşündü. Belkide vampir olsalardı, abisinden rahatça kaçabilecekti ve Dong Hyun'la yaşayacaktı sonsuza kadar. Hayali bile içinin hoş olmasına yetiyordu.

Gülümsedi ve elini, sevgilisinin elinin üstüne koydu. Parmaklarını kapattı ve elini tuttu sıkıca. Onun güçlü ellerinin üstünde, kendi elleri adeta bebek eli gibi kalıyordu. Onun yanında kendisini güvende hissetmesinin bir nedeni de buydu. Abim bilmedikçe, sonsuza kadar yaşayabiliriz. Konu gene abisine gelmişti. Tamda bunu istiyordu. Abisi hakkında konu açılırsa, kendi düşüncelerini söylemek istiyordu. İsteği şuydu, eğer sevgilisi de kabul ederse ilişkilerini ailesine söyleyecekti. Eğer ailesi kabul ederse ne âlâ. Eğer kabul etmezseler ve kötü karşılık verirlerse, onları umursamayacaktı. Ne olursa olsun Dong Hyun'la birlikte olacaktı. Eğer kötü bir muameleyle karşılaşırlarsa, hiç düşünmeden evden, hatta yurttan kaçıp, Dong Hyun'un evinde kalmaya başlayabilirdi. Belkide para biriktirir ve yeni bir eve bile taşınabilirdi sevgilisinin başını belaya sokmamak için.

[# Dong Hyun's Home] now get up my love

[# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love

Geri: [# Dong Hyun's Home] now get up my love